De uitspraak van Samuel Alito in de zaak "Pride Puppy" is een schande voor het Hooggerechtshof
Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.
Het Hooggerechtshof heeft vrijdag in de zaak Mahmoud v. Taylor een klap uitgedeeld aan inclusief openbaar onderwijs door te verklaren dat ouders het grondwettelijk recht hebben om hun kinderen te verbieden boeken op school te zien waarin LGBTQ+-gezinnen voorkomen. Een openbaar schoolsysteem in Maryland had deze boeken in de klaslokalen geplaatst als onderdeel van een poging om respect voor verschillende soorten gezinnen te bevorderen. Religieuze ouders reageerden hierop door een rechtszaak aan te spannen, met het argument dat het materiaal hun godsdienstvrijheid schond doordat het hun kinderen blootstelde aan afbeeldingen van LGBTQ+-mensen. In een uitspraak van rechter Samuel Alito met 6-3 stemmen stemde de conservatieve supermeerderheid in en verklaarde dat ouders hun kinderen moeten kunnen verbieden dergelijk materiaal te zien. Alito stelde dat "de verhalenboeken onmiskenbaar een bepaald standpunt over het homohuwelijk overbrengen" waartegen religieuze ouders hun kinderen moeten kunnen beschermen.
Dahlia Lithwick en Mark Joseph Stern bespraken de rampzalige gevolgen van de uitspraak voor het openbaar onderwijs en de gelijkheid van LGBTQ+-personen in de aflevering van deze week van Amicus . Hieronder een voorproefje van hun gesprek, dat voor de duidelijkheid is bewerkt en ingekort.
Dahlia Lithwick: Ik wil het hebben over een pijnlijke zaak, Mahmoud versus Taylor . Je raakt gemakkelijk verstrikt in de details van wat er wel en niet in deze boeken staat. Maar dit is een enorme verandering voor de rechten van ouders en ook voor de aard van het openbaar onderwijs.
Mark Joseph Stern: Dit is een regelrechte aanval op het openbaar onderwijs en de democratische principes die daaraan ten grondslag liggen. De zaak betreft boeken met LGBTQ+-personages en -thema's die kinderen op een plank in de klas zouden kunnen zien staan of die tijdens het voorlezen zouden kunnen worden voorgelezen. Een daarvan is Uncle Bobby's Wedding , een lieflijk boek over een meisje van wie de oom gaat trouwen; ze leert dat gezinnen veranderen en dat dat oké is. Het gaat niet over het feit dat haar oom homoseksueel is. Er is ook een boek, Pride Puppy!, dat gaat over een hondje dat verdwaalt tijdens een Pride-parade. Dit zijn boeken met een leeftijdsclassificatie voor volwassenen. Het enige bezwaar van de ouders is dat ze vinden dat LGBTQ+-mensen geen gelijkheid voor de wet zouden moeten hebben en dat ze niet willen dat hun kinderen denken dat het oké is om LGBTQ+ te zijn. En toen ze hoorden dat deze boeken in de klas zouden worden gebruikt, betoogden ze dat blootstelling van hun kinderen aan dit materiaal een schending zou betekenen van hun recht op vrije godsdienstbeoefening, zoals vastgelegd in het Eerste Amendement.
Het probleem is natuurlijk dat ouders traditioneel geen individueel vetorecht hebben over openbaar onderwijs. Ouders kunnen niet precies bepalen wat er wel en niet in de klas wordt onderwezen. En een van de doelen van openbaar onderwijs is om kinderen bloot te stellen aan verschillende soorten ideeën en verschillende soorten mensen die ze normaal gesproken niet zouden zien. Toch oordeelde het Hooggerechtshof vrijdag dat ouders een gloednieuw recht hebben op grond van het Eerste Amendement om een veto uit te spreken over de blootstelling van hun kinderen aan materiaal dat hun eigen religieuze overtuigingen schendt. Als de ouders homoseksuelen niet mogen, moeten hun kinderen worden uitgesloten van het zien van een boek met homoseksuelen in de klas. De kinderen moeten opstaan en weglopen terwijl de leraar 'Oom Bobby's Bruiloft' voorleest. Dit nieuwe recht is verre van geworteld in een precedent, zoals rechter Sonia Sotomayor uitlegde in haar krachtige afwijkende mening.
