Het grootste aantal ISSSTE-gepensioneerden zal na 2050 arriveren; zal meer dan 2 miljoen gepensioneerden tellen

Het hoogste aantal gepensioneerden van ISSSTE wordt na 2050 bereikt, met meer dan twee miljoen gepensioneerden. Daarom zullen vanaf dit jaar de grootste overheidsuitgaven nodig zijn om deze pensioenen te financieren, aangezien momenteel 99,9% van de ISSSTE-pensioenen door de federale overheid wordt gesubsidieerd.

Volgens prognoses van hetzelfde instituut zal het piekaantal tiendejaarsgepensioneerden in 2037 worden bereikt. Dat wil zeggen, zij die nog steeds in het oude solidariteitspensioenstelsel zaten dat bestond vóór de hervorming van 2007 en dat de CNTE-leraren nu willen afschaffen.

"De gepensioneerdenpopulatie die onder de ingetrokken wet valt, is een gesloten populatie en neemt in de loop der tijd af. Naar verwachting zal deze in 2057 minder dan 1% van het totale aantal gepensioneerden uitmaken", benadrukt ISSSTE in zijn Financieel en Actuarieel Verslag 2024.

Volgens gegevens van het Instituut voor Sociale Zekerheid en Diensten voor Staatswerknemers (ISSSTE) zijn er momenteel 444.945 gepensioneerden die onder de ingetrokken wet vallen.

In het geval van pensioenen onder het tiende overgangsregime, zo vervolgt het rapport, "zullen deze de komende 14 jaar een gestage groei doormaken, met een piek in 2037 om daarna in een vergelijkbaar tempo af te nemen."

"Naar verwachting zal dit systeem meer dan een miljoen gepensioneerden bereiken voordat de neergang begint", aldus het rapport. Momenteel vallen 821.918 gepensioneerden onder dit regime.

Opgemerkt dient te worden dat de hierboven aangehaalde projecties van het Instituut geen rekening houden met de bevriezing van de minimumleeftijd voor het pensioen voor de tiende overgangsperiode, die president Claudia Sheinbaum eind maart op verzoek van de leraren van de Nationale Coördinator van Onderwijsmedewerkers (CNTE) heeft ingesteld.

Terwijl de pensioenen onder het individuele rekeningenstelsel bij de Afores (Vereniging van Pensioenfondsen) zullen toenemen totdat ze het hoogst zijn, voorspelt de ISSSTE in haar rapport.

"Dit soort pensioenen zullen steeds gebruikelijker worden naarmate de pensioenen uit andere stelsels geleidelijk worden afgebouwd", legt hij uit. Momenteel ontvangen slechts 59.490 staatswerknemers een pensioen op grond van deze regeling.

Eind 2024 telde de ISSSTE 1,3 miljoen gepensioneerden, voor wie datzelfde jaar alleen al 339,394 miljard pesos moest worden betaald.

Van al dat geld moest de federale overheid vrijwel alles betalen, en slechts 0,1% was afkomstig van de vergoedingen en bijdragen van actieve staatsambtenaren die geld in het instituut stortten.

ISSSTE waarschuwt echter dat, gezien de huidige omstandigheden, "het aantal gepensioneerden de komende jaren naar verwachting geleidelijk zal toenemen en na 2050 een piek van meer dan 2 miljoen gepensioneerden zal bereiken."

Welke pensioenregelingen zijn er bij ISSSTE?

Momenteel zijn er drie pensioenstelsels bij ISSSTE: de Ingetrokken Wet, de Tiende Overgangswet en de individuele rekeningen in de Afores.

Het pensioen op grond van de ingetrokken wet is het pensioen dat beschikbaar is voor gepensioneerden die al gepensioneerd waren voordat de ISSSTE-hervorming van 2007 van kracht werd, die op 1 april van dat jaar inging.

In dit stelsel zijn de pensioenen vastgestelde uitkeringen: ze worden toegekend op basis van het salaris en het aantal dienstjaren van de gepensioneerde. In theorie worden ze gezamenlijk door de actieve werknemers betaald. De vereiste minimumleeftijd voor pensioen lag lager dan de leeftijd die de Afores voorschreef.

De tiende overgangsregeling is de regeling waarvoor ambtenaren in aanmerking kwamen die bij de hervorming van 2007 al bijdroegen aan de ISSSTE, maar in het vorige stelsel wilden blijven.

Het idee was dat de minimale pensioenleeftijd voor gepensioneerden tijdens de tiende overgangsperiode geleidelijk zou stijgen, totdat deze in 2028 60 jaar zou bedragen voor mannen en 58 jaar voor vrouwen.

Eind maart bevroor president Claudia Sheinbaum echter op verzoek van de leraren de pensioenleeftijd op 58 jaar voor mannen en 56 jaar voor vrouwen.

Tenslotte werd met de hervorming van 2007 het stelsel van individuele rekeningen in Afores ingevoerd. In dit stelsel worden de pensioenen van gepensioneerden gefinancierd met het spaargeld dat zij tijdens hun werkzame leven hebben opgebouwd op hun individuele pensioenspaarrekeningen.

In de Afore-regeling bedraagt ​​de minimale pensioenleeftijd 65 jaar.

Hoewel de pensioenen die vóór de hervorming van 2007 werden toegekend op grond van het solidariteitsstelsel genereuzer waren dan die welke werden toegekend op grond van het Afores-stelsel, moet worden opgemerkt dat het stelsel niet langer financieel houdbaar was.

Om een ​​pensioenstelsel te laten werken dat gebaseerd is op solidariteit, is het nodig dat er meer jonge werknemers actief zijn dan gepensioneerden. Zo kunnen de eersten gezamenlijk de pensioenen van de laatstgenoemden betalen.

Momenteel heeft ISSSTE minder dan één actieve werknemer per gepensioneerde. De federale overheid is dus afhankelijk van overheidsuitgaven om de pensioenen van staatswerknemers vrijwel geheel te financieren.