Tour de France: Tussen Pogacar en de anderen, gaten in het algemeen klassement die het Armstrong-tijdperk waardig zijn

Het verschil in het algemeen klassement tussen de Sloveen en de beste renners in het peloton is enorm. Dit komt door zijn niveau, de samenstelling van de grote ploegen en het voorgestelde parcours.

Een eenzame renner, of bijna. Na twee weken competitie is Tadej Pogačar meer dan ooit de leider van de Tour de France en koerst hij af op een vierde titel. Een blik op het algemeen klassement laat zien hoe anders de Sloveen is dan de andere koplopers, waaronder Jonas Vingegaard. In dit stadium van de wedstrijd is het verschil van 1,48 meter tussen de leider en zijn nummer twee de zesde grootste in de ^21e eeuw.

Een prestatie die tussen 2000 en 2002 duidelijk werd overtroffen door die van een zekere Lance Armstrong. De Amerikaan is in 2001 de enige die in twee weken tijd een grotere kloof met de nummer tien heeft geslagen. Meer dan 53 minuten scheiden Pogacar van de nummer twintig, een prestatie die alleen Primoz Roglic in 2020 en... vorig jaar door hemzelf werd neergezet. Tot slot zitten er bijna acht minuten tussen de wereldkampioen en de huidige nummer drie. Dit is ongekend in vijfentwintig jaar.

Naast Pogacars onmiskenbare superioriteit weerspiegelen deze cijfers de realiteit van het peloton, waarvan de belangrijkste ploegen grotendeels bestaan uit renners die een leidende rol in het algemeen klassement zouden kunnen spelen. Binnen de VAE zijn Adam Yates, João Almeida (die afhaakte) en Jhonatan Narvaez slechts ploeggenoten. Juan Ayuso en Isaac Del Toro zijn niet eens naar deze Tour gekomen. Bij Visma zijn Matteo Jorgenson en Simon Yates er om Vingegaard te steunen.

"Vijftien jaar geleden zouden ze koplopers zijn geweest en gevochten hebben voor een podiumplaats of de overwinning. Vandaag de dag vechten ze om hun kopman in de best mogelijke positie te brengen en doen ze vervolgens een stap opzij", vat Cofidis-manager Cédric Vasseur samen. In ruil voor royale salarissen stemmen deze potentiële grote namen ermee in hun Tour de France-ambities, althans voor een tijdje, opzij te zetten en zich te richten op minder prestigieuze wedstrijden.

De etappes in de Tour die gereserveerd zijn voor sprinters, vaak eentonig en geschikt voor een vorm van actieve rust, maken geleidelijk plaats voor heuvelachtige, spectaculairere en vooral veeleisendere parcoursen die passen bij het aanvallende temperament van Pogacar of Mathieu van der Poel. De koplopers hebben de middelen om hard en snel te rijden, soms met 50 km/u in de eerste twee uur van de wedstrijd. Ontsnappingen die de finish halen, ver voor een dravend peloton, zijn zeldzaam. "Vroeger mikten de koplopers vooral op het hooggebergte. Tegenwoordig willen ze overal winnen", zegt Romain Sicard, Baskisch, sportief directeur van TotalEnergies. "Hun ploegen zetten vanaf het begin van de Tour een stevig tempo neer en er is bijna geen moment dat ze inhouden. En als je dan eindelijk remt, rem je hard..."

Bij de andere ploegen kijken sommige kopmannen van een afstandje toe. Ben O'Connor ( ^4e in de Giro van 2024 en ^2e in de laatste Vuelta) heeft meer dan een half uur achterstand. Enric Mas ( ^5e en ^6e in de Tour in 2020 en 2021, op het podium in de Vuelta van 2021, 2022 en 2024) heeft meer dan vijftig minuten achterstand. Wat heeft het voor zin om je in de bergen uit te sloven om een anonieme vijfde plaats in Parijs te redden, in plaats van ver genoeg achter te liggen om een uitrit te bemachtigen?

Deze situatie heeft in ieder geval het voordeel dat de Fransen Kévin Vauquelin ( ^5e ) en Jordan Jegat ( ^11e ) goed kunnen presteren. Maar een goede plaats in het algemeen klassement lijkt tegenwoordig wat minderwaardig. "Tien of vijftien jaar geleden zou geen van beiden in de top 20 hebben gestaan", verzekert een teammanager.

Cyril Dessel, sportdirecteur bij Decathlon-AG2R, vraagt zich af: "Moeten we ons geen zorgen maken dat een klein aantal teams alle beste renners meeneemt? UAE heeft dit jaar 65 wedstrijden gewonnen en daarmee iedereen op de wereldranglijst weggeblazen. Natuurlijk, Pogacar maakt er een show van, maar na verloop van tijd... Wil een wedstrijd interessant zijn, dan moet er onzekerheid zijn." Of hoe we de oude rage van budgetplafonds, waar vaak over gesproken wordt maar nooit is ingevoerd, weer nieuw leven inblazen.