Nieuws: Joshua Kimmich, Faeröer, Timo Becker

Het conservatisme verkeert in crisis. Of wie weet tegenwoordig nog wat eigenlijk rechts is, wat centraal is en wat centrumrechts? Een verrader als Markus Söder struikelt ernstig. Joshua Kimmich laat zien hoe het wél kan, hoe centrum en rechts met elkaar verzoend kunnen worden. Soms speelt hij op het middenveld, soms als rechtsback. En altijd uitmuntend. Verdedigend is hij nu net als Trent-Alexander Arnold in zijn beste jaren: in balbezit beweegt hij zich gematigd naar het centrum. Wanneer hij echter verdedigend wordt ingezet, blijft hij trouw aan zijn linie. Ideologisch en tactisch onaantastbaar. Op zijn dertigste heeft Joshua Kimmich de rol gevonden die hij altijd al wilde. En een rol waartoe velen hem nooit in staat achtten. Hij is de onbetwiste leider van het nationale team. Ongeacht welke positie hij speelt. Maar dit roept ook de oude Lahm-vraag op: is het zonde om je beste speler op een buitenpositie te zetten? Het duidelijke antwoord, toen net als nu: nee. Er is genoeg in het centrum, maar leegte op de rechtsbackpositie. En dat is vrijwel exact zo sinds Philipp Lahm afscheid nam van het Duitse nationale team. Eén ding had in ieder geval duidelijk moeten zijn: je kunt het juiste veld niet aan de verkeerde spelers overlaten.