Kilkenny speelt zich naar All-Star-vorm en belichaamt 'The Good Pro'
Declan Bogue
Is het te vroeg om over All-Stars te praten? Het is niet te vroeg om over All-Stars te praten. Oké, laten we het over All-Stars hebben.
Ciaran Kilkenny is op een All-Star. Op dit moment. Vastgespijkerd, vastgeschroefd met een spijker, in de muur geplakt, Polyfilla bedekt het bewijs. Er is niets zekerder.
Zeker, zeker, zeker. Hij was niet bijzonder in Portlaoise toen Meath hen versloeg in Leinster. En er waren momenten waarop hij uit het zicht verdween tegen Armagh in Croke Park.
Maar wanneer het vangnet ook maar even uit het zicht verdween, was hij dit seizoen fantastisch. Toen Dublin in het eerste weekend van de round robin naar Salthill ging om voor hun trots tegen Galway te spelen, wekte hij de indruk van een man die wel een minuut stilte zou eisen.
En hier tegen Derry won hij vier van Stephen Cluxton's kickouts, twee van Ben McKinless en was hij aanwezig om hier en daar een bal weg te spelen en fungeerde hij als chef-kok, hoofdafwasser, uitsmijter, manager en zelfs om de koelkasten te vullen aan het einde van de avond.
Twee voorbeelden die elke speler moet leren over het belang van het ontbreken van ego.
56e minuut. Een uittrap van Derry na een punt van Lee Gannon. De bal stuitert tussen alle lichamen door, maar wordt naar Ciaran McFaul gebracht, die hem vooruit schiet.
Ciaran Kilkenny is op gelijke voet met McFaul.
De bal wordt weggekaatst en Stephen Cluxton komt vanuit het doel om de bal voetbalstijl naar Davy Byrne te schieten. Hij wordt meteen opgeslokt door Shane McGuigan en Lachlan Murray. Scheidsrechter Brendan Cawley staat op het punt om voor een trap te fluiten. Wie staat daar, net als de bal eruit spuit, zich door de hindernissen heen te worstelen en Brian Howard een aflossende kickpass te geven?
En 64 minuten. Kilkenny wordt aangepakt en het lijkt erop dat Conor Glass hem te slim af is. De losse bal vliegt het veld over. Tom Lahiff en Glass duiken erop af. Hij springt omhoog en wie, wie denk je, heeft het spel gevolgd, de moed niet opgegeven en profiteert ervan door de losse bal te chippen?
Een herinnering aan wie de 31-jarige Ciaran Kilkenny uit Castleknock is. Hij is de houder van acht All-Ireland titels. 12 Leinsters, als iemand (we betwijfelen het) meetelt.
Hij heeft zes All-Stars. Hij is twee keer in de race geweest voor Voetballer van het Jaar, maar werd steeds verslagen door die nietsnut, Brian Fenton.
En daar was hij dan, vechtend om een bal die niet alleen vies was, maar ook nog eens ranzig en stinkend.
Gevraagd naar Kilkenny na afloop, serveerde Dublin-manager Dessie Farrell ons niet echt een complimentenbroodje, maar eerder een open sandwich van de bookmakers. Een klacht als bijgerecht bij het compliment.
"Hij was vanavond een echte strijder, eerlijk gezegd, ja. Ik denk dat hij dit jaar tot nu toe maar één slechte wedstrijd heeft gespeeld," zei hij.
"Hij heeft absoluut het voortouw genomen en geweldig leiderschap getoond, weet je, vooral omdat er zoveel jongens zijn vertrokken, die de kennis, de ervaring en het spelinzicht hadden. Hij heeft echt zijn best gedaan en is daar heel blij mee."
"Hij heeft het zo goed gedaan, maar hij weet dat deze wedstrijd wisselvallig is. Je moet volhouden als je bezig bent."
We kunnen Peader ÓCofaigh-Byrne niet vergeten. De imposante middenvelder was hier van ongekende klasse.
Hij ving de inworp in beide helften en gaf meteen een pass naar de inkomende Con O'Callaghan, waarmee hij elke keer een punt scoorde. Dat is een flinke belasting voor een tegenstander die nog steeds de laatste Jaffa Cakes uit hun tanden probeert te likken.
"Ik denk dat Peader al een hele tijd in de schaduw zit", zei Farrell.
"Het patroon van CK (Ciaran Kilkenny) en al die andere jongens die we in dit gesprek bewonderen, weten dat je maar één wedstrijd verwijderd bent van een slechte wedstrijd of eruit getrapt worden. Dus die volwassenheid binnen de groep is echt belangrijk.
"Het is geweldig wat er vandaag is gebeurd en dat moet gevierd worden. Maar weet je, we weten dat er nog veel ruimte is voor verbetering, en ook voor groei."
Een emmer koud water voor de media dus.
We weten niet of Dublin dit jaar een All-Ireland gaat winnen. Niemand van ons weet het. We beoordelen teams vanuit het perspectief van een eeuwenoud systeem waarbij teams twee, drie en soms vier weken de tijd kregen om zich voor te bereiden op wedstrijden.
Tegenwoordig ga je niet meer naar wedstrijden. Wedstrijden komen op jou af. De emotionele pieken en dalen zijn anders dan we ooit hebben gezien. Dus we weten niet hoe Dublin zal verlopen.
Maar er is een ronduit briljante openingspassage in Eamon Dunphy's 'Only A Game' waarin hij beschrijft wat hij 'The Good Pro' noemt. Hij bedoelt niet de flitsende Harry die de bal wil hebben, maar de man die een sprintje terugtrekt als een teamgenoot in de problemen komt. En hij zal het niet af en toe doen. Hij doet het; elke. Keer. Keer.
In een interview jaren later ging hij dieper in op deze theorie en zei dat 'The Good Pro' iemand was die zowel talent als een sterke spirituele staat belichaamde, en niet alleen maar een geweldige speler was.
Ciaran Kilkenny is dit alles en meer. Nu al een All-Star.
Voor de negende keer een All-Ireland-winnaar? We zullen zien.
*
Bekijk hier de nieuwste aflevering van The42's GAA Weekly-podcast
The 42