Eigenlijk is het een vetorecht van de ouders over wat er in de klas wordt onderwezen.
Precies. De rechtbank noemt dit een "opt-outbeleid". Maar de scholen hebben al gezegd dat ze onmogelijk een systeem kunnen hanteren waarin elke leerling het recht heeft om af te zien van alles wat hun ouders niet leuk vinden. Dus zullen ze deze boeken gewoon helemaal uit de klaslokalen moeten halen. Anders zouden ze een onhandelbaar systeem van opt-outs moeten handhaven, met als permanent risico een potentieel ruïneuze rechtszaak. En dat is het hele doel van deze zaak. Het is niet alleen om de kinderen van religieuze ouders te "beschermen". Het is om deze boeken uit de klaslokalen te krijgen en ervoor te zorgen dat kinderen nooit LGBTQ+-mensen tegenkomen in de literatuur waarmee ze op school in aanraking komen.
Ik hoop dat dit een moment is waarop ouders en hun kinderen met elkaar kunnen gaan zitten en een echt gesprek kunnen voeren over wat godsdienstvrijheid inhoudt en hoe het niet het paard van Troje kan zijn waarmee we de rechten en waardigheid van anderen vernietigen.
En toch is dat precies wat het in dit geval is. Denk eens aan de boodschap die het afgeeft aan kinderen van LGBTQ+-ouders wanneer hun leeftijdsgenoten de klas uit moeten lopen voordat 'Oom Bobby's Bruiloft' wordt voorgelezen. Of wanneer de school 'Oom Bobby's Bruiloft' helemaal uit de klas verbiedt. Het vertelt hen dat LGBTQ+-gezinnen zoals die van hen zo verschrikkelijk zijn dat hun leeftijdsgenoten niet eens een boek over hen mogen lezen. Dat is een heftig stigmatiserende boodschap, en die is onlangs door het Hooggerechtshof in het Eerste Amendement verankerd.
Het is de moeite waard om de bijlage met Alito's mening te bekijken, met ongelooflijk schattige illustraties uit deze boeken van families die er niet per se uitzien als de Alito's. Het is alsof deze bijlage de verschrikkingen moet uitbeelden waar we onze kinderen van redden. En het is zo verbijsterend, alsof de reactie universeel zou moeten zijn: Godzijdank hoeven kinderen deze beelden niet te zien!
Het is verbijsterend, en laten we daar duidelijk over zijn: het is bekrompen. Alito's mening is diep homofoob. Hij herformuleert deze volkomen onschuldige kinderboeken als verraderlijke propaganda, bedoeld om kinderen te hersenspoelen en hen te dwingen LGBTQ+-rechten te steunen. Maar dit is geen propaganda, tenzij je het bekijkt vanuit het perspectief van homofobie, en tenzij je vindt dat de simpele weergave van homo's als acceptabel schadelijk is en iets waar je kinderen tegen moet beschermen.
De rechters die deze uitspraak hebben ondertekend, zouden zich moeten schamen, en sommigen van hen zouden beter moeten weten. We verwachten niet veel van Alito, een notoire homofoob die vindt dat een boek onacceptabel is voor kinderen omdat het homoseksuelen humaniseert als mensen die liefde verdienen. Maar Neil Gorsuch? Brett Kavanaugh? Zelfs John Roberts? Ik denk dat ze op de een of andere manier beseffen dat deze mening en de gevolgen ervan een heel sterk signaal zullen afgeven aan leerlingen van openbare scholen dat er iets mis is met LGBTQ+ zijn. Dat een boek dat ons afschildert als normale mensen die hun eigen leven leiden, op de een of andere manier verraderlijke propaganda is. En ik denk dat het ze gewoon niets kan schelen. Maar het is een verachtelijke mening en een verachtelijke overtuiging, en het zal vele, vele kinderen in Maryland en daarbuiten schaden.
Meld u aan voor de avondnieuwsbrief van Slate.
