Nieuw-Caledonië: 'Het Bougival-akkoord dient alleen om een mogelijk besmettingseffect van het autonomisme in te dammen'

De ondertekening van het Bougival-akkoord op 12 juli wordt door de Franse regering gepresenteerd als een "historische stap voorwaarts" voor Nieuw-Caledonië. In werkelijkheid beantwoordt deze tekst, door een verkapt federalisme onder Parijse controle te vestigen, evenzeer aan lokale zorgen als aan een bredere zorg: het indammen van een mogelijk autonoom besmettingseffect in alle Franse overzeese gebieden, en zelfs op Corsica.
Onder het mom van consensus bestendigt de Bougival-overeenkomst de voortdurende verbondenheid van Nieuw-Caledonië met Frankrijk, terwijl het institutionele aanpassingen krijgt die meer lijken op uitgebreide decentralisatie dan op zelfbeschikking. De soevereine macht blijft in handen van de staat, terwijl structurele hervormingen alleen kunnen worden aangenomen met een drievijfdemeerderheid in het Caledonische Congres. Deze politieke barrière maakt elk vooruitzicht op onafhankelijkheid vrijwel onmogelijk.
Dit systeem biedt Parijs een dubbel voordeel. Ten eerste is het bedoeld om de onafhankelijkheidsbeweging van Kanak op korte en middellange termijn te neutraliseren. Ten tweede vormt het een institutioneel model dat kan worden gereproduceerd in andere Franse gebieden die meer autonomie nastreven, zonder het risico te lopen de banden met de Republiek te verbreken.
Nieuw-Caledonië is geen op zichzelf staand geval. Frans-Guyana en Frans-Polynesië beschikken eveneens over uitgestrekte strategische maritieme gebieden. Een mogelijke terugtrekking uit de Franse controle zou Parijs een aanzienlijk deel van zijn exclusieve economische zone ontnemen en zijn positie als op één na grootste maritieme macht ter wereld verzwakken.
Het spook van de besmetting reikt verder dan de overzeese grenzen. Op het Franse vasteland blijft Corsica meer autonomie eisen, met een speciale status die Parijs terughoudend toekent. Het Bougival-akkoord, dat een kader biedt voor autonomie onder centrale controle, zou als precedent kunnen dienen voor het mediterrane eiland: het verlenen van specifieke bevoegdheden terwijl de hefbomen van echte soevereiniteit worden ingeperkt.
Je hebt nog 49,66% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.
Le Monde