Waarom het zo moeilijk is om de motivatie te vinden om te sporten: volgens Harvard is het niet luiheid

Daniel E. Lieberman, een vooraanstaand hoogleraar in de Verenigde Staten, gaat in zijn boek ervan uit dat het menselijk lichaam niet is ontworpen om extreme praktijken uit te voeren. “Een matige inspanning is essentieel.”
De moeite die veel mensen hebben om beweging in hun dagelijkse routine op te nemen , ‘heeft mogelijk niet te maken met luiheid, maar met voorouderlijk gedrag.’ Dat stelt Daniel E. Lieberman , hoogleraar aan de Harvard- universiteit, die onderzoek doet naar de manier waarop evolutie de relatie van de mens met fysieke activiteit heeft gevormd.
In zijn boek Exercised: Why Something We Never Evolved to Do is Healthy and Rewarding legt de wetenschapper uit dat onze lichamen geëvolueerd zijn om alleen te bewegen als het nodig is, en niet om vrijwillige oefeningen te doen voor gezonde doeleinden, zoals het lopen van marathons of het deelnemen aan triatlons.
Volgens de publicatie van het portaal Infobae zijn mensen biologisch gepredisponeerd om onnodige inspanningen te vermijden . Op basis van meer dan tien jaar wetenschappelijk onderzoek beweert de deskundige dat de menselijke biologie beter geschikt is voor matige inspanning dan voor extreme oefeningen.
Lieberman legde in een interview met The Harvard Gazette uit: "We vragen mensen om iets te doen wat inherent abnormaal is. We zijn geëvolueerd om te bewegen wanneer nodig, niet om vrijwillig fysieke activiteit te ondernemen om onze gezondheid te verbeteren", zegt hij.
Volgens Infobae is Lieberman van mening dat het idee van lichaamsbeweging evolutionair gezien 'gek' zou zijn, omdat het verbruiken van energie niet voordelig is. "Als je een actieve jager-verzamelaar of een zelfvoorzienende boer bent, heeft het geen zin om 's ochtends acht kilometer te rennen als het niet essentieel is", voegt hij toe.
Het vermijden van onnodige inspanning was duizenden jaren lang cruciaal voor overleving. Maar dit instinct vormt tegenwoordig een obstakel in een wereld waarin fysieke activiteit niet langer essentieel is voor het verkrijgen van hulpbronnen. “Het is belangrijk om mensen niet als ‘lui’ te bestempelen. “Dat doen ze niet. Ze zijn gewoon normaal”, zegt hij.
Strategieën gebaseerd op evolutionaire antropologie- “Wees niet boos op jezelf”
Voel je niet schuldig als je niet wilt sporten, maar leer deze instincten te herkennen zodat je ze kunt overwinnen. Als ik 's ochtends opsta om te gaan hardlopen, is het vaak koud en voel ik me ellendig. Ik heb geen zin om te sporten. Mijn brein vertelt me vaak allerlei redenen waarom ik het moet uitstellen. Soms moet ik mezelf dwingen om de deur uit te gaan. Het punt is dat je compassie met jezelf moet hebben en moet begrijpen dat die stemmetjes in je hoofd normaal zijn en dat we er allemaal mee worstelen, zelfs de ‘sportverslaafden’. Eén van de belangrijkste dingen bij bewegen is het overwinnen van deze problemen.
- “Maak het leuk, maar ook sociaal.”
Lieberman wijst erop dat onze voorouders vooral fysiek actief waren uit noodzaak of uit sociaal genot. Hij raadt dan ook aan om die benaderingen ook toe te passen. "De meeste van onze voorouders gingen elke dag jagen of verzamelen, omdat ze anders zouden verhongeren. De andere keren dat ze fysiek actief waren, waren ze voor leuke dingen, zoals dansen of spelletjes en sporten," legt hij uit. Daarom raadt hij aan om je bij een groep aan te sluiten bij het plannen van welke vorm van lichaamsbeweging dan ook.
- “Maak je geen zorgen over tijd en hoeveelheid”
"Er is een mythe dat we geëvolueerd zijn om altijd actief te zijn, marathons te rennen en zo groot te zijn dat we met gemak gigantische rotsblokken kunnen tillen. De waarheid is echter anders", herinnert hij zich, en legt uit dat een beetje dagelijkse beweging voldoende is, zonder dat je marathons of triatlons hoeft te rennen.
losandes