Een kijkje in de voorbereiding van Chelsea als geen ander: rapmuziek, de transformatie van Cobham tot bioscoop en de beslissing over Enzo Maresca die de bluessterren verraste

Chelsea 's directeur prestaties Bryce Cavanagh is geen onbekende met korte trainingskampen. Voordat hij in juli 2023 door de Premier League-club werd weggekaapt, werkte hij zeven jaar voor het Engelse nationale team, waar hij leiding gaf aan zijn afdeling bij de Engelse voetbalbond.

Maar zelfs voor de ervaren Australiër was een voorbereiding van 13 dagen, waarbij 28 spelers terugkeerden na een pauze van drie weken na het WK voor clubs, een ongekende uitdaging.

Cavanagh en zijn collega's bespraken uitgebreid wat ze samen met manager Enzo Maresca moesten doen. De consensus? Weg met de pieptest. Schrap de shuttlesprints. Laat de onnodige fitnesstraining achterwege. Ze besloten dat er geen tijd was om Reece James en co. het gevoel te geven dat ze net als Forrest Gump van de ene kant van het veld naar de andere kant moesten rennen en weer terug.

Bewaar dat voor een voorbereiding van 40 dagen. In plaats daarvan kreeg de selectie bij de heropening in Cobham op maandagochtend 4 augustus van Maresca te horen dat ze deze 'als een normale week in een normaal seizoen' zouden behandelen. Eerst de voorbereiding op hun oefenwedstrijden met Bayer Leverkusen en AC Milan . Daarna hun openingstegenstander in de Premier League, Crystal Palace .

De spelers waren aangenaam verrast. Minder rennen? Ja graag, manager. De prestatieafdeling van Chelsea vond drie weken nauwelijks lang genoeg om het fysieke niveau van Cole Palmer en co, de professionals die ze zijn, zo drastisch te laten dalen dat een inhaalslag op Palace als zinloos zou moeten worden beschouwd. Natuurlijk, Oliver Glasners team versloeg Millwall met 1-0 in een vriendschappelijke wedstrijd in Beckenham, de dag voordat Maresca's team Paris Saint-Germain met 3-0 versloeg in New Jersey , maar als je op zoek was naar roest, ga dan eens kijken in de schuur van de terreinknechten van Cobham.

Na de gebruikelijke wegingen en dergelijke ging het team van Chelsea binnen aan de slag, in hun sportzaal. Daar vind je witte silhouetten van trofeeën in een blauwe omlijsting en een neonbord dat hen eraan herinnert dat ze 'The Pride of London' zijn.

Op de achtergrond klonk muziek als 'Home' van Knucks (ook andere Britse rappers zijn aanwezig), terwijl Liam Delap jumping squats deed met een halter op zijn schouders en Moises Caicedo over een kleine horde sprong voordat hij op één voet in evenwicht bleef.

Estevao Willian, het 18-jarige Braziliaanse wonderkind, net uit Palmeiras gekomen en bezig met Engels, werd onder de hoede genomen van Portugeestaligen, met name Pedro Neto, met wie hij zal strijden om een basisplaats. De keepers, Robert Sanchez en Filip Jorgensen, lieten hun reacties timen terwijl ze zich naar voren wierpen wanneer een van de verschillende knoppen voor hen groen oplichtte, als een spelletje Whac-A-Mole.

Dit alles werd overzien door een klein legertje prestatiecoaches, zoals Marcos Alvarez – de Spanjaard die Maresca meebracht van Leicester City en nee, hij heeft ketchup niet verboden in de kantine, zoals ooit werd beweerd – Nick Chadd, Tom Taylor, Tiago Vaz en diverse anderen die de gegevens van de spelers in realtime op apparaten bijhielden. 'Geweldig, Rob.' 'Ja, ik.' 'Ga je gang, Liam.' Positieve bekrachtiging was er in overvloed, en ook van Willie Isa, Chelsea's aanwinst uit de rugbywereld met zijn vertrouwde zwarte notitieboekje altijd bij de hand.

Na die sportsessie was het aan Dario Essugo – de twintigjarige Caicedo-vervanger die deze zomer overkwam van Sporting CP – om het einde aan te kondigen met het luiden van de koperen bel. Het was echter nog geen etenstijd. De selectie van Chelsea was nog maar net begonnen.

Net als de spelers had de kledingafdeling onder leiding van Ricky Dowling na het WK voor clubs nauwelijks rust, omdat ze hun nieuwe uitrusting voor het seizoen 2025-26 op orde moesten krijgen.

