Net als Macri en Alberto Fernández ontweek Milei ook de Senaat om haar ambassadeur in de Verenigde Staten officieel te maken

De "speciale" vorm waarin de benoeming van de nieuwe ambassadeur in de Verenigde Staten, zakenman Alex Oxenford, woensdag officieel werd gemaakt, ging bijna onopgemerkt voorbij aan de impact die de benoeming bij decreet van Ariel Lijo en Manuel García-Mansilla tot rechters van het Hooggerechtshof had.

"De heer Alejandro Carlos Francisco Oxenford (DNI nr. 22.347.588) wordt hierbij benoemd 'in commissie' bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, Internationale Handel en Eredienst, als ambtenaar van categorie "A" Buitengewoon en Gevolmachtigd Ambassadeur, overeenkomstig de bepalingen van Artikel 5 van de Wet op de Buitenlandse Dienst van de Natie nr. 20.957," meldt decreet 136/2025, ondertekend door President Javier Milei en de Minister en Gerardo Werthein.

In artikel 2 wordt de bestemming ervan gedetailleerd en wordt aangegeven dat de kosten die nodig zijn om aan het decreet te voldoen, door de Argentijnse staat worden gedragen. De omvang daarvan is onbekend, aangezien Oxenford al jaren niet meer in Argentinië woont.

Op deze manier overhaastte Milei een atypische en spoedprocedure die niettemin op een soortgelijke manier werd gebruikt door de voormalige presidenten Mauricio Macri en Alberto Fernández: het sturen van hun ambassadeurs naar de Verenigde Staten op een “commissie” zonder het bevestigingsproces van de Senaat te hebben doorlopen dat vereist is voor ambassadeurs van politieke afkomst.

Dit is ook een grondwettelijke bevoegdheid. In 2016 benoemde Macri snel de huidige senator Martín Lousteau tot de “commissie”, maar uiteindelijk leek hij zich nooit op zijn gemak te voelen bij de ambassade in de Verenigde Staten en distantieerde hij zich ook van de voormalige president. Fernández stuurde Jorge Argüello op zijn beurt naar Washington als ambassadeur toen hij zag dat de Senaat de uitvoering hiervan zou uitstellen.

En in dit geval heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken, volgens wat Clarín van hoge diplomatieke bronnen heeft vernomen, Oxenford al toestemming gegeven om zijn missie in de Verenigde Staten uit te voeren en zelfs de geloofsbrieven van Milei aan president Donald Trump te overhandigen.

Artikel 99, afdeling 7, van de Nationale Grondwet geeft het Argentijnse staatshoofd de bevoegdheid om onder andere ambassadeurs, gevolmachtigde ministers en zaakgelastigden te benoemen en te ontslaan, met goedkeuring van de Senaat. En het is Artikel 19 dat hem in staat stelt om degenen te benoemen die “de instemming van de Senaat nodig hebben” en die tijdens het reces “in de commissie” plaatsvinden, dat aan het einde van de volgende wetgevende vergadering afloopt.

“Dit is een gebruikelijker mechanisme bij ambassadeurs. Het wordt vaak gebruikt om ze snel te versturen terwijl het proces in de Senaat gaande is. Waarom ze dat deden, weet ik niet. Als het komt doordat ze niet van plan zijn de Senaat ooit nog open te stellen, omdat ze haast hadden, waarom kregen ze dan niet genoeg stemmen? Maar er is wel sprake van een tendens om de Senaat te negeren en de stappen die in de Grondwet zijn vastgelegd over te slaan," zei Guadalupe Tagliaferri, voorzitter van de Commissie Overeenkomsten van de Senaat, ironisch genoeg na een vraag van Clarín.

Het bleek dat de senator al het zogenoemde parlementaire ‘bericht’ had gestuurd met de bevestigingsbrief van Oxenford, die eerst in de Overeenkomstencommissie behandeld moest worden, wat binnenkort, in maart, zou gebeuren. Nadat hij door de Kamer is gegaan, vaardigt de president zijn definitieve bevestigingsdecreet uit.

Oxenford komt uit een rijke familie en komt uit een zeer liberale sociale kring. Hij heeft geen ervaring in diplomatie, maar wordt gerespecteerd en geliefd door degenen die hem kennen vanwege zijn activiteiten als ondernemer en in de kunsten. Zijn enige voordeel zou kunnen zijn dat hij niet in het land woont, maar wel past bij de door minister Werthein voorgestelde handelsambassadeurs.

Vandaag speculeerden ze in Casa Rosada dat de president en zijn zus Karina hem haastig benoemden tot een 'commissie', waarbij ze gebruik maakten van deze week tussen de buitengewone en de gewone zittingen, omdat ze het niet prettig vonden dat de ambassade in de Verenigde Staten in handen was van een carrièrediplomaat - in dit geval Juan Corteletti - aangezien Werthein - voormalig ambassadeur daar - was opgeroepen als minister van Buitenlandse Zaken om Diana Mondino te vervangen, of omdat ze bang waren voor wat er onlangs in de Senaat was gebeurd.

Een andere versie is dat ze bang waren door het lawaai rond de benoeming van de ambassadeur in het land, de Verenigde Staten, en van de president, Trump, wat Milei als topprioriteit beschouwt.

Toevallig was vorige week een groep voormalige strijders en leiders van vorige regeringen boos over de eenzame promotie in de Senaat van de PRO-diplomaat Mariana Plaza tot ambassadeur en haar echtgenoot Carlos Gonzalo Ortíz de Zárate tot eerste minister. Zij maakten hierover in verschillende media veel ophef. En de discussies in de kamer waren verhit.

Het echtpaar is verantwoordelijk voor de ambassade in Londen en wordt ervan beschuldigd ‘pro-Brits’ en incompetent te zijn. Het schandaal veroorzaakte zoveel ophef dat beide beroepsfunctionarissen de diplomatieke gilde Apsen om hulp vroegen. Deze bracht een verklaring in hun voordeel uit. Maar de zaak bereikte het presidentschap buiten de waarheidsgetrouwheid van deze beschuldigingen - die niet te verifiëren zijn - aangezien het buitenlands beleid, zoals zij in hun woede jegens de diplomaten Milei en Werthein benadrukten, onder de bevoegdheid van het staatshoofd valt.

Ondertussen zal de Cubaans-Amerikaanse zakenman Peter Lamelas, die door Trump werd aangesteld als zijn vertegenwoordiger in Buenos Aires nog voordat hij het presidentschap van de Verenigde Staten op zich nam, moeten wachten op het hele bevestigingsproces van de Senaat – en hoorzittingen moeten ondergaan – om op zijn bestemming aan te komen. Het hoofdkwartier wordt gerund door de ervaren carrièrediplomaat Abigail Dressel. Momenteel is zij zaakgelastigde, maar ze is al gepromoveerd naar een nieuwe functie. Ze zal vertrekken zodra haar nominatie door de Amerikaanse Senaat is goedgekeurd.