Vijf essentiële films van Eusebio Poncela
De dood van Eusebio Poncela laat een filmografie achter die getekend is door intense personages en films die deel uitmaken van de geschiedenis van de Spaanse cinema. Gedurende meer dan veertig jaar werkte hij aan arthousefilms, thrillers , drama's en historische films, waarmee hij een gerenommeerde carrière opbouwde, zowel in Spanje als daarbuiten. Deze vijf titels weerspiegelen het meest opvallende deel van zijn carrière.
'Rapture' (1979)Poncela speelde José Sirgado, een regisseur die gevangen zat tussen heroïneverslaving en een obsessie met beelden. De film flopte bij zijn release, maar groeide na verloop van tijd uit tot een vast onderdeel van de tegencultuur van Madrid en leverde Poncela prijzen op op internationale festivals zoals Fantasporto . De film werd in mei door Babelia uitgeroepen tot beste film van de afgelopen 50 jaar , en Poncela's aanwezigheid in de film zal voor altijd een stempel drukken op de Spaanse cinema.
In Pedro Almodóvars erotische thriller speelde Poncela een politiecommissaris in een verhaal vol geweld, seks en doodsdrift. De film werd vertoond op internationale festivals en versterkte de relatie van de acteur met de Spaanse arthousecinema .
Pedro Almodóvar vertrouwde Poncela de hoofdrol toe van Pablo Quintero, een homoseksuele filmmaker gevangen in een driehoeksverhouding van jaloezie en obsessie. De film verstevigde Almodóvars internationale reputatie en won de Teddy Award op de Berlinale. Tegelijkertijd bezorgde het Poncela een van de meest iconische rollen uit zijn carrière.
Een Spaans-Argentijnse coproductie waarin Poncela een vriend van de hoofdpersoon speelt. De film, geregisseerd door Adolfo Aristarain , is een generatiedrama over de relatie tussen een scenarioschrijver en zijn zoon. Zijn werk won de Sant Jordi Award voor Beste Spaanse Acteur en een Zilveren Condor in Argentinië .
Een thriller van Juan Carlos Fresnadillo waarin Poncela een raadselachtige Holocaustoverlevende speelt die een ondergronds casino runt waar gokken op geluk gebaseerd is. De film won prijzen op het Toronto International Film Festival en diverse technische Goya's en werd een van de meest originele films in de Spaanse cinema van rond de eeuwwisseling.
Wilt u een andere gebruiker aan uw abonnement toevoegen?
Als u op dit apparaat verder leest, kunt u het bericht niet meer op het andere apparaat lezen.
PijlWil je je account delen? Upgrade dan naar Premium, zodat je nog een gebruiker kunt toevoegen. Elke gebruiker logt in met zijn of haar eigen e-mailadres, zodat je je ervaring met EL PAÍS kunt personaliseren.
Heeft u een zakelijk abonnement? Klik hier om meer accounts aan te schaffen.
Als u niet weet wie uw account gebruikt, raden wij u aan hier uw wachtwoord te wijzigen.
Als u besluit uw account te blijven delen, wordt dit bericht voor onbepaalde tijd weergegeven op uw apparaat en op het apparaat van de andere persoon die uw account gebruikt, wat uw leeservaring beïnvloedt. U kunt de algemene voorwaarden van het digitale abonnement hier bekijken.
EL PAÍS
%3Aformat(jpg)%3Aquality(99)%3Awatermark(f.elconfidencial.com%2Ffile%2Fbae%2Feea%2Ffde%2Fbaeeeafde1b3229287b0c008f7602058.png%2C0%2C275%2C1)%2Ff.elconfidencial.com%2Foriginal%2F172%2Faba%2F0c1%2F172aba0c1a46cff7b23283659d164baf.jpg&w=1280&q=100)