De eerste wedstrijd was goed, maar de loting was zuur.

Een gelijkspel dat zoeter dan bitter was. Het competitiedebuut van de rood-witten in Pineto leverde de resultaten op waar club en trainer op hoopten: de verschillende nieuwe spelers die deze transferperiode zijn aangetrokken, vertegenwoordigen niet alleen de toekomst, maar ook het heden. Alessio Pozzi, die als doelman start, biedt al garanties voor betrouwbaarheid bij zijn start, maar het verdedigende trio voor hem heeft zich al bewezen als een gevestigde naam. Zoals zo vaak vorig seizoen was de rood-witte doelman een groot deel van de wedstrijd een niet-betalende toeschouwer, waarmee hij de goede gewoonte van vorig jaar hervatte.

Het was geenszins een uitgemaakte zaak dat de jongens van Stellone, met een verdediging die geblesseerd was geraakt door twee sleutelspelers, Riccardo Zoia en Davide Bove, de thuisploeg slechts één schot op doel zouden hebben gegund: het wondergoaltje van Germinario. Ceccacci, Di Renzo en Primasso droegen op hun eigen manier in gelijke mate bij aan het uitschakelen van Pozzi en aan het onschadelijk maken van het aanvallende potentieel van Abruzzo, dat sinds vorig seizoen al goed op de proef was gesteld.

Boven de taille heeft Pineto deze transferperiode nauwelijks veranderingen doorgevoerd, met uitzondering van Chakir, die zich enkele uren geleden bij Ascoli heeft aangesloten. Bruzzaniti en zijn ploeggenoten slaagden er echter slechts een paar keer in om voet aan de grond te krijgen in het strafschopgebied van Vissino, en slechts één keer om vanaf de rand van het strafschopgebied te scoren. Di Renzo, die de centrale verdediger was die Vigliotti, de spits van de tegenstander die onlangs zowel Chakir als de vertrekkende Gambale (die pas op het laatste moment weer in de selectie werd opgenomen) had vervangen, werd goed ondersteund door Andrea Primasso (geboren in 2005) en Mirco Ceccacci, die, na een paar spannende duels op het middenveld in de eerste helft te hebben verloren, zijn constante aanvallende spel in de tweede helft combineerde met een solide verdediging.

Op het middenveld, waar Paganini en Vezzoni direct hun centrale rol in het rood-witte spel lieten zien, hebben Mariani, geboren in 2008, en Berengo, geboren in 2005, iedereen verrast. Met hun persoonlijkheid en kwaliteit vielen ze op het middenveld op en lieten ze hun volledige potentieel zien. Berengo is onstuimig in het oprukken met de bal, terwijl Mariani nauwkeurig en verfijnd is, zowel in korte uitwisselingen als bij zijn zes hoekschoppen. Nina heeft ook verrast. Nadat ze vorig jaar, dat eindigde met haar uitleenbeurt aan Spal, geen ruimte vond in de rood-witten, toont ze haar veelzijdigheid in deze eerste fase van het nieuwe seizoen en ontwikkelt ze zich snel naar een doorlaatbaarheid die tot een paar weken geleden nog geen vanzelfsprekendheid was.

De chemie die het aanvallende duo van Stabile en Jallow in slechts een paar dagen tijd heeft ontwikkeld, is onvoorspelbaar. Ze vullen elkaar in alle opzichten aan en hebben laten zien dat het dit seizoen moeilijk zal zijn om zonder hen te spelen; Nicastro en Ferrari zijn gewaarschuwd.

Lorenzo Mazzanti