Nieuwe minister van Volksgezondheid: Durf een beetje zoals Lauterbach te zijn

Nina Warken zal de komende jaren onvermijdelijk impopulair worden. De noodzakelijke structurele hervormingen van het gezondheidsstelsel zullen er alleen komen als de nieuwe bondsminister van Volksgezondheid van de CDU een goed functionerend systeem boven individuele belangen stelt.

Dit geldt in eerste instantie voor de klinische sector. Met zijn ziekenhuishervorming kwam Warkens voorganger Karl Lauterbach openlijk in conflict met de machtige ziekenhuisvereniging en met de deelstaten, waarvan sommige door de SPD werden geregeerd. De sociaaldemocraat voerde deze strijd precies op de grenzen van zijn wettelijke bevoegdheid.

De details zijn technisch gezien controversieel, maar de impuls was de juiste. Er zal binnenkort een personeelstekort ontstaan ​​in Duitsland om de huidige ziekenhuizen draaiende te houden. Bovendien is de kwaliteit van de behandeling slecht in verhouding tot de kosten. Specialisatie helpt hiertegen. Onderweg is de sluiting van honderden ziekenhuizen noodzakelijk, hoe bitter dat ook is voor veel werknemers en patiënten.

Het is goed en getuigt van politiek inzicht dat Warken zich aan de wet houdt – ondanks de polemieken die er de afgelopen jaren binnen de Unie over zijn ontstaan. De aangekondigde aanpassingen moeten afgestemd zijn op de kwaliteit van de behandeling. Zelfs als er met speciale verzoeken zou worden ingestemd, dreigt de hervorming alsnog te worden afgezwakt.

De politieke prijs voor de consequente doorvoering van de ziekenhuishervorming zal voor Warken waarschijnlijk hoog zijn: enerzijds omdat ze de ziekenhuislobby teleur zal moeten stellen. Aan de andere kant staan ​​er later dit jaar lokale verkiezingen op het programma in Noordrijn-Westfalen, een belangrijke test voor de stemming over de door de CDU/CSU geleide federale regering.

Wie in steden en gemeenten campagne voert voor het redden van ziekenhuizen die met sluiting worden bedreigd, mag hopen op goedkeuring. Niet in de laatste plaats voerde Karl Lauterbach tijdens verschillende federale verkiezingscampagnes zijn retorische belofte om het ziekenhuis Keulen-Holweide te redden – totdat uiteindelijk duidelijk werd dat het kleine ziekenhuis ten prooi zou vallen aan zijn eigen hervorming.

Warken zal zich dus moeten verdedigen tegen zijn partijgenoten in Noordrijn-Westfalen, die zich kwetsbaar opstellen in de lokale verkiezingscampagne, en tegen die in Hessen, waar volgend jaar lokale verkiezingen plaatsvinden. Ten slotte zou de kwestie gevolgen kunnen hebben voor de deelstaatverkiezingscampagne in Baden-Württemberg, waar de CDU Zuidwest, de politieke thuisbasis van Warken, volgend jaar opnieuw de minister-president wil leveren. Uitstel van de hervorming kan daarom vanuit partijpolitiek oogpunt aantrekkelijk lijken. Het zou fataal zijn voor de gezondheidszorg.

Dat Nina Warken met haar succesvolle kandidatuur voor het voorzitterschap van de Vrouwenbond ook een plek heeft weten te bemachtigen in het federale bestuur van de CDU, kan in deze gemengde situatie waardevol blijken - als de minister van Volksgezondheid daadwerkelijk de kracht kan opbrengen om het grote geheel voor ogen te houden en conflicten binnen de partij niet uit de weg gaat.

Maar waarom bracht bondskanselier Friedrich Merz een politicus die nog nooit op het grote podium of in het gezondheidsbeleid heeft gestaan, in al deze tegenwind terecht? Warken heeft hierover zelf al commentaar geleverd tegenover de FAZ : enerzijds heeft ze de macht om zich te laten gelden, maar anderzijds vertrouwt Merz er ook op dat ze de nodige empathie voor haar heeft.

Voor Warken is het van cruciaal belang om op de juiste plekken nauwe banden op te bouwen met de medische professie, bijvoorbeeld als het gaat om het verbeteren van de productiviteit op de afdelingen en in de praktijken. De integratie van kunstmatige intelligentie moet hierbij een bouwsteen zijn; het Medisch Parlement heeft dit in Leipzig al uiteengezet. Een andere is het terugdringen van bureaucratische processen.

Ze heeft daarentegen grotendeels afgezien van kritiek op haar voorganger. Ze wil voortbouwen op voorbereidende werkzaamheden, zoals die voor de hervorming van de hulpdiensten. Het zou Warken niet misstaan ​​als ze inspiratie putte uit Lauterbachs standvastigheid in fundamentele kwesties. Door open en daadkrachtig te zijn in onze omgang, kunnen we het zorgstelsel zodanig stabiliseren dat ook de burgers de gevolgen hiervan voelen.