De onvermoede oorsprong van zonnebrandcrème: onderzoek wijst op prehistorische rituelen

Uit een nieuw onderzoek blijkt dat de Homo sapiens ongeveer 41.000 jaar geleden al okerkleurige lichaamsverf gebruikte als primitieve vorm van zonnebrandcrème . Deze praktijk heeft onze voorouders mogelijk geholpen een periode van intense ultraviolette (UV) straling te overleven, die werd veroorzaakt door een tijdelijke verstoring van het magnetisch veld van de aarde. Deze periode staat bekend als de Laschamp-gebeurtenis.

Tijdens deze gebeurtenis verzwakte het magnetische veld van de aarde tot 10% van zijn normale sterkte, waardoor meer zonnestraling het aardoppervlak kon bereiken. Deze verhoogde blootstelling aan UV-straling vormde destijds een aanzienlijk gezondheidsrisico voor mensen, meldt Science Alert.

Onderzoekers aan de Universiteit van Michigan , onder leiding van ruimtefysicus Agnit Mukhopadhyay, reconstrueerden de wereldwijde ruimteomgeving tijdens deze periode en ontdekten dat de gebieden die het zwaarst door straling werden getroffen, samenvielen met gebieden waar bewijs van het gebruik van oker, rotstekeningen en naaigerei is gevonden. Dit suggereert dat Homo sapiens strategieën toepaste zoals het aanbrengen van oker op de huid, het maken van strakke kleding en het gebruiken van grotten als schuilplaats om zichzelf te beschermen tegen de straling van de zon.

Homo sapiens maakte gebruik van strategieën zoals het aanbrengen van oker op de huid, het maken van strakke kleding en het gebruiken van grotten.

Oker, een natuurlijk pigment dat voornamelijk bestaat uit ijzeroxiden, is door de geschiedenis heen door verschillende culturen gebruikt. Experimentele studies en etnografische observaties geven aan dat oker beschermende eigenschappen kan hebben tegen UV-straling. Sommige inheemse gemeenschappen, zoals de Himba in Namibië , gebruiken bijvoorbeeld nog steeds okermengsels om hun huid te beschermen tegen de zon.

Deze beschermende maatregelen zouden Homo sapiens een evolutionair voordeel hebben gegeven ten opzichte van andere menssoorten, zoals Neanderthalers. Zij beschikten niet over deze aanpassingen en zijn rond dezelfde tijd uitgestorven. De combinatie van bescherming tegen de zon, geschikte kleding en beschutting in grotten zorgde ervoor dat Homo sapiens zich in deze moeilijke periode door heel Europa en Azië kon verspreiden.

Deze studie, gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances , biedt een nieuw perspectief op de wijze waarop technologische en culturele aanpassingen de Homo sapiens in staat stelden ongunstige omgevingsomstandigheden te overwinnen. Daarnaast benadrukt de studie het belang van oker, niet alleen als symbolisch element, maar ook als functioneel element voor de overleving van de mens.