Genoeg vuur, genoeg bloed in het Midden-Oosten

Laten we het maar meteen zeggen! Wij steunen het autoritaire regime van de Iraanse mullahs op geen enkele manier en verdedigen hun plannen om kernwapens te verwerven niet. Bovendien vereist de waarheid dat Iran het Non-Proliferatieverdrag heeft ondertekend, terwijl Israël dat niet is. Iran wordt regelmatig gecontroleerd door het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA), terwijl Israël weigert dat te doen. Israël heeft tussen de dertig en honderd atoombommen, terwijl niemand heeft bewezen dat Iran er ook maar één heeft.

Bovendien zijn westerse landen veel soepeler in de kwestie van de atoombom met Pakistan en India of in het voorbereiden van de weg voor Japan om een ​​atoombom te verkrijgen.

En als het voorwendsel voor de huidige Israëlische aanval op Iran het verkrijgen van de bom is, hoe verklaren we dan de regelmatige aanvallen van Israël op Libanon en Syrië?

Als strijders voor democratie, recht en vrede staan ​​wij zij aan zij met Iraanse en Israëlische arbeiders, Iraanse, Israëlische en Palestijnse vrouwen in hun streven naar emancipatie. En wij staan ​​zij aan zij met de jongeren van deze landen bij het bouwen aan een toekomst van vrede, sociale vooruitgang en ecologische rechtvaardigheid.

We kunnen de dood van onschuldige mensen in Gaza, Tel Aviv, Teheran of Kiev niet verdragen. Sterker nog, we roepen op tot de bevrijding van deze wereld van het kapitalisme en haar oorlogen van grondstoffen- en grondgebiedsroof, haar economische, commerciële en monetaire oorlogen, waarvan de enige voetsoldaten en slachtoffers arbeiders en volkeren zijn, ongeacht hun nationaliteit.

Leugens, georganiseerde verwarring, media- en overheidsrommel dienen er alleen maar toe om de oorzaken van de omwentelingen in een ontvlambare wereld te verhullen.

Het is dringend om tegelijkertijd te eisen: een stopzetting van de uraniumverrijking door de Iraanse leiders, evenals de denuclearisatie van de hele regio, een einde aan de oorlogszuchtige vijandelijkheden, een stopzetting van de bombardementen op vitale Iraanse infrastructuur en die van Israëlische militairen en op de bevolking van beide landen, en tegelijkertijd een einde aan het Israëlische bloedbad onder de bevolking van Gaza. Dit zou de aard kunnen zijn van een debat en besluiten bij de Verenigde Naties die elk land zou moeten respecteren en handhaven.

Geen enkel volk heeft belang bij deze escalatie. Geen enkel volk hoeft te lijden en dierbaren te verliezen onder de bommen om de gevangenneming van de Israëlische premier en de versterking van het fundamentalistische nationalisme, aangewakkerd door de mullahs aan de macht in Teheran, te voorkomen.

Onjuiste argumenten werken het slechtst. Sinds wanneer heeft een land het recht om een ​​ander land preventief te bombarderen omdat diens leider en regime als autoritair worden beschouwd? Hoeveel oorlogen moeten er met zulke onzin worden begonnen? Het concept "preventieve oorlog" bestaat nergens in het internationaal recht. Een nieuw omslagpunt wordt bereikt wanneer een regeringsleider die door het internationale recht wordt vervolgd, zich kan permitteren te beweren dat hij zich voorbereidt om het hoofd van een buurland te vermoorden.

Stel dat Iran kernwapens zou bezitten en deze zou willen gebruiken, hoeveel minuten zou het land dan nog te leven hebben ondanks de woede van de internationale nucleaire tegenmaatregelen?

Het aanroepen van de oorlog die nodig is om regimeverandering te bewerkstelligen, doet ons de pijnlijke ervaringen van Afghanistan, Irak en Libië vergeten, waar het ergste nog eens werd versterkt. Maar zoals altijd en overal wil het kapitalistische Westen een feministische, sociale en democratische revolutie in Iran vermijden. Het is het soevereine Iraanse volk dat zo'n proces van vreedzame transitie naar democratie en sociale rechtvaardigheid kan initiëren, niet andere religieuze fundamentalisten die in Tel Aviv aan de macht zijn. Vrijheid komt niet voort uit de vernietiging van onschuldige levens.

Het is een feit: Israël heeft Iran aangevallen. En dat zonder oorlogsverklaring en zonder VN-mandaat. Deze nieuwe agressie wakkert de vlammen van de algehele brand in de regio alleen maar aan.

