Waarom Arabische muziekklassiekers nog steeds verleiden en boeien

Oum Kalthoum, Fairouz, Sabah, Warda. Deze diva's belichamen nostalgie en eenheid. En in een Midden-Oosten dat geteisterd wordt door onrust en oorlog, zijn de klassiekers van de Arabische muziek uit het midden van de ^20e eeuw meer dan ooit een toevluchtsoord, zoals blijkt uit hun heropleving in populariteit op streamingplatforms. Zo "staan producties uit de gouden eeuw van de Arabische muziek nog steeds overeind, ook al zijn de artiesten overleden of met pensioen. Tributeconcerten zijn uitverkocht. En de stemmen van artiesten van weleer klinken nog steeds in cafés, auto's en op balkons in de hele regio", legt Rolling Stone Mena uit .

We worden wakker met de stem van Fairouz en gaan slapen met de klanken van Oum Kalthoum (1898-1975). Ook onder jonge luisteraars blijft dit gezegde van toepassing, want zij publiceren een aantal memes met deze diva's als imago of soundtrack, aldus de nieuwe Midden-Oosten- en Noord-Afrikaanse editie van het muziektijdschrift . De Libanese Fairouz, geboren in 1934, en de Algerijns-Libanese Warda (1939-2012) “staan momenteel bovenaan de streaminghitlijsten, met respectievelijk 1,52 miljoen en 391.000 maandelijkse luisteraars op Spotify.”

In het afgelopen kwartaal, zo vervolgt het tijdschrift, is het luisteren met 63,97% of 2,5 miljoen luisteraars op Spotify voor Wahdon ("Only