Bari, motor uit tussen wachten en hopen halverwege tussen heden en toekomst

BARI - We zullen nog even moeten wachten. Het heeft geen zin om te doen alsof er niets gebeurt. Het Serie B-kampioenschap is nog geen tien dagen geleden afgelopen, maar van vergelijkingen en evaluaties is nog steeds geen sprake, halverwege tussen heden en toekomst. Een beetje fysiologisch, deze pauze van bezinning. Zeker als je een kampioenschap moet verwerken dat zo weinig voldoening en dus ook weinig emotie geeft. Laten we ook zeggen dat het moeilijk voor te stellen is dat ze ergens anders aan het werk zijn. Je kunt er niets aan doen, zo werkt het nu eenmaal. Jammer is echter dat er in Bari een atavistische 'honger' naar duidelijkheid en communicatie heerst. Mensen moeten het begrijpen. Misschien zelfs vragen stellen. Ik hoop dat ik uitgebreide antwoorden krijg. Onder feiten.

Het probleem is dat de lucht in Bari onbewoonbaar is geworden. Met elke schets wordt het een storm. Nou, het is maar goed dat niemand dit vergeet. En dat op het moment van de vergelijking een ontvangbare taal wordt gekozen. Lonissimo produceert rook en dialectische acrobatiek, zoals de laatste jaren maar al te vaak is gebeurd. In Bari betekent een fout maken nog steeds "spelen met vuur". Een vuur, een passie, dat langzaam uitdooft in een surrealistisch klimaat. We moeten haast maken, maar haast is nooit een geloofwaardig startpunt. De haast van hen die de plicht hebben een helpende hand te bieden aan een gedesillusioneerde, verraden en bijna gegijzelde stad. Is alles in Napels klaar voor het tweede Scudetto-feest in drie jaar? Wat maakt het uit. Gefeliciteerd aan Aurelio De Laurentiis en het team, natuurlijk. Maar hier denkt niemand aan het gevoel ondergeschikt te zijn. Niemand vindt het erg dat de "meester" vandaag met andere zaken bezig is. Bari kan en moet weer een centraal project worden in de gedachten van degenen die het beheren. Als je echt de schijn van geloofwaardigheid wilt ophouden.

Laten we de tijden even buiten beschouwing laten. Laten we proberen de kern van de kwestie Bari te bereiken. Het eerste agendapunt is sportdirecteur. Een sleutelrol, op alle vlakken. Giuseppe Magalini heeft nog een contract tot 2026. Hij lijkt weer klaar om te vertrekken, maar in Cittadella was hij heel duidelijk: "Ik wil alles, behalve een probleem vormen voor Bari". Vertaald: ik blijf alleen als er volledige convergentie is op mijn persoon. Heilig. Welke sensaties? Een reset van de technische ruimte is moeilijk voor te stellen. Slechts een jaar na de start van een nieuwe reis. Magalini verrichtte geen wonderen, maar ook geen rampen. Sommige keuzes zijn goed, andere zijn veel minder goed. Over het geheel genomen zou zijn bevestiging geen tegenslag voor de logica zijn. Om een ​​marktkoopman te beoordelen, zijn minimaal twee jaar nodig. Negende plaats? Mislukking, dat is waar. Maar vier of vijf punten meer of minder zijn niet doorslaggevend bij het beoordelen van de merites. En toen, en dat werd vele malen herhaald, was dat rood-witte team in staat om de play-off-doelstelling te behalen.

Valerio Di Cesare zou dus op zijn positie blijven. Alleen met Magalini zou hij nog accepteren de "tweede" te zijn. Zo ambitieus als hij was op het veld, een man met heldere ideeën en veel "garra". Als het aan hem lag, accepteerde hij zelfs de functie van technisch manager. De klassieke beweging om dingen in een woestijn te verplaatsen uit een... horrorfilm. Het is echter nog te vroeg om dergelijke toespraken te houden. Misschien zelfs wel riskant, gezien de sfeer op het plein en de gevoeligheid van het moment. Zonder dat dit klinkt als een ontkenning van de vaardigheden van de inmiddels voormalige kapitein.

Het is ook mogelijk dat Magalini vertrekt en dat Di Cesare dan niet meer in aanmerking komt. Op deze manier zou het beeld nog "elektrischer" worden. Na de gesprekken van een jaar geleden is het niet moeilijk voor te stellen dat de De Laurentiis opnieuw bij Guido Angelozzi aankloppen, die op het punt staat zijn carrière bij Frosinone te beëindigen ondanks een contract van nog twee jaar. De manager van Catania zou een ideale oplossing zijn. Voor vaardigheden, kennis, ervaring, persoonlijkheid. Een heel ander profiel is dat van Matteo Lovisa, de man die het 'wonder' van Juve Stabia bouwde. In Campanië is het moeilijk om het beter te doen. Ze zeggen dat je vol spanning wacht op het telefoontje van Bari, tegen wie je ondanks alles moeilijk 'nee' kunt zeggen.

De begrotingskwestie blijft, althans voorlopig, op de achtergrond. Hoewel het dus allesbehalve een detail is. Komt er een koerswijziging? Hoeveel zullen de De Laurentiis besluiten te investeren in Bari? Het gerucht gaat dat er al een project met identieke investeringen gaande is. Zo mogelijk nog meer inhoud. Maar van een echte koerswijziging, waar de fans al een tijdje op hopen, is geen sprake. Om een ​​groot Bari te bouwen zijn ideeën niet voldoende, ze blijven een belangrijke bron. Je moet besluiten dat je wilt winnen. En om het kampioenschap van de ambitie te spelen. Ik wil niet te veel opscheppen over de play-offs, want uiteindelijk zeggen die alles en niets. Denkt u dat een achtste plaats een resultaat is dat de passie van de inwoners van Bari kan belonen?

De strategieën, ten slotte. Voor de duidelijkheid: die technieken. Een nieuwe revolutie in aantocht. Kijk maar eens naar het aantal en het kaliber van de spelers die je in huis hebt, dan krijg je een duidelijk beeld van wat er moet gebeuren. Het lijkt er echter op dat de restyling nog robuuster zou kunnen zijn. Rekening houdend met een reeks spelers die niet langer centraal staan. Ook de oude garde. De oude harde kern. Cyclus voltooid, dit zou de nieuwe weg zijn. Dapper, natuurlijk. Maar dat is wel begrijpelijk, om duizend-en-één redenen.

Nog een aanwijzing, volgens geruchten. Het is gedaan met het aannemen van voetballers boven de 30 en de hoge salarissen. Ik streef naar kwalitatief goede jonge spelers en naar de uitmuntendheid van de Serie C. Uiteraard ondersteund door pijlers in de ware zin van het woord. Wij zijn in Bari en hier kunnen geen overgangsseizoenen bestaan. Investeren en kapitaliseren, geen slechte strategie. Maar wee degene die de plicht tot concurrentie vergeet. In Bari speel je om te winnen. Altijd en in ieder geval. Vergeet redding of play-offs!