Juventus ontketend, Al Ain overweldigd: Kolo Muani, Conceicao en Yildiz de jongens van de 5-0

Als je het zo ziet en droomt, lijkt deze Juve van Tudor op die van Lippi: intensiteit, geometrie, verwoestende aanval. Het is waar dat er voor hen een team uit de Emiraten staat, in dit heterogene WK, en dat ze zwaardere tests zullen verwachten, maar dit eerste team, samengesteld door de Kroaat zonder een kilometerlange lijst geblesseerden, is opwindend: de 5-0 is zonder geschiedenis, opwindend, een feest van doelpunten en een lust voor het oog, bezwaard door alle seizoensinspanningen om de vierde plaats te bereiken.

Sprankelend in het spel en de plot, fel in de verdediging en wanneer het tijd is om een ​​paar rake klappen uit te delen, zelfs die precies en nooit verspild, hyperaanvallend en meedogenloos voor het doel: er is geen enkele negatieve noot te bekennen op deze Amerikaanse avond, op deze Italiaanse avond die de nieuwe zwart-witte baan zo goed mogelijk inluidt. Nu ligt de hete aardappel in handen van Comolli en zijn managementteam, work in progress: Conceicao en Kolo Muani zullen belangrijke deals sluiten om continuïteit te geven aan het technische project van de Kroatische coach.

Experimentele en ultra-offensieve formatie van Igor: centraal in de verdediging noch Gatti noch Rugani, Savona domineert met Kalulu en Kelly aan de zijkanten. Op de vleugels zorgen Cambiaso en Alberto Costa voor techniek en snelheid, centraal de onaantastbare totem Thuram met McKennie voor Locatelli om kracht en steun te geven aan het middenveld, de drietand in de aanval: Conceicao, Yildiz en Kolo Muani vanaf het begin samen.

De wedstrijd begint met grote intensiteit: Weston, aanvoerder in Washington, belandt meteen in het notitieboekje van scheidsrechter Tori Penso. Thuram verdient bijna een penalty met een door Yildiz beloonde loopactie in het strafschopgebied, aan de andere kant warmt Zabala de handschoenen van een attente Di Gregorio. De wedstrijd is meteen beslissend, in de 11e minuut: een gemanoeuvreerde actie van Juve, op het veld met het tweede shirt in een twijfelachtige chromatische overtreding, de bal belandt bij Alberto Costa, wiens voorzet de dominante sprong van Kolo Muani vindt: de bal onder de lat en de voorsprong van de Bianconeri, een Cristiano-achtige verheffing tegen Sampdoria, een beeld dat in het geheugen van elke Bianconeri-fan gegrift staat.

Al Ain probeert te reageren en Juve geeft opnieuw een gele kaart: Cambiaso haalt Kouame neer terwijl deze met de bal aan zijn voeten richting het strafschopgebied rent, de vrije trap wordt geblokt door de verdediging en bij een elegante tegenaanval van de Bianconeri volgt een geweldige actie van Conceicao met een tunnel en een service in het strafschopgebied voor Yildiz, terwijl de verdediging van de tegenstander de bal ternauwernood weg kan werken.

Geen probleem, want Juve komt al snel na de twintigste minuut op voorsprong: een roffelactie met Alberto Costa die Yildiz in het strafschopgebied vindt, een schot met rechts geblokt en in de rebound, Costa wederom intelligent door als eerste aan te komen bij de rebound, een tunnel naar de tegenstander die hem uithaalt, vallen in het strafschopgebied, maar de bal wordt afgevuurd op Conceicao die hem met zijn linkerbeen na een paar schijnbewegingen en een afbuiging achter voormalig Roma-speler Rui Patricio zet. Minutenlang wachten op de VAR-controle voor een aanraking van de Portugees met zijn arm tijdens een val, legt de scheidsrechter in Cancelo 's beste modus live uit dat het doelpunt goed is, met Tudor die meer op de bank zit dan vanwege het voordeel.

Ook de 3-0 is binnen, net na het half uur: Juve-actie in de driekwartlijn met Thuram die Yildiz centraal bedient, de Turk van bijna dertig meter maakt zijn rechterhand vrij en hoeft er geen twee keer om gevraagd te worden, een scherp schot richting de eerste paal, een giftige balbaan, Rui Patricio verwacht het niet en komt er niet bij, de bal kust de paal en belandt in het derde Juventus-doelpunt. De hele drietand die Tudor koos, scoorde, beloond voor de beslissing om een ​​aanvallend team op te stellen.

Kelly scoort bijna een kopbal uit een corner voor rust, Al Ain is ook dicht bij een doelpunt: Rahimi verrast de Juve-verdediging en geeft een voorzet naar Laba, die net naast gaat in het zestienmetergebied. Dezelfde nummer 9 probeert het vervolgens in blessuretijd, maar Di Gregorio weet zijn doel te dekken, maar het is Juve dat opnieuw de leiding neemt: Thuram vindt met een Pogba-achtige pass de sprint van Kolo Muani op de rand van buitenspel, een beweging om de verdediger te onderscheppen en een stijlvolle vleugelspeler om de uitschakeling van de doelman te anticiperen en de kopbal op de rand van de paal te plaatsen, gevierd met een wijsvinger in Ronaldo-stijl, de andere, het Fenomeen.

De tweede helft begint met Douglas Luiz voor Thuram en Weah voor Cambiaso: Tudor wisselt, maar draait niet om. Juve heeft aanvankelijk geluk, Al Ain weet met Kouame direct de troostgoal te vinden, maar de aanvaller staat op een haar na buitenspel.

Geen 4-1, geen numerieke herinneringen aan Cardiff gezien de verontrustende gelijkenis met het paarse Real van Al Ain, maar eerder ruimte voor de 5-0, wat veel aangenamer klinkt voor de Juventus-fans: een razendsnel web van snelle passes die ertoe leiden dat de geïsoleerde Conceicao één-op-één speelt aan de rand van het strafschopgebied, een snit naar binnen door Chico en een laag schot met links dat krachtig genoeg is om Rui Patricio opnieuw te passeren, wat het meest gedenkwaardige resultaat oplevert.

Tudor brengt de jacht op een plek in dit Juve-duel in: Koopmeiners voor Yildiz na een uur, Gatti en Vlahovic twintig minuten voor tijd voor Savona en Kolo. Opnieuw geel, uitgegeven door de net ingevallen verdediger, om een ​​tegenaanval van de Emirati te stoppen en gelukkig voor Tudors mannen begaat de scheidsrechter de enige fout van haar wedstrijd door de overtreding onmiddellijk te fluiten door de twee-tegen-één tegenaanval van Al Ain in open veld te blokkeren. Een wervelwind aan wissels, ook bij de tegenstanders van de zwart-witten, met Chadli als gevaarlijkste en Di Gregorio opnieuw reactief in het blokkeren door te duiken. Het eindigt zonder herstel en zonder verhaal: 5-0 klinkend, Juve sprankelend, het echte Tudor-tijdperk begon misschien wel in deze diepe Italiaanse nacht.