CHRIS HUGHES: 'Een wapenstilstand zou ertoe kunnen leiden dat Israël zijn dodenlijst afwerkt'

De openlijke oorlog tussen Israël en Iran is voorlopig voorbij, nu er via geheime communicatie een explosieve versie van een staakt-het-vuren in het Midden-Oosten wordt bereikt.

Beide partijen worden ervan beschuldigd de wapenstilstand binnen enkele uren te hebben geschonden - eerst lanceerde Iran een spervuur ​​en Israël reageerde met explosies in Noord-Teheran. Dit komt vaak voor bij wapenstilstanden, vooral in het Midden-Oosten, waar beide partijen proberen het laatste woord te hebben in het conflict.

Binnen enkele uren zou Teheran het vredesakkoord hebben geschonden, maar Amerika heeft nu de controle over dit dodelijke conflict overgenomen en Israël voelt zich mogelijk geremd. Mogelijk is er enorme druk uitgeoefend op de Israëlische premier Benjamin Netanyahu om het staakt-het-vuren te respecteren, maar of dat standhoudt, valt nog te bezien. En de Iraanse opperste leider Ali Khamenei zal zich uiterst ongemakkelijk voelen, wetende dat hij waarschijnlijk een enorm doelwit op zijn rug draagt ​​dat op een door Israël gekozen moment kan worden aangevallen.

Evenzo alle nieuwe leiders van de machtige Islamitische Revolutionaire Garde van Teheran, wiens activiteiten nauwlettend in de gaten zullen worden gehouden. Ondanks al dat simplistische gepraat van Trump over vrede, is het decennialange conflict nu in de schaduw gesteld en het nieuws van vandaag betekent dat er achter de schermen een vuile en meedogenloze oorlog in rap tempo is hervat.

Het is duidelijk dat de VS diplomatieke achterpoortjes naar Iran hebben gebruikt om de raketteams van Teheran toestemming te geven hun gezicht te redden met de machteloze raketlanceringen op Amerikaanse bases in Qatar en Irak. De Amerikaanse president Donald Trump beweerde dat hij Teheran dankbaar was voor de waarschuwing dat het de bases had aangevallen, wat mogelijk tot geen doden zou hebben geleid.

Maar dit was waarschijnlijk een soort deal die achter de schermen door de CIA werd gesloten om een ​​einde aan de oorlog te maken, terwijl geprobeerd werd het regime in Teheran niet te verzwakken door het een afleidingsmanoeuvre te geven. Niettemin troffen de recente Israëlische aanvallen op Teheran wel een gevangenis vol dissidenten, wellicht in de hoop een opstand in de Islamitische Republiek te ontketenen.

Dit geeft aan dat er een spanningsveld is tussen Israëls dodelijke visie op het uitroeien van het Iraanse leger en de wens van de Amerikaanse president om bekend te staan ​​als de 'vredespresident'. De openlijke oorlog is misschien nu voorbij, maar kan elk moment weer oplaaien, waarschijnlijk op een moment dat Israël dat kiest.

Als het een nieuw en cruciaal doelwit identificeert, zal het aanvallen, wetende dat de Iraanse luchtverdediging ontmanteld is, waardoor het land zeer kwetsbaar is. Dodelijke raketgevechten zijn misschien voorlopig voorbij, maar dit luidt onvermijdelijk een duister 'grijze zone'-tijdperk in van ondermaatse spionage en dodelijke geheime operaties.

De Israëlische inlichtingendienst Mossad, de binnenlandse veiligheidsorganisatie Shin Bet en de militaire inlichtingendienst zullen tot het uiterste worden gedreven om nieuwe en nog niet gedode doelen van Iraanse commandanten, regimeleiders, raketinstallaties en elk teken van een resterend nucleair programma te identificeren. De Israëlische inlichtingendienst wil graag zoveel mogelijk doelwitten in haar bestand hebben, zodat ze de druk geleidelijk kan opvoeren richting een openlijke oorlog, waarbij herhaaldelijk mensen en militaire locaties worden uitgeschakeld en immense druk wordt uitgeoefend op haar vijanden.

Dat beleid heeft twee hoofddoelen: het vermogen van de vijand om effectief te vechten verminderen naarmate de oorlog dichterbij komt, en het psychologisch ondermijnen van het vermogen en de bereidheid om te vechten. We hebben het verwoestende effect hiervan gezien tijdens de langdurige vernietiging van de commandostructuur van Hezbollah tijdens de recente oorlog aldaar.

Dat culmineerde in de doden en groteske verwondingen die honderden Hezbollah-kopstukken ten deel vielen in het inmiddels beruchte complot rond 'mobiele telefoonbommen'. Cruciaal is dat de geheime teams van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde zich nu ook bezig kunnen houden met het beramen van geheime aanvallen op Israël en zijn westerse bondgenoten, waaronder Groot-Brittannië.

Officieel is de oorlog voorlopig voorbij, maar nu is het conflict in de schaduw gesteld nu een nieuw en langdurig tijdperk van samenzweringen en aanvallen begint. Israël heeft volgens bronnen een gevaarlijk tekort aan raketten, maar is nog niet klaar met de volledige ontmanteling van de IRGC en haar raketteams. Bovendien kan het niet met absolute zekerheid zeggen of het nucleaire programma is mislukt.

Iran zal zijn wapenvoorraden in rap tempo moeten aanvullen en zijn invloed in het Midden-Oosten willen vergroten, een gebied dat drastisch is verzwakt door de oorlog die ontstond door de Hamas-aanval op Zuid-Israël in 2023. Deze oorlog is misschien in theorie voorbij, maar in werkelijkheid is hij voorlopig stilgevallen en kan hij elk moment uitbarsten.

Ondertussen wordt er nu in alle hevigheid in het geheim gevochten. We kunnen af ​​en toe raketaanvallen verwachten, maar deze zullen de werkelijke oorlog die heimelijk tussen deze twee bittere vijanden wordt uitgevochten, verhullen. En cruciaal voor dit alles is of Israël ook maar de geringste aanwijzing krijgt van een opstand in Iran.

En dat kan al dan niet de moord op Khamenei door Israël omvatten, of het ongelooflijk bekwame netwerk van hoogopgeleide en gemotiveerde agenten in het land. Dit alles gezegd hebbende, heeft Iran veel verloren in deze oorlog, mogelijk zijn nucleaire programma, zeker zijn vermogen om zich voorlopig te verdedigen en bovenal, het heeft gezichtsverlies geleden in het Midden-Oosten. Het was een verwoestende en ongeëvenaarde overwinning voor de Israëlische inlichtingendienst en militaire planning, de culminatie van decennialange oorlogsplannen.