Salvini de Escapist. Nu Trump Iran waarschijnlijk bombardeert, twittert hij niet meer over ontwapening. Hij rekent af met D'Urso.


(EPA-foto)
nieuwe fase
De secretaris van de Liga en vicepremier van de Liga spreken de laatste dagen niet meer over vrede. En de parlementariërs van Carroccio melden een kosmische schaamte: "Matteo verkeert in crisis". Het is beter om de agenda's aan te pakken.
Over hetzelfde onderwerp:
Matteo Salvini is al een paar dagen discreet. Heel discreet. Bijna mimetisch. Hij twittert minder (een zeldzame gebeurtenis, net als de komeet van Halley), hij geeft geen interviews, hij neemt geen standpunt in. Het woord 'vrede' is met hem verdwenen. Het is alsof hij zich heel klein heeft gemaakt, in de hoop dat niemand hem ter discussie zal stellen. Niet over alles, maar over één kwestie in het bijzonder: Trump, Iran, de bommen. En de Italiaanse bases. Want als je wereldreferentie denkt aan het bombarderen van Teheran, en misschien ook Italië om logistieke hulp vraagt, dan ontstaat er een probleem. Vooral als je de afgelopen drie jaar over ontwapening hebt gepraat. Wat doe je dan? Applaudisseren? Je distantiëren? Van onderwerp veranderen? Waarschijnlijk, net als hij, verdwijn je even.
De geruchten, die in Montecitorio circuleren, onder de parlementariërs van de Lega, verwijzen naar een kosmische schaamte. "Matteo verkeert in crisis", zegt een van de belangrijke leden van de Lega, degenen die vrienden van de minister lijken te zijn, maar in werkelijkheid zijn naam bijten zodra de camera's uitgaan . "Hij heeft alles op Trump gewed, minstens net zoveel als op pacifisme, hij heeft zelfs een rode stropdas van anderhalve meter gekocht, en nu? Als Trump bommen gooit, hoe kan hij dan uitleggen dat hij voor vrede is?" En zo is hier het grote Salviniaanse escapisme. Verdwijn. Tweet niet, spreek niet, laat je niet zien, geef zelfs toe aan de (zeer gefundeerde) geruchten die hem de sponsor van Barbara D'Urso voor Rai willen laten zijn. Alles, behalve Trump. Alles, behalve de wereldcrisis. Alles, behalve Iran. Alles, behalve de NAVO-top op 24 en 25 juni. Als een Houdini van de politiek is Salvini daarom voorlopig verdwenen. Hij laat alleen een echo achter van eerdere berichten, interviews, bijna dagelijkse persberichten, samen met wat inmiddels gekreukte Poetin-t-shirts. Maar verdwijnen is, zoals we weten, een moeilijke kunst. Vooral wanneer je kiezers je zoeken, talkshows je bellen en memes over X al als paddenstoelen uit de grond schieten na de eerste regenbui in augustus. "Salvini, waar ben je?", "Misschien is hij verdwaald in de Trump Tower". De vicepremier van de Northern League, die al in de problemen zit na de ruzie tussen Trump en Elon Musk, voelt zich verpletterd door de onvoorspelbare snelheid van de gebeurtenissen en de Amerikaanse modellen die hij graag zou willen evenaren. Hij droomde ervan Starlink naar Italië te brengen, om de verdediging te Trumpifyen. Maar als Trump en Musk ruzie maken, naar wie luister je dan? Dan kun je je beter ergens anders zorgen over maken. Over bruggen, wegen, hogesnelheidstreinen, zelfs D'Urso. Veel D'Urso. Stevig, tastbaar spul dat geen bommen laat vallen die vervolgens op je hoofd terugvallen. Misschien.
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto