'Sempiterno', het nieuwe boek van bestsellerauteur Joana Marcús: "Mijn probleem is nooit het lege blad geweest."

Joana Marcús (Mallorca, 2000) is een bestsellerschrijfster voor jongvolwassenen, met op 24-jarige leeftijd al 24 romans op haar cv en een miljoen volgers op sociale media , fans van haar romantische en fantasyboeken. Voor deze productieve auteur is het 'lege blad' nooit een probleem geweest: 'Er zijn altijd levendige verhalen in mijn hoofd.'

In een interview over haar nieuwste roman 'Sempiterno', uitgegeven door Montena en sinds 22 mei in de boekhandel, geeft Marcús toe dat ze haar X-profiel moet bijwerken, waarop ze zichzelf omschrijft als "een poging tot schrijfster", en dat ze niet zo nederig moet zijn. Ze verduidelijkt echter ook dat wanneer ze niet aan het signeren is (een activiteit die voor eindeloze wachtrijen zorgt en zelfs de Gran Vía lamlegt) of een boek promoot, haar leven "helemaal niet glamoureus is, maar eerder normaal."

En in Fornalutx (Mallorca), het kleine stadje met iets meer dan 500 inwoners waar ze woont, vragen ze haar naar haar boeken, maar voor hen is ze nog steeds "de dochter van...".

De schrijfcarrière van deze jonge vrouw begon op 13-jarige leeftijd op internet (op het online lees- en schrijfplatform Wattpad) en op 15-jarige leeftijd schreef ze een boek waarvan de titel haar nu "verschrikkelijk" lijkt en haar doet blozen vanwege de puberale toon: "Irresistible Proposal", waarvan 123 exemplaren werden verkocht.

"Ik voel mijn personages alsof ze mijn kinderen zijn"

Vanaf dat moment is haar carrière bliksemsnel gegaan, met een korte onderbreking door pesten op de middelbare school: "In die tijd begonnen mijn boeken te bloeien. Mensen bezochten mijn profiel, begonnen reacties te schrijven en ik was een heel privépersoon. Ik denk dat het pesten begon omdat ik opviel, en als je opvalt, word je een doelwit. Het kan goed of slecht uitpakken, en ik had pech."

Marcús erkent dat het goed gaat met zijn schrijverscarrière, maar hij wil een plan B. Daarom gaat hij psychologie studeren, een opleiding waarmee hij zich dieper in zijn personages kan verdiepen.

"Het lijkt misschien verontrustend, maar ik heb het gevoel dat mijn personages mijn kinderen zijn. Ze groeien met me mee en zijn mijn levenspartners", legt hij uit.

"Terwijl ik schrijf, heb ik onmiddellijke feedback nodig."

Dat is het geval bij Caleb en Victoria , de personages uit 'Ethereal' die in 'Eternal' verdergaan: een jongen met bovenmenselijke krachten en een 19-jarige serveerster, twee heel verschillende personages die elkaar ontmoeten en op de een of andere manier een rol spelen in het leven van de auteur.

Marcús vertelt dat hij door "alles" geïnspireerd kan worden, van zijn eigen leven tot irrelevante details als een liedje of een film.

Marcús herkent zichzelf als een schrijfster die zonder directe planning en gedreven door instinct aan een boek begint, maar ze laat zich wel adviseren: "Ik heb iemand nodig die mij vertelt wat hij of zij ervan vindt en wat de aandacht trekt."

Daarom laat hij zijn agent, zijn redacteuren en zijn vrienden die eerste teksten lezen, omdat hij weet dat zij hem een ​​andere en zeer professionele mening zullen geven.

En hij leest nooit een roman als deze al is uitgegeven en op papier staat. Hij is zich namelijk bewust van zijn perfectionistische aard en gelooft dat hij altijd fouten of dingen zal vinden die hij niet leuk vindt.

"Ik ga mijn werk niet verfilmen alleen maar omdat het het beste moment is."

Ze schrijft in totaal een paar maanden tot een jaar: "Als het een hedendaagse liefdesroman is, kost het me minder tijd, omdat je de wereld rond de personages dan niet zo veel hoeft te verkennen." In fantasy duurt het iets langer en hij erkent dat traditionele papieren publicaties bepaalde tijdsbestekken hanteren.

Marcús heeft aanbiedingen gekregen om zijn romans te verfilmen, maar hij is nog niet overtuigd. Hij wil niet in de verleiding komen om een ​​verfilming te maken "alleen maar omdat het het juiste moment is".

De auteur is inderdaad bereid om haar werk naar het grote scherm te brengen, maar alleen als het aanbod komt van een groep waar ze zich prettig bij voelt, iemand die de boeken heeft gelezen en wiens visie, ook al komt die niet overeen met die van haar, het gevoel heeft dat het werkt en "zal voldoen aan wat mensen verwachten."

Met het oog op de toekomst wil Marcús niet in een hokje worden gestopt, maar vooralsnog richt ze zich vooral op young adult-romans en haar doelgroep, de 15- tot 25-jarigen.

Als lezer heeft ze een zwak voor kinderliteratuur, die haar herinnert aan momenten in haar leven waarvan ze heeft genoten. Ze sluit niet uit dat ze in de toekomst ook sciencefiction of een ander genre gaat schrijven. Het is juist die besluiteloosheid die haar motiveert.