De nationalistische en suprematistische macht in Tel Aviv valt van alle kanten aan: Gaza, Libanon, de Westelijke Jordaanoever, Irak, Iran, Jemen, Syrië en Oost-Jeruzalem. Daarbij worden Palestijnse bezittingen geconfisqueerd en gekoloniseerd.

Binnen het kapitalistische Westen, dat de Israëlische regering de middelen voor deze militaire offensieven verkoopt, wordt er geklaagd en gemompeld over "het onvervreemdbare recht op zelfverdediging". Dit is een merkwaardige omkering van verantwoordelijkheid om de recente schending van het internationaal recht door de Israëlische staat te camoufleren, en een extra stap in de spiraal van een zorgwekkende beweging die ons naar de afgrond drijft.

Dat Iran aan de atoombom werkt is één ding. Het beschuldigen van een dreigende nucleaire dreiging is net zo misleidend als het spook van de massavernietigingswapens die werden gebruikt om de oorlog in Irak te beginnen zonder VN-mandaat. Bovendien, en door een merkwaardig toeval, werden de Israëlische bombardementen uitgevoerd op de dag vóór de Amerikaans-Iraanse besprekingen om dit programma te stoppen in ruil voor opheffing van economische sancties. Israël kreeg dus de opdracht een diplomatieke uitkomst te saboteren. President Trump heeft aangekondigd dat hij al "twee weken" wist dat Israël aanstaande vrijdag, 13 juni, zou toeslaan.

Wetende dat de Iraanse economie verzwakt is en in crisis verkeert, dat er interne verdeeldheid is binnen de Iraanse leiders en dat de protesten tegen het islamistische en autoritaire regime zo heftig zijn, geeft het kapitalistische Westen groen licht aan een staat die zich al schuldig maakt aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Het Westen negeert het internationale recht om het Nabije en Midden-Oosten te hervormen en er een winstgevende zone van te maken voor multinationals, militair-industrieel complex en financiële instellingen.

De operatie kent verschillende aanleidingen. De aangewezen mondiale publieke vijand, Iran, heeft ervoor gezorgd dat de kans om de genocide in Gaza te veroordelen over het hoofd is gezien, dat de Israëlische regering heeft afgezien van elke poging om de zogenaamde "rode lijnen" te trekken, en dat de conferentie waar de erkenning van de staat Palestina besproken zou worden, voor onbepaalde tijd is uitgesteld.

De heilige unie in het Westen is sterk. Ze dient ook een heilige unie binnen Israël. En in tegenstelling tot wat de propaganda suggereert, bevorderen oorlog en vernietiging ook de nationale eenheid in Iran, het nationalisme dat de "islamitische republiek" voedt en de populaire, feministische en progressieve beweging in de strijd tegen de dictatuur in Teheran verzwakt.

We moeten er rekening mee houden dat het bombarderen van Iraanse kerncentrales de kiem legt voor een nucleaire en ecologische catastrofe waarvan de Iraanse bevolking het slachtoffer zal worden.

Opnieuw proberen de dominante machten, in strijd met het internationaal recht, het project van "Groot-Israël" en een nieuw Midden-Oosten te promoten om hun speelruimte voor grondstoffenwinning te vergroten en de mensheid met elkaar te laten concurreren. De koolwaterstofrijkdom van Iraanse bodem en de negentig miljoen Iraniërs met een hoog opleidingsniveau en een hoge culturele achtergrond zijn van het grootste belang voor het Noord-Amerikaanse Rijk.

Degenen die twijfelen aan de gevaarlijke zijwegen waartoe nationalisme, extreemrechts en fundamentalisme ons drijven, die alleen het meest ongebreidelde kapitalisme dienen, hebben zojuist een nieuwe en dodelijke demonstratie meegemaakt. Deze strategie onderschrijven, criminelen en oorlogshitsers blijven bewapenen, ons laten meeslepen in ongezonde propaganda, waarbij elke verdediger van het internationaal recht en de mensenrechten een antisemiet wordt die in de put van denigratie wordt geworpen, komt neer op het vernietigen van onze vrijheid om te denken en te handelen voor een humane globaliteit, een wereld van vrede, een wereld die alle mensen gemeen hebben die in harmonie met de natuur leven. Laten we ons niet verdelen tegen simplistische opvattingen en leugens, tegen misdaden en vrijheidsberoving. Laten we opstaan ​​voor rechtvaardigheid en vrede.