Melanoom: wat het is, hoe dit type huidkanker te voorkomen en te behandelen

Melanoom is de ernstigste vorm van huidkanker. Het ontstaat in melanocyten, de cellen die de huid kleur geven door melanine te produceren. Melanoom is meestal een grote bruine of beige vlek met kleinere, donkerdere vlekken, een moedervlek die van vorm of kleur verandert of bloedt, een laesie met onregelmatige witte, blauwe, rode of blauwzwarte randen. Het kan overal op de huid voorkomen en de meeste gevallen worden vastgesteld bij vrouwen onder de 40 jaar en bij mannen boven de 45 jaar.

Oorzaken van melanoom Erfelijk, roken, overmatige blootstelling aan de zon

Melanoom ontstaat wanneer er schade is aan het DNA van melanocyten. Normaal gesproken duwen nieuwe cellen de oude cellen naar de oppervlakte van de huid, waar ze worden verwijderd. Wanneer er echter een verandering optreedt in de melanocyten, groeien de nieuwe cellen ongecontroleerd en kunnen ze massa's kankercellen vormen.

De belangrijkste risicofactoren voor het ontwikkelen van melanoom zijn als volgt geïdentificeerd:

- Overmatige blootstelling aan de zon en daarmee aan ultraviolette (UV) straling.

- Dysplastische naevi of atypische moedervlekken hebben. Ze zijn meestal groter dan andere moedervlekken en hebben een afwijkende vorm en kleur.

- Dysplastisch naevussyndroom (FAMMM). Ze zijn erfelijk en mensen met deze aandoening hebben, naast het hebben van veel dysplastische naevi, meestal minstens één naaste verwant met melanoom. Deze patiënten moeten regelmatig hun huid zelf onderzoeken en hebben regelmatige huidcontroles nodig, waarbij foto's worden gemaakt om de verschillende onderzoeken te vergelijken en te controleren op veranderingen.

- Heeft congenitale melanocytaire naevi. Ze zijn er vanaf de geboorte.

- Heb xeroderma pigmentosum. Extreme gevoeligheid voor door UV-straling veroorzaakte veranderingen in de huid en ogen. Het is erfelijk.

- Mensen met een lichte of zeer lichte huid, lichte ogen, blond of rood haar en sproeten lopen een groter risico om melanoom te ontwikkelen dan mensen met een donkere huidskleur.

- Een verzwakt immuunsysteem hebben.

- Een vrouw jonger dan 40 jaar of een man ouder dan 45 jaar zijn.

- Kunstmatig bruinen met behulp van zonnebanken of -lampen.

Melanomen worden niet altijd aangetroffen op plekken die aan zonlicht worden blootgesteld. Zogenaamde verborgen melanomen ontstaan ​​op plekken die niet altijd opvallen en komen meestal voor bij mensen met een donkere huid. Deze verborgen melanomen kunnen onder de nagels (acraal lentigineus melanoom), tussen de vingers, op de huidvoeten, op de geslachtsdelen, op de hoofdhuid, in de ogen (oculair melanoom) en zelfs in inwendige organen zoals het spijsverteringskanaal, de vagina of de urinewegen (mucosaal melanoom) voorkomen.

Symptomen van melanoom Veranderingen in moedervlekken of een nieuwe bult

De meest voorkomende symptomen van melanoom zijn:

- Verandering in kleur of vorm van een reeds bestaande moedervlek.

- Het verschijnen van een bult of vlek op de huid die atypisch of ongewoon is.

De normen die een vermoeden van melanoom kunnen doen ontstaan, zijn A, B, C, D en E.

- A voor asymmetrie (onregelmatige vorm).

- B met onregelmatige randen

- C van verschillende kleur

- D met een diameter groter dan 6 mm

- En voor evolutie of verandering van uiterlijk

Raadpleeg bij twijfel altijd een dermatoloog.

Diagnose van melanoom Huidonderzoek en biopsie

De dermatoloog kan een melanoom vaststellen tijdens een visueel onderzoek, maar de bevestiging volgt pas na analyse van een weefselmonster (biopsie). Dit kan door middel van punctie, excisie of incisie.

De dikte en de verspreiding, en of het zich heeft verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren, helpen bij het bepalen van de fase (het stadium) van het melanoom. Om de verspreiding te bevestigen, kan een schildwachtklierbiopsie worden uitgevoerd. Hierbij wordt een kleurstof ingespoten in het gebied waar het melanoom is verwijderd. De kleurstof stroomt naar de lymfeklieren en zorgt ervoor dat de eerste klieren de kleurstof opnemen, zodat deze kan worden geëxtraheerd en geanalyseerd.

Stadium I, II, III en IV geven de extensie aan. De I betekent dat het klein is en zich in een vroeg stadium bevindt; De overige stadia geven een grotere voortgang tot en met IV aan, waarbij wordt vastgesteld dat de ziekte zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid.

Behandeling en medicatie voor melanoom Chirurgie, chemotherapie, radiotherapie en andere therapieën

Als het melanoom zich in een vroeg stadium bevindt, wordt het operatief verwijderd. Hierbij wordt de tumor, een rand normale huid en een laag huidweefsel onder de tumor verwijderd. Als het melanoom zich heeft verspreid, zal een operatie worden overwogen om de aangetaste lymfeklieren te verwijderen; chemotherapie en radiotherapie om kankercellen te doden; biologische therapie om het immuunsysteem te stimuleren; of gerichte therapie met vemurafenib of dabrafenib, bij gevorderd melanoom, om de kwetsbaarheden van kankercellen aan te vallen.

Preventie van melanoom Beschermingsfactor 50

Het wordt aanbevolen om het hele jaar door zonnebrandcrème met een beschermingsfactor van 50 te gebruiken, vooral op heldere dagen en in de maanden met mooi weer. Vermijd blootstelling aan de zon tijdens de centrale uren van de dag. Vermijd te veel tijd in de zon en draag een hoed of pet die uw hoofd bedekt. ​​Draag ook een zonnebril met zonnebrandcrème. Mensen met een gevoelige huid kunnen kleding dragen die is voorzien van een beschermende stof tegen de zon. Mensen die buiten werken, moeten zich beschermen tegen de zon met een beschermingsfactor van 50 en een hoed, pet of capuchon dragen.

Vermijd kunstmatig bruinen met behulp van zonnebanken of hoogtezonnelampen.