Van een afstandje nam Nobelprijswinnaar voor Literatuur Han Kang deel aan de beurs

In een volle zaal op de boekenbeurs van Buenos Aires stuurde Nobelprijswinnaar Han Kang van 2024 een opgenomen groet naar het Argentijnse publiek: "Hoewel ik er niet bij kan zijn, wilde ik jullie op deze manier begroeten. Mijn wens is om via literatuur met jullie verbonden te blijven ," zei ze met een stem zo zacht als een zucht, die in de Gorostiza-zaal klonk. Zonder geforceerde plechtigheid of spektakel bood hij zijn serene aanwezigheid aan en verheerlijkte de kracht van het boek als een brug die gebieden zo ver weg als Korea en Argentinië met elkaar kon verbinden.

De Zuid-Koreaanse schrijfster, die in 2016 de prestigieuze Booker Prize won voor haar boek The Vegetarian , gaf geen interviews aan haar land toen ze vorig jaar de Nobelprijs voor Literatuur won. Hij deed het niet uit minachting of een bepaalde houding: het is hem al zo vaak gevraagd dat hij zelfs nu geen antwoord meer geeft.

"De wereld is te onrustig om feest te vieren", zei hij volgens zijn vertaler Sunme Yoon. De verschijning van de beroemde schrijver was vluchtig maar exclusief: een begroeting geprojecteerd in een kamer waar het publiek – aantekeningen makend, opnamen makend, lachend, luisterend – aandachtiger leek dan bij welke andere lezing dan ook.

Vervolgens richtten ze zich op de Spaanse vertaler Sunme Yoon, die als bemiddelaar optrad bij de vertaling van het werk in de oorspronkelijke taal. Ze kwam op twaalfjarige leeftijd naar Argentinië, studeerde af aan het Nationaal College van Buenos Aires en volgde een opleiding filologie aan de Complutense Universiteit van Madrid.

Zijn biografie is een heen-en-weer tussen twee talen die werelden vertegenwoordigen – die, zo zei hij, niet zo verschillend zijn. Sinds 2010 is zij onder auspiciën van het Literature Translation Institute (LTI) van het Koreaanse Ministerie van Cultuur een van de belangrijkste auteurs van vertalingen van Koreaanse literatuur naar het Spaans.

Ze noemt zichzelf niet zomaar vertaler. “Een vertaler is een ideale lezer, die niets mist, die alles begrijpt”, zei hij . Het is geen technische of mechanische opdracht: het is een vorm van lezen die zo diepgaand is dat het een creatie wordt. Sunme vertelde hoe ze in 2012 voor het eerst De Vegetariër vertaalde voor Ediciones Bajo la Luna.

Toch werd het werk al in 2007 in de oorspronkelijke taal gepubliceerd, maar het werd pas in 2019 internationaal beroemd toen het de San Clemente-prijs won.

In 2013 kwam Han Kang voor het eerst naar Buenos Aires. Destijds was ze nog een onbekende schrijfster, maar toch gaf ze een lezing voor een volle zaal, en sindsdien is er iets veranderd. "Ik denk dat ze echt verrast was", herinnert Sunme zich. Toen de schrijfster terugkeerde naar Korea, bekende ze: “Het publiek aan de andere kant van de wereld begreep mijn roman beter dan het Koreaanse publiek.”

Die zin hing als een openbaring boven het gesprek. Waarom is Argentinië zo diep geraakt door het werk van Kang? Welke geheime draden verbinden een Koreaanse auteur met Latijns-Amerikaanse lezers? Misschien heeft het te maken met wat Sunmen tijdens de tentoonstelling ‘Indra’s net’ noemde, dat oude, bijna onvertaalbare boeddhistische idee dat suggereert dat we allemaal met elkaar verbonden zijn door onzichtbare draden , als dauwdruppels op een immens spinnenweb. Als er één beweegt, trillen ze allemaal.

Binnen dat netwerk heeft de literatuur van Han Kang gevoelige plekken geraakt die anderen niet konden bereiken . "Het is een roman die vrouwen aanspreekt, en wij begrijpen die subtiliteit", aldus Sunmes over The Vegetarian . "We worden opgevoed om een ​​bepaalde rol te vervullen. Het onbegrip dat wij vrouwen voelen, die subtiele onrechtvaardigheden... Ik had ze niet als vormen van geweld begrepen tot ik die roman las."

En er is meer: ​​de connectie met Borges . Sunmep suggereert dat Han Kang iets Borgesiaans heeft . Niet alleen vanwege haar lezing van de auteur en de mogelijke verwijzing naar María Kodama in de roman The Greek Class, maar ook omdat Han Kang onder andere naar Buenos Aires reisde om ‘het land van Borges’ te ontdekken.

En hij liet het geschreven staan : in een van zijn dichtbundels, eveneens vertaald door Yoon, kun je lezen: “Sluipend volgt die stad mijn stad.” Een lijn die lijkt te zijn ontstaan ​​uit de marges van Fervor de Buenos Aires, maar toch een echo is van Seoul.

De lezing werd afgesloten met een soort belofte: er zijn zes nieuwe vertalingen onderweg. Boeken die nieuwe draden toevoegen aan dit web dat zich over continenten uitstrekt. Iemand uit het publiek durfde te vragen: "Hoe leef je binnen dat netwerk, dat misschien wel het werk van Han Kang is en waar we allemaal deel van uitmaken?" Sunme glimlachte voordat hij antwoordde: "Elke roman die ik vertaal, is een wereld herscheppen voor een andere cultuur."

Het Argentijnse lezerspubliek kijkt dan ook uit naar een nieuw werk van Han Kang , waarmee ze opnieuw in contact kan komen met de hartverscheurende, maar ook poëtische wereld die haar kenmerkt. Een wereld waarin de doden samenleven met de levenden, dankzij een vertaalproject dat literatuur ontsluit als tastbaar bewijs dat we verbonden blijven.