In Montana hebben Democraten en gematigde Republikeinen hun krachten gebundeld om de MAGA-agenda te trotseren

(Permanente muzikale begeleiding voor dit bericht)

Dit is ons semi-regelmatige wekelijkse overzicht van wat er gebeurt in de verschillende staten waar, zoals wij weten, het echte werk van de overheid wordt gedaan en waar een eenzame soldaat aan het kruis hangt en rook uit de goederenwagondeur komt.

(Onze excuses aan de shebeen voor de vertraging in onze semi-reguliere wekelijkse enquête. Er was een onvermijdelijke pauselijke onderbreking aan het einde van de blogdag op donderdag. We zullen volgende week ons ​​normale schema hervatten. Dank u voor uw aandacht voor deze kwestie.)

We beginnen in Indiana met de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van brute lokale politieoptreden. Uit The Indianapolis Star :

Sommigen beschouwden de agenten – jong, agressief en blank – als de "toekomst van het korps", aldus een voormalig politiecommandant van Elkhart. Een ander beschreef hen als een "bende in het blauw" die opereerde als "speciale eenheden". Binnen het korps stonden ze bekend als de Wolverines . Een onderzoek van IndyStar wees uit dat leden van de groep jarenlang hun macht misbruikten, zich in een zwijgplicht hulden en straffeloos opereerden. Leiders van het korps die vaak de andere kant op keken, maakten hun gewelddadige en racistische acties mogelijk.

Nergens is de beruchtheid van de Wolverines groter dan in de zwarte gemeenschap van Elkhart, waar de brute tactieken van de groep een sluimerend wantrouwen jegens de politie aanwakkerden. Zwarte inwoners vormen ongeveer 12% van de stad met 53.000 inwoners, die sterk afhankelijk is van de industrie en net ten zuiden van de grens met Michigan ligt. "De mensen die dit 30 jaar geleden overkwamen, hadden kinderen en kleinkinderen", zei een huidige medewerker van de politie die anoniem wilde blijven uit angst voor represailles van collega's. "Die verhalen zijn door de hele gemeenschap verspreid. Onze zwarte gemeenschap vertrouwt ons niet."

De Star verdient veel lof voor het feit dat ze dit verhaal drie jaar lang heeft gered.

Het onderzoek van IndyStar licht een tipje van de sluier op over dit duistere hoofdstuk in de politiezorg in Indiana en onthult de tactieken en de impact van de agenten die schaamteloos de grens overschreden.

Sommige agenten die door hun voormalige collega's als Wolverines werden bestempeld , hadden racistische opvattingen en maakten beledigingen jegens mensen van kleur.

Ze gebruikten de zwarte wijken van de stad als hun speeltuin. Soms wilden ze de boel eens flink aanpakken of hielden ze een wedstrijdje wie de meeste arrestaties kon verrichten.

Ze gebruikten buitensporig geweld, een reputatie waar volgens een voormalige kapitein ‘ iedereen trots op was ’.

Uit extern onderzoek bleek dat het tolereren van wangedrag ‘ ingebakken’ was in de cultuur van het agentschap.

De stad schikte vele rechtszaken en claims voor wangedrag door de aanklagers uit te betalen. De agenten werden, zo niet helemaal, met geringe straffen geconfronteerd. Sommigen kregen zelfs promotie, maar pleegden opnieuw een overtreding.

Sommigen kregen naarmate ze hogerop kwamen steeds meer gezag, maar werden ook met nog verontrustender beschuldigingen geconfronteerd: liegen, bewijsmateriaal verzinnen en valse getuigen gebruiken om onschuldige mensen in de val te lokken.

Je vraagt ​​je af of de Wolverines consequenties zouden ondervinden als ze vandaag pas met hun "speciale operaties"-brutaliteit zouden beginnen. Tijdens de campagne van vorig jaar beloofde de president de politie immuniteit te verlenen tegen vervolging. En eenmaal aan de macht, zette hij de lokale politie "los" . De Wolverines hadden hun timing verkeerd – en bovendien een flauwe bijnaam.

We gaan verder naar New Hampshire, dat zich diep in een vierjarige politieke winterslaap bevindt waaruit het pas ontwaakt als de minicamera's eind 2027 in Manchester terugkeren. Helaas moet de staat in de tussentijd zichzelf nog steeds besturen. Onlangs heeft het Huis van Afgevaardigden van de staat een redelijk wetsvoorstel aangenomen dat het recyclen van oude verfblikken zou vergemakkelijken. Het wetsvoorstel was zowel vanuit milieuoogpunt – het zou de oude blikken vol "voor altijd chemicaliën" uit de vuilstortplaatsen van de staat weren – als vanuit persoonlijk gemaksoogpunt zinvol. Aangezien dit de Verenigde Staten van Amerika van 2025 zijn, is er natuurlijk een gekke, MAGA-achtige ideologische weerstand tegen het verfblikkenwetsvoorstel ontstaan. Uit de New Hampshire Bulletin:

Zowel amateur- als professionele verbouwers zouden hun verfblikken naar hun lokale deelnemende winkel brengen, die ze gratis zou aannemen. Diezelfde winkeliers zouden vervolgens met PaintCare, de non-profitorganisatie van de American Coatings Association die het programma al in 10 staten uitvoert, kunnen afspreken om de ingezamelde blikken op te halen. Om het programma te bekostigen, zou er een vergoeding worden gerekend voor nieuwe verfblikken, variërend van 30 cent tot $ 2,45, afhankelijk van de grootte van de blik.

O nee, roepen de libertarische bosmarmotten in de staatspolitiek. Dit ziet eruit en ruikt naar... een belasting! Onrein! Onrein!

