Maryam Touzani: 'Met Calle Malaga keer ik terug naar mijn roots'

(door Valentina Maresca) (ANSAmed) - ROME, 6 NOVEMBER - Het verlangen naar liefde dat nooit sterft met de jeugdjaren, het naast elkaar bestaan ​​van twee verschillende gemeenschappen, de biografie die een cinematografisch werk wordt, zijn de regisseurs van 'Calle Malaga', de nieuwe film van de regisseur Marokkaanse Maryam Touzani opent de XXXI editie van MedFilm Festival, in Rome van vandaag tot 16 november, en neem deel aan de Officiële Cupido & Psyche-wedstrijd. Voor Touzani is het een terugkeer naar de Romeinse kermis, die hij al deelgenomen met 'De Blauwe Kaftan'. "Het is een festival dat ik "Ik voel mij verwant met hem vanwege de waarden die hij verdedigt", vertelde hij aan ANSAmed. MedFilm "probeert culturele diversiteit te vieren en te behouden door middel van onafhankelijke cinema en plaatst de mens centraal zijn zorgen. Dit zijn waarden waar ik volledig achter sta, en "Ik kan niet wachten om er deel van uit te maken", voegde hij eraan toe, terugkijkend op de ontstaan ​​van Calle Malaga, "geboren uit pijn en gebrek" na de plotselinge dood van zijn moeder in februari 2023. "Ik bleef in mijn hoofd tegen haar praten Spaans, omdat het de taal was die ons dagelijks met elkaar verbond. Daarom is de film in het Spaans. Ik moest verder. voel deze taal, en het karakter van Maria Angeles, heel erg geïnspireerd door mijn Spaanse grootmoeder, Juana, die naar Tanger toen hij 7 jaar oud was, drong hij zich op een bepaalde manier aan mij op natuurlijk". Calle Malaga is de naam van de straat waar het was Het appartement van Touzani's grootmoeder bevindt zich en is daarom haar moeder groeide op en de regisseur probeerde dichter bij haar te komen in een deel van haar leven dat ze niet heeft meegemaakt. "Ik denk dat cinema de verdienste heeft om dingen te creëren eeuwig. Als ik schrijf, is er geen reflectie vooraf, niet Ik weet nooit waar ik heen ga. Ik laat me meeslepen door emoties. "via mijn personages", voegde Touzani eraan toe. "Ik Ik vind het leuk om me te laten meeslepen door iets dat op mijn pad komt. van binnenuit en overstijgt mij. Er is iets bevrijdends voor mij, en in de Calle Malaga voelde ik dat bijzonder sterk." Over ouderdom gesproken, een van de thema's van de film is: "Ik denk gewoon dat het mooi is en dat ouder worden een luxe is, een geluk. Elke rimpel die op ons gezicht verschijnt, is een toewijding van het leven waar we het recht op hebben te genieten, met zijn deel van vreugde en verdriet. Ik geloof dat ouderdom een taboe en dat we het maar al te vaak proberen te verbergen, om haar weg te duwen. En dat wanneer het in de bioscoop wordt verteld, vaak Het is gedaan met een droevige blik. In de Calle Malaga wilde ik om een ​​andere ouderdom te vertellen, een die ook kan zijn overstromend van leven en ontsnapt aan de ketenen die vaak worden gezocht "Ze opleggen". Via Maria Angeles heeft de directeur in feite wilde 'het perspectief van de maatschappij in twijfel trekken' over ouder worden, de verwachtingen en vooroordelen die daarmee gepaard gaan afleiden, en ik wilde het leven en de liefde te vaak vieren wordt op oudere leeftijd als grenzend aan respectabel beschouwd. Als als men, na het bereiken van de hoge leeftijd, niet langer het recht heeft om verlangen en seksualiteit worden gemeen, ongezond, stikken. Maria Angeles herontdekt haar seksualiteit in de ouderdom en geniet ervan. Deze herontdekking is net zo mooi als "natuurlijk". In het nieuwe werk van Touzani is de Marokkaanse stad Tanger het wordt een metafoor voor het vreedzame samenleven van verschillende culturen: "Ik heb wilde ook hulde brengen aan deze onbekende gemeenschap Het Spaanse Tanger, dat geleidelijk aan verdwijnt, en verken het gevoel van verbondenheid, maar vertel ook dat het vermogen om samen te leven dat zelfs vandaag de dag nog zo natuurlijk is. Natuurlijk maakt de huidige toestand van de wereld me bang. De manier waarop de de barrières worden steeds hoger, ze worden steeds angstaanjagender, maar ik blijf optimistisch omdat ik in mensen geloof." Touzani is nu druk bezig met het schrijven van een nieuwe film wiens toneel haar niet toestaat iets te verwachten, maar ze heeft aangekondigd de interpretatie van een personage in de volgende speelfilm die ze samen met haar man, regisseur Nabil Ayouch, schreef. (ANSAmed).