Real Madrid verovert Málaga en bereikt in stijl de ACB-finale, met een prijs voor Chus Mateo.

De heropleving van de ooit zo bekritiseerde Chus Mateo begint in een steeds hoger tempo aanhangers te vergaren. De twijfels die ooit de meerderheid vormden op de forums zijn nu nauwelijks zichtbaar, en de daadkracht van het team, de mentaliteit en de duidelijke projectie van de ideeën van de coach op het veld suggereren ook een harmonie tussen de spelers en de staf zelf . Dit is een zeer relevant aspect in het management van sportteams, naast de puur technische elementen, die ook belangrijk zijn. En het is niet eens nodig om enkele flagrante voorbeelden te noemen, zoals Zidane of Ancelotti , die meer erkenning kregen om hun vaardigheden in het managen van de ploeg dan om hun tactische visie op het spel zelf.

In het geval van Chus Mateo overtuigt hij uiteindelijk op beide punten , en met een contract dat volgend jaar omvat, zou succes in deze competitie ongetwijfeld betekenen dat de kwestie van de volgende trainer niet op de agenda van de bestuursvergaderingen zou staan. Je zou zelfs denken dat een potentiële nederlaag tegen een team van Valencia 's allure een flinke tegenslag zou zijn, maar wel eentje die te tolereren valt, afhankelijk van hoe het zich ontwikkelt.

Dit is niet de gedachte die Real Madrid-fans waarschijnlijk zullen koesteren na het bekijken van de laatste zes wedstrijden van het team, met name die van de huidige play-offs . Twee klinkende overwinningen tegen Baskonia, en nog eens drie tegen een dappere en moedige Unicaja , hebben de fysieke en mentale kracht van het team aangetoond, niet zonder de nodige tactische expertise, die ook op het veld duidelijk naar voren kwam.

Overwinning van verdienste in de Martín Carpena

Het leek erop dat deze dinsdag hetzelfde script volgde als de eerste wedstrijd zondag in Malaga. Het intense tempo van Unicaja vanaf het begin, met succesvolle aanvallen vanaf de perimeter en Osetkowski die losging, zorgde voor de eerste voorsprong voor de Andalusiërs. De Witten kwamen ruimte tekort en waren ook niet in staat de aanval van Ibon Navarro te verdedigen, met zijn hectische actie en hogere tempo dan de Witten.

Alleen de komst van de Grote Aanvoerder, Don Sergio Llull Meliá , die een uitstekend seizoenseinde beleefde, gaf duidelijkheid aan de aanval van Real Madrid , met twee driepunters op rij die de kloof aan het einde van het eerste kwart enigszins verkleinden: 22-16. Voor Unicaja hadden ze overigens al alle twaalf beschikbare spelers ingezet, met de voorzienbare afwezigheid van de geblesseerde Tyson Pérez en de onvoorspelbare David Kravish , wiens bijdrage in de voorgaande wedstrijden meer dan opmerkelijk was geweest. Dingen over Navarro's extreme rotatie.

De rest van de wedstrijd verliep volgens een vergelijkbaar patroon. Musa's entree in de wedstrijd draaide volledig om het scoren van punten voor Madrid, maar het was precies de weg die Unicaja zocht om een ​​offensief voordeel te behalen. De gelijkmaker was eindelijk gebroken toen Ejim vijf punten scoorde, met extra scores van Sima en Perry. De groen-paarse cycloon overtrof de voorsprong van tien punten , met een aanwezigheid op het veld die Madrid niet kon counteren, een zwakkere verdediging dan normaal en een onproductieve aanval.

Gezien de aanvallende droogte koos Mateo ervoor om Tavares meer binnenin te zoeken . Het begon erop te lijken dat Fernando het weer niet naar zijn zin had, en het was essentieel om de Kaapverdische reus zoveel mogelijk beschikbaar te hebben, ondanks zijn gebrek aan briljantie tot nu toe in de gevechten met Sima of Balcerowski.

