Cheques uitschrijven aan miljoenen Amerikaanse huishoudens: wat is Donald Trumps mysterieuze idee?

"Er komt zoveel geld binnen, we denken aan een kleine korting " voor huishoudens, ook al "willen we vooral de schulden afbetalen ", zei de Amerikaanse president op 25 juli in het Witte Huis.

Later veranderde hij zijn vocabulaire en spreekt hij nu liever van 'dividend' . Het woord verwijst naar het deel van de winst dat een bedrijf aan zijn aandeelhouders uitkeert.

"Er zou een uitkering of dividend kunnen komen voor de mensen in ons land . Ik zou zeggen voor mensen met een gemiddeld of laag inkomen", zei Donald Trump bijvoorbeeld zondag.

De Republikeinse senator Josh Hawley haastte zich om een wetsvoorstel voor te bereiden dat cheques van $ 600 per persoon zou versturen - volwassene of afhankelijk kind.

Handtekening

De Amerikaanse president had tijdens zijn eerste ambtstermijn al cheques gestuurd naar tientallen miljoenen Amerikanen als onderdeel van de herstelmaatregelen na de COVID-19-pandemie.

Terwijl hij midden in zijn presidentscampagne zat, eiste de miljardair dat cheques van $ 1.200 die in het voorjaar van 2020 door de belastingdienst werden uitgeschreven , zijn naam zouden dragen. Dat was nog nooit eerder voorgekomen in de Verenigde Staten voor een zittend staatshoofd.

Het nieuwe idee van de 79-jarige miljardair roept echter veel vragen op.

Hoe financieren we dit?

Het Amerikaanse begrotingstekort is tussen oktober en juni inderdaad verder opgelopen vergeleken met dezelfde periode een jaar eerder, ondanks een stijging van de inkomsten uit douanerechten waarmee Donald Trump alle handelspartners van de Verenigde Staten confronteert.

Het uitschrijven van cheques aan huishoudens zou dit tekort nog verder vergroten en daarmee de Amerikaanse staatsschuld verder doen toenemen. Deze bedroeg op 4 augustus meer dan 36,8 biljoen dollar.

Over wat voor soort cashflow heeft de Amerikaanse president het?

Wanneer Donald Trump spreekt over de impact van zijn protectionistische beleid, vermengt hij inkomsten uit douanerechten met investeringsbeloftes van verschillende buitenlandse economieën.

"Wat ik wil"

In een interview met CNBC op woensdag, toen hem werd gevraagd naar het idee van een "dividend", noemde de Republikeinse leider het voorbeeld van de enorme investeringen die Japan en de Europese Unie hebben beloofd. Hij vergeleek deze met de bonussen die worden uitgekeerd wanneer een atleet een nieuw contract tekent.

"Ik mag ermee doen wat ik wil ", verzekerde hij.

Probleem: buitenlandse leiders lezen het helemaal niet op dezelfde manier.

De Japanse overheid verzekert bijvoorbeeld dat haar investeringsbelofte in de vorm van leningen en garanties zal komen, en zeker niet in de vorm van een overdracht van 550 miljard dollar in contanten.

Ten slotte wordt de Amerikaanse president er door de Democratische oppositie vaak van beschuldigd dat hij de opbrengst van de invoerrechten verkeerd heeft voorgesteld .

Donald Trump verzekert dat de invoerrechten door het buitenland worden betaald.

Veel economen beweren echter dat het de Amerikaanse consumenten zijn die indirect een groot deel van deze tarieven betalen.

Douanerechten worden betaald door importeurs, bijvoorbeeld grote retailers of fabrieken die reserveonderdelen uit het buitenland bestellen.

Deze bedrijven berekenen ten minste een deel van de extra kosten door in de uiteindelijke prijs van de goederen, vooral als ze actief zijn in sectoren met een lage marge, zoals de detailhandel.