Cassatie, twijfels over de grondwettelijkheid van de overeenkomst tussen Italië en Albanië: kritische kwesties ook met betrekking tot het internationaal recht

Het Hof van Cassatie heeft zich uitgesproken over het protocol tussen Italië en Albanië en daarbij enkele constitutionele bezwaren geuit. Het Hof deed dit met een omvangrijk rapport dat, in tegenstelling tot het rapport over het veiligheidsdecreet , was opgesteld door de ambtenarij en niet door de strafrechtelijke dienst. Het is gedateerd 18 juni, maar de details ervan zijn pas nu bekend.

In het rapport belichten we talrijke kritische punten van de overeenkomst en lichten we toe dat "de doctrine talrijke twijfels heeft geuit over de verenigbaarheid met de Grondwet en het internationaal recht, met name over de verhouding tussen het Protocol en het recht van de Unie ". In het rapport, opgesteld door het Bureau voor de Samenvatting en de Rol – waarover het Manifest vandaag schrijft, na de tekst te hebben kunnen inzien – analyseert het Hooggerechtshof het protocol en benadrukt het de kritische punten ervan, niet alleen ten opzichte van de Grondwet, maar ook ten opzichte van het internationaal recht en dat van de Europese Unie.

De 48 pagina's schetsen een gedetailleerde juridische anatomie van alle kwesties die verband houden met de Shengjin- en Gjader-centra. Het uitgangspunt is de wet die het decreet van eind maart, dat oorspronkelijk was voorbehouden aan asielzoekers die Italië nooit waren binnengekomen, uitbreidde naar "irreguliere" migranten die zich al op het nationale grondgebied bevonden. De studie behandelt echter ook de kwesties rond diezelfde wet die het protocol ratificeert.

Als we de mogelijke schendingen van grondwettelijke rechten inhoudelijk bekijken, gaan we van het recht op gezondheid naar het recht op verdediging. De overeenkomst, bijvoorbeeld, schrijft het Hooggerechtshof, "identificeert niet precies de categorie mensen waarop de overeenkomst betrekking heeft en door zich te beperken tot het identificeren van hen als 'migranten' ... creëert dit een algehele ongelijkheid in de behandeling tussen buitenlanders die naar Italië worden gebracht en 'migranten' die naar Albanië worden overgebracht".

Volgens het Hof van Cassatie zou de overeenkomst een belemmering vormen voor het asielrecht vanwege het gebrek aan "analytische discipline op het gebied van procedurele aspecten". Aanwijzingen die volgens de rechters nodig zouden zijn om "de juridische leemte die voortvloeit uit de extraterritorialiteit te neutraliseren en ervoor te zorgen dat migranten die naar Albanese locaties worden gebracht dezelfde waarborgen krijgen als migranten op Italiaans grondgebied".

Ook werd opgemerkt dat, zoals aangegeven in het Protocol, "detentie niet langer als laatste redmiddel wordt beschouwd, zoals voorzien in de Europese wetgeving", maar "het enige alternatief vormt dat door de wetgever is aangegeven, in strijd met de waarborgen voor de bescherming van de persoonlijke vrijheid ".

Een andere kritiek "is vastgesteld in de materiële onmogelijkheid, in geval van detentie in het buitenland, om de betrokkene vrij te laten zodra de gevolgen van de detentie zijn geëindigd . Volgens het protocol kan de vreemdeling immers niet in Albanië worden vrijgelaten en moet hij worden teruggebracht naar Italië , met als gevolg dat, gezien de technische tijd die nodig is voor de overplaatsing per schip of per vliegtuig, het zeer waarschijnlijk lijkt dat de vreemdeling sine titulo gedurende enkele uren, zo niet zelfs enkele dagen, zal worden vastgehouden."

Met betrekking tot het recht op verdediging benadrukt het Hof "dat de modaliteiten voor de uitoefening van het recht op verdediging van buitenlanders die in Albanië worden vastgehouden, niet worden geregeld door wettelijke bepalingen, maar zijn toevertrouwd aan het oordeel van de 'Italiaanse persoon die verantwoordelijk is voor het centrum'".

Tot slot werd opgemerkt dat het protocol - "door vast te leggen dat 'in geval van gezondheidsbehoeften waaraan de Italiaanse autoriteiten niet kunnen voldoen... de Albanese autoriteiten zullen samenwerken met de Italiaanse autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor dezelfde voorzieningen om essentiële en niet-uitstelbare medische zorg te garanderen voor aldaar vastgehouden migranten' - het recht op gezondheid van 'migranten', beschermd door art. 32 van de Grondwet, ernstig zou kunnen ondermijnen, aangezien het niveau van de Albanese gezondheidszorg niet vergelijkbaar is met dat in Italië".