“Wees een maatje!”

Het lag niet aan de scheidsrechter, maar aan de leeftijd. Barça is een stoofpot met drie Michelinsterren die perfect bereid moet worden. Geduldig koken kost tijd. En ook leren van fouten. Daarom zullen wij, fans en team, niet naar München komen om onze zesde Champions League-titel te pakken. De reactie van het publiek bij Barça, waaronder ook de meest beschaamde, was kippenvelverwekkend. Het team is een reus met een babyface en heeft nog steeds wat ondersteuning nodig. Wij begrepen het allemaal. En hier zijn we dan, met een groot genoegen om deze opkomende voetbalgigant, op wiens ruggengraat we nu al zitten om de komende seizoenen in Europa te regeren, in de watten te leggen. Wel moeten we de ruggengraat van het team in stand houden.

Vóór het imperialistische avontuur moeten we onze interne grenzen controleren. Daar gaat de wedstrijd van morgen over. Met de Supercup op zak en de Copa del Rey op zak is het tijd om Real Madrid nog een keer op de proef te stellen en definitief de weg vrij te maken voor wat (laten we het zo opschrijven, alsof het een zekerheid is) ons 28e La Liga-kampioenschap zal worden. Weten we dat zeker? Nee. Je moet alleen nooit een gevecht ingaan met de twijfel aan de overwinning. Aarzelen is verliezen. Indien nodig zullen wij dit verhelpen.

Als je Madrid verslaat, versla je ook Inter. Wraak nemen op andere ruggen voor de Europese tegenslag

Strijd. Er komt er nog wel eentje. Op dit punt van het seizoen is Madrid een koppige stier en dat maakt het volgens experts in de stierenvechtkunst nog gevaarlijker. Hij arriveert met een goede opleiding en is zich bewust van zijn status als tweede garnituur dankzij zijn spel, houding en bewezen talent. Van iemand die in het nauw zit, mag je echter geen overgave verwachten, maar eerder dat hij zijn klauwen zal laten zien en je nek ermee zal omhakken als hij de kans krijgt. Die extra motivatie die ontstaat door de wraakzucht van iemand die herhaaldelijk in elkaar is geslagen, is niet gemakkelijk te ontmantelen. Dat is het gevaar van morgen. En dan was er nog de teleurstelling die we moesten verwerken, omdat we door Internazionale waren uitgeschakeld, net op het moment dat we dachten dat we ze met onze hak op hun nek hadden geslagen om ze af te maken.

Ik denk dat de beste motivatie-oefening voor morgen is om je voor te stellen dat we weer tegen Inter Milaan spelen en niet tegen Real Madrid. Barça zal dus met dezelfde honger naar herstel het veld opgaan als de Merengues. Bijten tot de slagtand in het vlees zakt. En als je – met de toestemming van de mondhygiënisten en profylaxe-fanaten – toch eens wat vulgaire opmerkingen moet maken, kun je beter "vaffanculo" zeggen dan "rot op", of "sei un coglione " dan "je bent een idioot". Hoe realistischer de simulatie, hoe beter.

Ja. Als je Real Madrid verslaat, versla je ook Inter. Om wraak te nemen op de andere ruggen voor de Europese tegenslag en een stap verder te gaan in de richting van het moment dat onze reus met zijn babygezichtje eindelijk het uiterlijk van een volwassen dier aanneemt, dat met de dag duidelijker naar voren komt. Laten we lachen. Dit feest gaat nog jaren duren.