Moezel. Zweefvliegen in Sarreguemines: een luchtervaring op het ritme van de wind.

De lucht is bewolkt, het licht diffuus. Geen felle zon, maar dat maakt niet uit, op het vliegveld van Sarreguemines staan de zweefvliegtuigen klaar om op te stijgen. Ze profiteren van het kleinste zuchtje warme lucht om hoogte te winnen. Aan de stuurknuppel: Guy Michel, tweede in het Franse zweefvliegkampioenschap in de clubklasse. "Ik vlieg al sinds ik klein was," legt hij uit. "Als je er eenmaal in zit, is het moeilijk om te stoppen."

Voor elke start controleren piloten het weer en raadplegen ze de Notam (Notice to Airman), de door het directoraat-generaal van de burgerluchtvaart gepubliceerde regelgevende informatie over het luchtruim en het terrein. Dit doen ze om het juiste tijdstip om te vliegen te kiezen , veiligheidspunten te controleren en ervoor te zorgen dat ze geen instructies ontgaan.

Zodra de controles zijn afgerond, is het tijd om de zweefvliegtuigen klaar te maken. We controleren de vleugels, de bediening en elk detail voordat we ze op de landingsbaan zetten. "Het is een teamsport die je helemaal alleen doet," zegt Guy terwijl hij bij de koffieautomaat staat te wachten: "We zitten helemaal alleen in de cabine, maar gezien de beperkingen op het gebied van handling en logistiek zijn er echt meerdere mensen nodig om alles voor elkaar te krijgen."

Voordat de piloot zich in de cabine installeert, neemt hij de veiligheidsinstructies door, controleert hij de positie van de parachute en beschrijft hij de werking van de bedieningselementen en indicatoren op het instrumentenpaneel. Geen paniek, de eerste vluchten vinden plaats aan boord van een tweepersoonszweefvliegtuig, speciaal ontworpen met een dubbele bedieningsset. Voorin zittend geniet de passagier van de vlucht, terwijl de instructeur toeziet op een veilige vlucht.

Nu is het tijd om op te stijgen. Dit gebeurt met behulp van een sleepvliegtuig dat met een kabel aan het zweefvliegtuig is verbonden (omdat het zweefvliegtuig geen motor heeft, heeft het assistentie nodig om op te stijgen).

De stem van de piloot kraakt door de radio; het signaal wordt gegeven. De propeller brult, het vliegtuig stijgt op en het zweefvliegtuig volgt, versnellend tot het loskomt van de grond. De twee vliegtuigen stijgen samen op voordat, een paar minuten later, de kabel wordt losgelaten om het zweefvliegtuig vrij te laten vliegen.

De piloot begint meteen te zoeken naar thermiek, de warme luchtstromen die hem in staat stellen hoogte te winnen. "Je moet ze detecteren en je hun vorm voorstellen zonder ze te zien," legt Guy uit. "Het hele punt van dit soort vliegen is het vermogen om te begrijpen waar het zou kunnen werken door naar de grond te kijken en te vertrouwen op het weer." Beneden wordt Sarreguemines heel klein, terwijl het zweefvliegtuig geruisloos vooruitgaat voordat het na ongeveer twintig minuten vliegen in een gecontroleerde glijvlucht terugkeert naar de landingsbaan.

Boek op de website van de Sarreguemines Flying Club. €90 voor een vlucht van twintig minuten.