De regionale administratieve rechtbank van Lazio (TAR) ondermijnt de "gouden macht" van de regering over Unicredit-BPM. Maar het ministerie van Economie en Financiën is in orde.

Over hetzelfde onderwerp:

Voor de regering-Meloni is het dossier rond Unicredit-Banco BPM een steeds heter wordende kwestie. Niet alleen heeft de regionale administratieve rechtbank van Lazio (TAR) – in een ongekende uitspraak in Italië – haar macht ondermijnd , maar volgens de laatste geruchten heeft de Europese Commissie haar interventie ten gunste van de groep onder leiding van Andrea Orcel opnieuw versneld . Kortom, de beruchte brief, waarin wordt verzocht om opheffing van de voorwaarden die aan de overname van de Milanese bank worden gesteld, is inderdaad onderweg vanuit Brussel en zou maandag bij Palazzo Chigi moeten worden afgeleverd.

Het ministerie van Economie en Financiën lijkt echter niet teleurgesteld te zijn door de uitspraak van de Regionale Administratieve Rechtbank, ondanks dat deze de onrechtmatigheid van ten minste twee van de vier aan UniCredit opgelegde eisen heeft erkend. Bronnen bij het ministerie leggen uit dat de administratieve rechtbank het kader van de gouden bevoegdheden in het decreet van de premier grotendeels heeft gehandhaafd. Bronnen bij UniCredit daarentegen stellen dat er geen twijfel over bestaat dat het regeringsbesluit moet worden herschreven, aangezien de Regionale Administratieve Rechtbank het in wezen heeft vernietigd met een onmiddellijk uitvoerbare uitspraak (een officieel standpunt wordt dit weekend verwacht).

Banco BPM van haar kant verzoekt UniCredit, in navolging van de interpretatie van de regering aan de uitspraak van de bestuursrechter, om verduidelijking van haar intenties met betrekking tot het openbare ruilaanbod, dat volgens haar al acht maanden voor onzekerheid op de markt zorgt. Het aanbod loopt immers af op 23 juli en de bank, onder leiding van Andrea Orcel, zal naar verwachting commentaar leveren: vervalt het of wordt het voortgezet? Gezien de laatste ontwikkelingen zou de bank het recht hebben om de Consob om een verdere verlenging van de termijn te vragen.

In deze delicate tijd dringt iedereen zijn eigen agenda door, maar leent een uitspraak van 71 pagina's zich voor dergelijke tegenstrijdige interpretaties? De feiten tonen aan dat de regionale administratieve rechtbank van Lazio (TAR) Unicredit in het gelijk stelde toen zij het verzoek van de overheid om de bank te verplichten een bepaalde verhouding tussen leningen en deposito's gedurende ten minste vijf jaar aan te houden en het niveau van haar investeringsportefeuille voor projectfinanciering voor onbepaalde tijd te handhaven – met andere woorden, wanneer de uitvoerende macht ingrijpt in de merites van het bedrijfsbeleid – onrechtmatig achtte. Wat betreft Anima's investeringen in staatsobligaties erkende de TAR ook dat de staat zelf tijdens het proces had erkend dat dit een aanbeveling was en geen echte verjaringstermijn. Het enige punt waarop de rechtbank niet daadwerkelijk is tussengekomen, was de verplichting om Rusland te verlaten, een verjaringstermijn die daarom onverkort geldt omdat de beoordeling ervan niet binnen de jurisdictie van de administratieve rechtbanken valt.

Als dit het geval is, heeft de regering twee opties: ofwel het decreet van de premier herzien en de uitspraak in de TAR erkennen, wat de verjaringstermijn aanzienlijk zou verkorten, ofwel tegen de uitspraak van de rechtbank in beroep gaan bij de Raad van State , wat zou betekenen dat de rechtszaak moet worden voortgezet. Kortom, het is de regering die moet beslissen wat er vervolgens moet gebeuren, en niet Unicredit, dat alleen maar kan hopen dat Consob-voorzitter Paolo Savona een nieuwe deadline zal stellen, gezien de urgentie om de situatie op te helderen. Unicredit heeft dit al een keer gedaan; er is geen wet die de toezichthoudende autoriteit verbiedt dit een tweede keer te doen.

Meer over deze onderwerpen: