Antonelli leidt Italië naar het podium: McLaren stelt teleur, Verstappen enige rivaal van winnaar Russell

Al begonnen met de zon, daarna grotendeels rustig verlopen, was het een Grand Prix van Canada waarin Norris zijn slechtste kant liet zien: dat hij het niet verdiende om in zo'n snelle auto te rijden, aangezien hij een tweede plaats verspeelde om met zijn teamgenoot slechts twee punten te "spelen". En zo blesseerden de twee zich op een zondag waarop al duidelijk was dat de McLarens niet op het podium zouden komen, nog meer. Het is de eerste keer in 2025 en het is nieuws dat al met al "goed" is voor het kampioenschap. Een nutteloze "knal" en een enorme blamage bepalen niet langer de balans van het team uit Woking.
Russell wint zonder tegenstand en Antonelli laat niemand passeren, behalve een zekere viervoudig wereldkampioen die geen meter toegeeft en de strategie en het rijgedrag goed beheerst: nooit een fout, nooit een misstap, omdat hij er nog steeds in gelooft dat hij de "papaja's" in het algemeen klassement kan inhalen.
De actie begon al vanaf de eerste bocht, met Russell die perfect wegkwam en Verstappen in zijn slipstream bleef. Antonelli passeerde Piastri snel, terwijl Hamilton, Alonso, Norris en Leclerc hun startposities behielden.
Russell leek echter niet genoeg marge te hebben om afstand te nemen van Verstappen, die zeer agressief was en hem dicht op de hielen zat. Ondertussen wist Antonelli, iets verderop, Piastri in bedwang te houden en zijn voorsprong geleidelijk uit te breiden.
Na een vroege pitstop van Verstappen een vijfde van de lange proef, reageerden Russell en Piastri snel in de volgende ronden, waardoor hij geen significant voordeel kon halen uit zijn undercut. Norris en Leclerc kozen ondertussen voor een latere strategie, waarbij ze probeerden de harde banden te beheren en hun posities zo lang mogelijk te behouden. Toen Leclerc echter in ronde 26 door Russell werd ingehaald, begon hij, ondanks dat ze allebei op dezelfde banden reden, een strategisch alternatief te overwegen ten gunste van Mercedes.
Wanneer Leclerc nieuwere banden krijgt, en dat zijn nog steeds mediums, wordt het moeilijk te geloven dat hij over 70 ronden het verschil had kunnen maken, vooral met een one-stop-strategie. Het lijkt ongeloofwaardig, noch met de mediums, noch met de harde banden waarmee hij de race begon. Bovendien zou een dergelijke optie, volgens de reglementen die het gebruik van twee verschillende compounds voor elke race voorschrijven, voor geen van de auto's denkbaar zijn geweest.
Halverwege de race was Verstappen de eerste van de twintig coureurs die binnenkwam voor de tweede pitstop, waarmee hij de oorspronkelijke strategie herhaalde. Ook dit keer had het team vastgesteld dat de achterstand op Kimi Antonelli tot een gevaarlijk niveau was teruggelopen. In ronde 40 hadden beiden de tweede pitstop dus al voltooid en hun respectievelijke posities behouden: een operatie die op het nippertje slaagde, met als doel het podium veilig te stellen.
In de laatste stint gebeurde er niets dat de kaarten zou kunnen doen schudden. De parcoursen van een Canadese test, die, wanneer verreden zonder neerslag, een beetje eentonig bleek te zijn, leverden de verwachte resultaten op, afgezien van de eerder genoemde onvoorziene gebeurtenis van Norris. Aan de ene kant de Mercedes die nauwelijks te vangen was, met een boze en koppige Verstappen in het midden. Op hun hielen de twee McLarens, met Piastri voorop, die zijn teamgenoot altijd voor moest blijven om de voorsprong van tien punten in het kampioenschap te beschermen en te vergroten.
De twee Ferrari's volgen echter, met Leclerc als zesde en Hamilton als zevende, tot de oranje papatrac die beiden een positie laat opschuiven (dus zesde bij de geblokte vlag): en toch had de zevenvoudig kampioen zich als vijfde gekwalificeerd met meer dan drie tienden marge in de beslissende Q3. Wederom een weekend dat als negatief herinnerd zal worden, maar aan de andere kant zullen er waarschijnlijk geen noemenswaardige verrassingen zijn tot de zomerstop. Sterker nog, de dag wordt ook somberder door de gedachte aan het verlies van de tweede plaats in het constructeurskampioenschap aan Mercedes: nu op jacht naar de driepunter met een achterstand van zestien punten. En voor sommigen waarschijnlijk de spijt dat ze Antonelli niet op het juiste moment hebben vertrouwd.
Het einde van de race, zoals uitgelegd, was bijzonder nerveus, om niet te zeggen "dom", zoals de Engelsman van McLaren zichzelf voorhield. Met nog vijf ronden te gaan begonnen de twee elkaar te slaan, maar ze heten zeker niet Prost en Senna. En er waren slechts twee punten te behalen. Na wat heen en weer geslinger en mislukte inhaalpogingen, raakt Norris in ronde 67, in volle acceleratie, de linkerachterkant van Piastri en belandt ook tegen de muur. Aanzienlijke schade en een regen van koolstof op het rechte stuk volgen. Onvermijdelijk komt de safetycar binnen, wat in feite een einde maakt aan de zondag met een single-file finish, achter de gebruikelijke Aston Martin die de slimste coureurs naar de catwalk bracht. Een nogal onvergeeflijke fout die hij, volgens de coureur zelf over de boordradio, volledig aan zichzelf toeschrijft. Dus vanuit een achterstand van tien punten is de voorsprong vergroot ten gunste van Piastri, omdat Norris, met een uitvalbeurt, er geen één mee ophoudt.
Piastri had dus geluk, maar hij vierde gisteravond niet uitbundig feest. Dat Antonelli hem bij de start passeerde, hielp hem niet bepaald bij het verdedigen van zijn voorsprong, gezien de recente vooruitgang van Verstappen.
Gelukkig werd Alonso zevende: een kleine troost voor de teammanager met het esdoornbladpaspoort die nog steeds racet met een zoon die zich ontpopt tot een van de slechtste coureurs van de afgelopen decennia.
Jacques Villeneuve was er daarentegen ook niet in geslaagd om thuis te winnen (hij werd wel tweede in 1996) en zijn vader Gilles was dat slechts één keer gelukt, in 1978.
Lance Stroll kreeg in de Grand Prix van Canada een straf van 10 seconden nadat hij Pierre Gasly van de baan had gedwongen. Gasly eiste de straf, die Stroll kreeg. Stroll had de hele race achteraan gereden.
Paddock-geruchten suggereren dat Steve Nielsen terugkeert naar Briatore's team, dit keer als teammanager van Alpine. Ondanks een solide zesde plaats bij de teams in 2024, werd Oliver Oakes per direct ontslagen na een rampzalige prestatie in Miami.
Kijken we tot slot naar de minder voor de hand liggende aspecten van afgelopen weekend, dan zien we dat Haas de opmerkelijke 200 Grand Prix vierde na zijn debuut in 2016, maar nog steeds geen podium heeft behaald: met Bearman en Ocon op de veertiende en vijftiende plaats was er gisteren ook weinig te verwachten. Kijkend naar het constructeursklassement is het echter helemaal niet slecht om met Racing Bulls Honda te kunnen strijden om de zesde plaats.
Zoals velen vreesden, werd de Grand Prix van Imola gelukkig opnieuw ingevoerd "dankzij" de annuleringen vanwege de Covid-19-pandemie vijf jaar geleden, na de voorlopige publicatie van de toezeggingen voor volgend jaar dat de GP van Madrid zal worden vervangen, met voorbehoud, aangezien het circuit nog steeds wacht op homologatie. Stefano Domenicali, door Liberty Media verlengd aan de top van de Formule 1 tot 2029, stelde de fans gerust dat de afwezigheid van Imola niet het einde betekent van zijn relatie met de koningsklasse. Hij onderstreepte echter de uitdagingen die gepaard gaan met het organiseren van meerdere races in één land en de noodzaak van een andere strategische aanpak: een feit dat echter niet geldt in de Verenigde Staten van Amerika, waar het prachtige circuit van Austin is vergezeld door twee minder "traditionele" circuits, in Las Vegas en Miami. Vooral dat laatste, met een recordlang contract dat al is verlengd tot 2041 om de aanzienlijke investeringen af te schrijven. Domenicali benadrukte het belang van het rouleren van historische circuits vanaf 2027 en zag het weglaten van Imola als een kans om nieuwe mogelijkheden te verkennen, waarbij hij impliciet verwees naar het monumentale circuit van Spa-Francorchamps.
Met Amato Ferrari, na twee succesvolle jaren bij het officiële team, arriveerde de derde opeenvolgende zeehond voor het steigerende paard in de hypercarklasse, met een bemanning onder leiding van niemand minder dan Robert Kubica. De veertigjarige Poolse coureur, ook in Italië zeer geliefd dankzij zijn debuut bij Prema, waardoor hij de taal al op zeer jonge leeftijd leerde, staat helaas bekend om zijn rally-ongeluk op een moment in zijn carrière dat hij net begon te schitteren in de Formule 1. Ondanks een slopende blessure aan zijn arm kon hij bewijzen dat hij kortstondig kon terugkeren naar de topklasse en kon hij winnen in diverse internationale categorieën, van rally's tot enduranceraces. Hij excelleerde met name in de European Le Mans Series in 2021 en 2024, in het wereldkampioenschap endurance van 2023 en tot slot in de mooiste zeehond, de legendarische overwinning op Le Mans een paar uur eerder aan het stuur van de Ferrari 499P met nummer 83, samen met de Brit Philip Hanson en de verrassende Chinees Ye Yifei (al kampioen in de kleine formules en continentale LMS). Op het podium van de drieënnegentigste editie, op de derde plaats, met daartussen de enige echte rivaal van de langeafstandsrace (de Porsche #6), tevens de officiële Ferrari #51 met Antonio Giovinazzi, Alessandro Pierguidi en James Calado, hetzelfde trio dat in 2023 het team uit Maranello opnieuw naar succes bracht in deze legendarische wedstrijd.
Nieuws en inzichten over politieke, economische en financiële gebeurtenissen.
Aanmeldenilsole24ore