Spanningen tussen Roger Waters en David Gilmour: de verborgen kant van het succes van Pink Floyd

Tussen deze twee, toekomstige beste vijanden, begonnen de spanningen in Studio 3 van EMI langzaam op te lopen. Pink Floyd verhuisde in januari 1975 naar deze locatie – aan 3 Abbey Road in Londen – om hun negende album, Wish You Were Here, op te nemen.
Op dat moment spraken tekstschrijver-bassist Roger Waters en gitarist David Gilmour, beiden zangers, nog steeds met elkaar en slaagden ze er zelfs in om samen te werken. Sterker nog, dit album leek het laatste echt gezamenlijke werk in de discografie van de Britse groep te zijn. Drummer Nick Mason, de vredestichter van de band, was echter met andere gedachten, in beslag genomen door het mislukken van hun relatie. Zijn spel, dat toch al een trage indruk wekte, leed eronder; zijn kameraden aarzelden niet om hem te bekritiseren vanwege zijn "te bloemrijke" kant. Later zou hij vernemen dat hij op een kruk zat.
Je hebt nog 91,92% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.
Le Monde