Hoe de Canadese teerzanden zich ontwikkelden tot een van de goedkoopste energieproducenten van Noord-Amerika
Enorme scheppen, zelfrijdende vrachtwagens en een hondachtige robot hebben er allemaal aan bijgedragen dat Canadese oliebedrijven uit de olievelden, waaronder Imperial Oil en Suncor, tot de goedkoopste olieproducenten van Noord-Amerika zijn geworden. Hierdoor zijn de overheadkosten gedaald, terwijl de ergste inflatie in een generatie de kosten van Amerikaanse schaliegaswinning deed stijgen.
Terwijl de wereldwijde olie-industrie in een recessie verkeert vanwege de economische onzekerheid die verband houdt met het Amerikaanse invoerrechtenbeleid en het feit dat OPEC+ meer vaten olie oppompt, verkeert de Canadese olie- en gasindustrie in een sterke positie.
In de jaren na de olieprijsdaling van 2014-2015 verkochten internationale oliemaatschappijen, waaronder BP, Chevron en Total, hun belangen in Canadese teerzanden.
Destijds rekenden ze de Canadese activiteiten tot de duurste, en dus minder winstgevende, projecten wereldwijd.
Zij richtten hun kapitaal op goedkopere olieproductie en gaven de voorkeur aan Amerikaanse schalieolie vanwege de snellere boortijd en het hogere rendement.
Sindsdien hebben nieuwe technologieën en kostenbesparende maatregelen geleid tot een aanzienlijke verbetering van de concurrentiepositie van de sector. Daardoor behoren teerzanden nu tot de goedkoopste producenten, aldus een tiental insiders uit de sector en een analyse van Reuters van de laatste Amerikaanse en Canadese bedrijfsresultaten.
Terwijl Amerikaanse schaliebedrijven op de dalende olieprijs van dit jaar reageren door boorplatforms te schrappen , kapitaaluitgaven drastisch te verlagen en werknemers te ontslaan , hebben Canadese bedrijven, gezien de sterke positie van de olievelden, vrijwel geen wijzigingen doorgevoerd in hun eerder aangekondigde productie- of uitgavenplannen.
Sommige Canadese politici pleiten nu voor een nieuwe pijpleiding voor ruwe olie van Alberta naar de Pacifische kust. Dit is onderdeel van een bredere inspanning om de economie van het land te versterken nu de VS dreigen met importheffingen.
Terwijl de wereldwijde olieprijzen dalen, bereidt de energiesector van Alberta zich voorDe lagere ruwe olieprijzen dit jaar hebben weinig impact op de Canadese oliesector, zei Cenovus CEO Jon McKenzie eerder dit jaar in een interview. "Dit is een sector die in de loop der tijd veel veerkrachtiger is geworden", zei hij.
In een voorbeeld sluipen twee viervoetige robots, die vanwege hun hondachtige uiterlijk allebei de bijnaam Spot hebben gekregen, rond in de enorme Cold Lake-vestiging van Imperial, die al 45 jaar bestaat, in Alberta. Daar voeren ze routinematige inspecties en onderhoudswerkzaamheden uit aan apparatuur, zoals het optimaliseren van warmtewisselaars en het bewaken van de interface van olie-/watertanks.
Dankzij de Spots krijgen menselijke werknemers de ruimte om ander werk te doen en bespaart Imperial $ 30 miljoen (Cdn) per jaar, aldus het bedrijf.
Imperial, eigendom van Exxon, en concurrent Suncor zijn ook overgestapt op autonome mijnbouwvoertuigen. Hierdoor is het niet langer nodig om chauffeurs in te huren voor het vervoeren van teerzanderts.
Dankzij deze omschakeling is de productiviteit van de olieproductie in de Kearl-oliezandmijn van Imperial sinds 2023 met 20 procent verbeterd, aldus het bedrijf.
Suncor exploiteert op haar vestiging in Fort Hills, ten noorden van Fort McMurray, Alberta, een vrachtwagen met een laadvermogen van 900 ton. Volgens het bedrijf is dit de grootste hydraulische mijnbouwgraafmachine ter wereld.
Volgens Rich Kruger, CEO van Suncor, zorgen de grotere bak en de grotere graafkracht van de shovel voor sneller laden van erts en minder morsen.
Producenten van teerzanden hebben ook verbeteringen doorgevoerd in de betrouwbaarheid en prestaties van hun apparatuur.
Bij Kearl heeft Imperial bijvoorbeeld de kosten gerelateerd aan turnarounds – een industriële term voor de kostbare periodes van noodzakelijk onderhoud die vaak het tijdelijk stilleggen van de productie inhouden – sinds 2021 met $ 100 miljoen (Cdn) per jaar teruggebracht.
Het bedrijf heeft de doorlooptijd tussen twee omslagen teruggebracht van 12 naar 24 maanden in 2024, en wil dit in de toekomst verlengen tot 48 maanden.
Suncor is van mening dat inspanningen, waaronder het standaardiseren van onderhoudspraktijken in de mijnen en het verbeteren van het waterbeheer op de locatie om meer productie uit bestaande activa te halen, hebben bijgedragen aan de verlaging van de break-evenprijs van het bedrijf met $ 7 (Amerikaanse dollars) per vat in 2024 tot $ 42,90.
Deze focus op kostenbesparing op de lange termijn betekent dat de vijf grootste Canadese olie- en gasbedrijven quitte kunnen spelen – en toch hun dividend kunnen handhaven – bij WTI-prijzen tussen $ 43,10 en $ 40,85, aldus een analyse van Bank of Montreal voor Reuters.
Dat betekent dat producenten van teerzand hun totale kosten in ongeveer zeven jaar tijd met ongeveer $ 10 per vat hebben verlaagd. Volgens BMO bedroeg de gemiddelde break-evenprijs van teerzand tussen 2017 en 2019 $ 51,80 per vat.
Daarentegen bleek uit een recent onderzoek van de Federal Reserve van Dallas onder ruim 100 olie- en gasbedrijven in Texas, New Mexico en Louisiana dat producenten van schalieolie gemiddeld een WTI-olieprijs van $ 65 per vat nodig hebben om winstgevend te kunnen boren.
In 2017-2019 behaalden Amerikaanse schalieproducenten een break-evenprijs van $ 50 tot $ 52 per vat.
Dramatische daling van de wereldwijde olieprijzen – dit is waarom Canada de situatie nauwlettend in de gaten houdt