Onder de tegenstanders bevindt zich senator Victoria Sullivan, een Republikein uit Manchester die vermoedelijk op zittingsdagen via openbare wegen, geplaveid en onderhouden dankzij de fondsen die we allemaal bijdragen, naar het State House komt. Maar dit is wat ze over dit voor de hand liggende wetsvoorstel zei: "Het is een belasting op elke blik verf die wordt gekocht" en "dezelfde verfbelasting waar we al jaren tegen vechten."

Wat is het verschil tussen vleugelnoten uit New Hampshire en vleugelnoten uit South Carolina? Flanellen overhemden.

We razen verder naar Montana, waar het gemobiliseerde gezond verstand de macht heeft overgenomen van wat ooit een gekkenhuis was in de staatswetgevende macht. Van High Country News :

Sinds november worstelen nationale Democraten met het smeden van een identiteit na het verlies van het Witte Huis en beide Kamers van het Congres. Maar in Montana, waar de Democraten sinds 2011 een minderheid vormen in het Statehouse, heeft de partij in stilte een aantal verrassend tastbare resultaten geboekt. Zeven Democraten, waaronder Tuss, presteerden beter dan Harris, en de partij won twaalf zetels in de wetgevende macht van de staat, de op één na grootste winst in het land na Wisconsin. Sinds de tweejaarlijkse wetgevende macht van Montana in januari bijeenkwam, heeft de Democratische minderheid in beide kamers de handen ineengeslagen met een groep gematigde Republikeinen om extreemrechts te isoleren en de openbare diensten te beschermen die Trump en Elon Musk op de federale hakblok hebben gelegd: Medicaid, openbare scholen en een onpartijdige rechterlijke macht, om er maar een paar te noemen.

De groep nam op een slimme manier de controle over de belangrijke wetgevende commissies over, waarbij ze het conservatieve blok volledig te slim af waren en de wensenlijst van de gekken omzeilden.

Verschillende Republikeinse prioriteiten, zoals een wetsvoorstel dat vereiste dat de Tien Geboden in klaslokalen van openbare scholen moesten worden opgehangen, werden snel van tafel geveegd. Ondertussen wachtten gematigden tot de staatsbegroting door het Huis van Afgevaardigden en de Senaatscommissies was goedgekeurd. Vervolgens amendeerden ze het wetsvoorstel in de Senaatszaal – keer op keer – en trokken tientallen miljoenen dollars uit voor diverse programma's op het gebied van de volksgezondheid, zoals de verplichting voor ziekenhuizen om fulltime verpleegkundigen aan te nemen en de financiering van een programma voor omleiding vóór een rechtszaak.

Een soortgelijk patroon speelde zich af in het Huis van Afgevaardigden, waar gematigde Republikeinen een schoolvoucherprogramma in Arizona-stijl torpedeerden, wat heeft bijgedragen aan een begrotingstekort van $ 1,4 miljard . Samen met de Democraten verlengden ze ook $ 100 miljoen voor een uitgebreide versie van Medicaid en reserveerden ze nog eens $ 100 miljoen om het salaris van leraren te verhogen, waarmee Medicaid de 46e plaats inneemt in het land. "Ik word niet gekozen door mijn partij. Ik word niet gekozen door één persoon die ergens verantwoordelijk voor is", zei afgevaardigde Ed Buttrey, Republikein uit Great Falls, die de verlengingswet voor Medicaid indiende. "Ik word gekozen door de mensen van het 21e district van het Huis van Afgevaardigden, en zolang ik hard voor hen werk en dingen voor elkaar krijg, lijken ze me terug te willen sturen."

Het spijt me, meneer, maar het spijt ons u te moeten meedelen dat er op dit moment geen vacatures zijn bij One America News.

En we eindigen, zoals gebruikelijk, in de geweldige staat Oklahoma, vanwaar Blog Official Rabelo Boat Inspector Friedman van de Algarve ons het verhaal vertelt van gouverneur Kevin Stitt, die opnieuw aantoonde dat het NIET om ras gaat, omdat het NOOIT om ras gaat. Van KOCO:

Op maandag, de dag ter ere van de Dag van de Vermiste en Vermoorde Inheemse Volkeren, wees Stitt een wetsvoorstel af dat de OSBI-eenheid financierde die zich uitsluitend op die zaken richtte. In 2021 ondertekende hij een wetsvoorstel ter oprichting van dat bureau. "Ik kan geen wetgeving steunen die slachtoffers uitsluitend op basis van hun ras selecteert", zei Stitt in een bericht. "Wetgeving 1137 vereist de oprichting van een eenheid binnen het Oklahoma State Bureau of Investigation (OSBI) die zich uitsluitend richt op vermiste en vermoorde inheemse personen."

Er is een crisis in Oklahoma met vermiste en vermoorde inheemse mensen. Van NewsChannel 8:

Volgens het National Institute of Justice is Oklahoma de op twee na grootste staat in het land wat betreft vermiste inheemse mensen, en dit jaar hebben we tot nu toe 89 vermiste stammen gezien. ... In een verklaring zei Olivia Gray, CEO van het Indigenous Advocacy Institute en oprichter van NOISE: "Het veto van gouverneur Stitt tegen wetsvoorstel HB 1137 is niet zomaar een politieke manoeuvre – het is een opzettelijke daad van schade aan inheemse families in heel Oklahoma. Het is het zoveelste voorbeeld in een lange reeks beslissingen die duidelijk maken waar zijn prioriteiten liggen, en inheemse levens horen daar niet bij."

Ik vermoed dat als er sinds januari 89 mensen waren verdwenen uit de rijkste voorsteden van Oklahoma City of Tulsa, Stitt zijn vetorecht in zijn bureaula zou hebben bewaard.

Dit is jullie democratie, Amerika. Koester het.