Dowling speelt al 13 jaar bij Chelsea en speelde in die tijd meer dan 750 wedstrijden. Daily Mail Sport kan echter onthullen dat dit zijn allerlaatste voorbereiding op het seizoen bij Cobham was. Halverwege dit korte trainingskamp maakte hij bekend dat hij naar een ander land zou vertrekken.

In zijn uitrustingskamer vind je een replica op ware grootte van de Jules Rimet-trofee, die André Schürrle daar achterliet nadat hij met Duitsland het WK van 2014 won. Dowling neemt nu afscheid als wereldkampioen na een laatste zomer bij Chelsea in de Verenigde Staten.

Buiten, met de groep in relatief goede vorm en sowieso geen tijd voor tests, concentreerde Maresca zich op het technische aspect. Chelsea's hoofdcoach wil nooit dat zijn trainingen saai overkomen, want een van zijn warming-ups is in feite het equivalent van een potje tikkertje, waarbij de spelers in twee teams worden verdeeld – de achtervolgers en de achtervolgers – binnen een pylon.

Variatie is cruciaal en er werden scenario's in scène gezet. Zo werden passpatronen herhaald, bewegingsoefeningen met oefenpoppen, aanvalsscènes waarbij Joao Pedro achter de bal kwam voordat hij over Gaga Slonina, Chelsea's derde doelman, heen scoorde. Ze oefenden voorzetten met Jamie Gittens die indraaiende ballen het strafschopgebied in stuurde om te koppen, en een andere oefening waarbij Marc Cucurella de bal terugsloeg na een sprint naar de linkerkant van het strafschopgebied. Palmer bleef achter om vrije trappen te nemen, waar hij dit seizoen als eerste recht op heeft.

Vóór Chelsea's eerste oefenwedstrijd tegen Leverkusen liet Maresca een gigantisch scherm op wielen het trainingsveld op komen. Hij veranderde Cobham in Cineworld en toonde fragmenten van hun Duitse tegenstanders uit hun laatste oefenoverwinning op het Italiaanse Pisa. Hij liet zien hoe Leverkusen hoog druk zette wanneer Chelsea een korte doeltrap nam.

Wesley Fofana speelde geen rol bij de 2-0 overwinning van afgelopen vrijdag, en ook niet bij de 3-1 zege op Milan afgelopen zondag. Wel traint hij weer volop na zijn dijbeenblessure.

Het was de bedoeling dat hij die oefenwedstrijden zou vermijden om zich te concentreren op de voorbereiding op het nieuwePremier League -seizoen. Fofana is een voorbeeld van iemand die het schema van een speler waar nodig aanpast. James is een andere speler die beschermd is na zijn geschiedenis van hamstringblessures.

De kruisbandblessure van Levi Colwill, opgelopen tegen het einde van hun eerste trainingssessie op het gras na de drie weken durende pauze, was verpletterend. Colwill had een deel van zijn vrije tijd besteed aan het in vorm blijven, omdat hij niet wilde dat Maresca bij zijn terugkeer in Cobham zou denken dat hij te veel had genoten van zijn vakantie op Trinidad en Tobago. Hij werd geopereerd nadat scans de ernst ervan bevestigden.

Chelsea zal zijn afwezigheid de komende campagne voelen – Maresca zet zijn superieuren onder druk om een goede vervanger voor hem te contracteren – en de afdeling prestaties hield toezicht op hoe Colwills teamgenoten reageerden gedurende de rest van de voorbereiding. Maar ze kunnen hen niet 24 uur per dag, 7 dagen per week in de gaten houden. Cavanagh predikt wat hij 'de andere 22' noemt – de uren waarop ze niet samen op het trainingsveld zijn en ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun slaap, voeding en herstel.

Daarmee had Chelsea in de 13 dagen die ze hadden alles gedaan wat ze konden. Het kreeg nooit een naam, maar als iemand het 'Operatie Rush' had genoemd, zouden er weinig bezwaren zijn geweest.

Daily Mail Sport vroeg Maresca deze week om zijn beoordeling en hij zei: 'Waar staan we van één naar tien? We zijn oké. We zijn goed.' Gezien hun kleine herstel is het geen wonder dat insiders zeggen dat ze twee seizoenen samenvoegen tot één.

Het is handig dat hun eerste vier Premier League-wedstrijden allemaal in Londen zijn – minder gereis, meer tijd in Cobham – terwijl ze pas in oktober tegen een ploeg uit de top zes spelen tijdens een uitwedstrijd tegen Liverpool.

Of de werkdruk van 2024-2025 hen ook in 2025-2026 zal inhalen, direct of vlak voor Kerstmis, kunnen we alleen maar afwachten wat er na de Palace-test van vandaag gebeurt.