Paralympische Spelen: een jaar na Parijs is ‘het vinden van financiering weer een strijd geworden’

Het was een gouden eeuw voor Franse Paralympische atleten. Banken, hotelketens, supermarktketens, brillenfabrikanten, bandenfabrikanten, verzekeringsmaatschappijen… Vóór de zomer van 2024 vochten bedrijven om hun merk te associëren met de atleten die deelnamen aan de Olympische Spelen in Parijs . Iedereen wilde kunnen zeggen dat ze hadden deelgenomen aan het grote Parijse feest. Door naast atleten met een beperking te staan, werd een open en inclusief imago gecreëerd. De atleten maakten hier gebruik van en tekenden massaal contracten, wat hen een soepele voorbereiding op de Paralympische Spelen garandeerde. En toen was er de nasleep. De grote leegte. De kater.

"We zijn niet van alles naar niets gegaan, maar er niet ver vandaan", verzucht Héloïse Courvoisier. Tijdens de Spelen werd de paratriatlete, die als zevende eindigde in Parijs (in de categorie slechtzienden), vergezeld door een tiental "partners", die haar "ongeveer 55.000 euro" per jaar garandeerden om haar uitrusting, haar coaches en haar reiskosten te betalen.