Met nog een driepunter van Osetkowski , zijn vierde in vier beurten, namen ze een voorsprong van tien punten, maar dankzij een comeback van de Whites was de ruststand bijna gelijk (43-39). De spelers in het groen waren duidelijk gefrustreerd op weg naar de kleedkamer, maar de spelers in het wit voelden ook enige opluchting.

En inderdaad, het tij begon te keren met de wisseling van basket . Navarro vernieuwde zijn basisvijf en voegde spierkracht toe met Barreiro en Sima. Mateo reageerde door een bron in te zetten die de afgelopen maanden puur goud waard was: Feliz als partner van Campazzo en Garuba als ondersteuning van Tavares' binnenspel.

Het werkte perfect. Madrid bezette de perimeter en blokkeerde de paden naar hun eigen basket. Tavares begon te domineren en bevestigde daarmee het gezegde: als je titels wilt , moet je de beste center aannemen . Zijn prestatie bereikte halverwege het derde kwart een hoogtepunt met een gelijke stand. Punten, rebounds, blocks, intimidatie: de Kaapverdiaan had een enorm karakter, volledig ontketend . En zijn teamgenoten wisten al dat ze de meest onderscheidende speler van de hele ACB aan hun zijde hadden.

Unicaja kwam toch nog terug en bracht de stand op 6-6 met een driepunter van Kalinoski , als reactie op een verticaal schot van Musa, die fouten maakte en zijn vrije worpen niet miste. Uiteindelijk stond het 63-61, en was alles klaar voor de laatste ronde . Real Madrid nam een ​​kwart onder controle met weinig weerstand. En toen kwam orkaan Carter . Maar het was slechts een kwestie van tijd voordat de imposante aanwezigheid van Tavares de wedstrijd definitief besliste. De verdediging van Madrid bood al goede ondersteuning en gaf geen enkel blok van achteren weg. Het enige wat nog nodig was, was een paar extra punten in de aanvalsfase van Mateo's team om de halve finale te beslissen.

Real Madrid vond de weg terug naar hun andere steunpilaren: Mario Hezonja en Facu Campazzo . Unicaja wist de wedstrijd in een gelijkspel te houden, maar het was duidelijk dat zodra Madrid een reeks opeenvolgende acties op elkaar zou stapelen zonder balverlies of gemiste schoten, ze de wedstrijd zouden afmaken. De rebounds waren schaars en de verdediging verstikte de Andalusiërs, met alleen Carter en Perry die hun hoofd koel hielden door te scoren.

Een nieuwe driepunter van Aeroplano de Mahón bracht de stand op 72-77, en een formidabele lay-up van Facu bracht de score op +7. Tavares, die al een tijdje drie overtredingen had afgehouden, maakte toen twee duidelijke fouten op rij, waardoor hij voortijdig op de bank belandde. Een afwezigheid die hoop gaf aan de Carpena-fans. Maar Campazzo nam de leiding en de laatste punten vielen één voor één voor Madrid, totdat de thuisploeg zich gewonnen gaf.

Een emotionele Ibon Navarro sprak over de kwaliteit van zijn spelersgroep en merkte op dat hij ze nog nooit eerder had gezien en wist dat hij ze nooit meer zou zien. Verschillende vertrekken bij de selectie van Malaga staan ​​op de loer, te beginnen met Osetkowski, die naar Belgrado is gestuurd. Gezien de enorme selectie kan het zijn dat deze eliminatie niet aan zijn verwachtingen voldoet.

Voor Mateo zorgden zijn beleefdheid, kalmte en vrijgevigheid er wederom voor dat hij het harde werk en het vertrouwen van zijn spelers boven alles waardeerde. Maar hij had wel tijd om zijn collega Ibon Navarro te herdenken, die hij omschreef als " waarschijnlijk de beste coach van Spanje ". De leiding van Chus Mateo was opnieuw succesvol en bracht de deelname van de selectie terug tot bijna acht punten, zoals in deze omstandigheden ook niet anders kon.

Real Madrid gaat in goede vorm de finale in, en Valencia zeker ook. Ze hebben weinig tijd om uit te rusten voordat het feest volgende week vrijdag in het Goya Coliseum losbarst.