Hoofdredactioneel artikel: Europa, de grote verliezer bij de herstructurering van de wereld

Wat er ook met Oekraïne gebeurt na de top van maandagavond in Washington, Europa heeft de wedstrijd verloren. Veracht door de Verenigde Staten, die het als een vazal beschouwen, is de Unie ook het voornaamste doelwit geworden van Russische wrok. Om nog maar te zwijgen van de andere landen, groot en klein, die zich verheugen in het slechte lot van een continent dat al zo lang zijn wetten aan de rest van de wereld oplegt.

Ondanks hun pogingen om te bestaan, hebben Parijs, Berlijn, Rome en Madrid de afgelopen maanden ingezien dat hun mening over mondiale aangelegenheden louter adviserend is. Omdat ze niet begrepen dat de nieuwe spelregels een exacte kopie zijn van prehistorische maatschappelijke verhoudingen, hebben de legalistische, zelfbewuste en eerbiedige Europeanen zichzelf te gronde gericht. Is dit te hard? Prima. Maar laten we er eens over nadenken. Terwijl Frankrijk en de andere mogendheden zweren bij de 3%-tekortdoctrine, zelfs als dat betekent dat ze in goede economische gezondheid sterven, wat doen de dominante mogendheden dan?

De Amerikanen, aan de top van de voedselketen, blijven koppig hun bruto nationale schuld verhogen zonder dat iemand hen een tik op de vingers geeft. Deze heeft de 37 biljoen dollar bereikt, een record dat gebroken moet worden. Rusland? Onder sancties voert het een verwoestende oorlog, gefinancierd door zijn olie en gas, die tegen bodemprijzen worden ingekocht door de niet-gebonden landen in het Zuiden. Wat China betreft, het handelt in stilte, subsidieert zijn bedrijven en versterkt zijn militaire arsenaal.

In de wereld zoals die nu is, zijn degenen die zich strikt houden aan de regels die in tijden van voorspoed zijn vastgesteld, de magnifieke verliezers in een wereld in verval. En het is niet met een onberispelijke begrotingshygiëne en een ideale bananencurve dat de EU haar plaats zal vinden in de wereld van morgen. Die van een met geweld herschikte samenleving, van klimaatgerelateerde conflicten en van beloften die, zoals altijd, alleen degenen binden die erin geloven.