Het behoud van erfgoed in Mexico kent uitdagingen

In Mexico is het culturele erfgoed zo groot dat bijna elke opgraving sporen uit het verleden kan onthullen. In Mérida bespraken specialisten in erfgoedrestauratie hoe belangrijk het is om gemeenschappen te betrekken bij het behoud van hun eigen geschiedenis.

Gisteravond werd in het kader van het 70-jarig jubileum van de Alliance Française in Mérida de conferentie “Le Patrimoine comme Trait d'Union (Erfgoed als leidraad)” gehouden, gegeven door Marie-Georges Pagel Brousse , voorzitter van de Rempart Union, en Johanna O'Byrne, nationaal afgevaardigde van deze organisatie, die organisaties voor erfgoedbescherming samenbrengt.

Aan de lezing nam Dr. Aurelio Sánchez Suárez deel, onderzoeker bij de afdeling Sociale Wetenschappen van het Regionaal Onderzoekscentrum van de Autonome Universiteit van Yucatán ( UADY ).

De activiteit benadrukte de waarde van erfgoed, niet alleen als esthetisch of historisch element, maar ook als essentieel element van de identiteit en eenheid van gemeenschappen.

Johanna O'Byrne , eveneens verantwoordelijk voor internationale zaken bij Rempart, legde uit dat de vereniging samenwerkt in een netwerk met meer dan 200 organisaties in Frankrijk en 50 in 30 andere landen. Zij promoten vrijwilligerswerk, burgerschap en interculturele dialoog via de restauratie van erfgoed.

Rempart Union ziet erfgoed als een brug tussen individuen om samen een duurzame en ondersteunende toekomst op te bouwen. Het is een samenwerkingsverband van nationale en regionale verenigingen die zich inzetten voor het herstel, de waardering en de overdracht van cultureel en natuurlijk erfgoed.

De missie van de stichting is het behoud van het gebouwde en natuurlijke erfgoed en de traditionele kennis door middel van collectieve, educatieve, opleidings-, bemiddelings- en integratieacties.

Samenwerking voor cultureel erfgoed

Tijdens de conferentie werd benadrukt hoe gemeenschappen samenwerken om het gebruik van erfgoedlocaties te bepalen. Vaak gaat het om verwoeste plekken die al generaties lang deel uitmaken van het dagelijks leven van mensen.

De eerste stap in het herstel ervan is het beschermen van de site en vervolgens het bepalen van de rol ervan in overeenstemming met de behoeften en wensen van de gemeenschap, of het nu gaat om een ​​tentoonstellingsruimte, theater of cultureel centrum.

Tijdens zijn toespraak benadrukte Dr. Sánchez Suárez dat de zorg voor erfgoed in Mexico wordt gereguleerd door wetten en organisaties, wat invloed heeft op de conserveringsprocessen.

Afhankelijk van hun classificatie (archeologisch, historisch of artistiek) vereisen projecten de tussenkomst van specialisten en de goedkeuring van instellingen zoals het Nationaal Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (INAH) en het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten en Literatuur (Inbal).

Hij zei echter dat het gebrek aan informatie en de angst om eigendommen te verliezen ertoe hebben geleid dat veel mensen hun bevindingen op hun land verbergen in plaats van ze te melden bij de relevante instanties.

Het geval van Zuidoost-Mexico is specifiek, omdat de sociale structuur van de Maya's, die gebaseerd is op samenwerking in plaats van overheersing, samenwerking en de vorming van open en ontvankelijke gemeenschappen heeft bevorderd.

Het opleggen van projecten zonder voorafgaand overleg heeft er echter toe geleid dat veel overheidsinitiatieven zijn stopgezet.

"Het kan geen opgelegd proces zijn, het moet voortkomen uit de gemeenschap en haar eigen behoeften", benadrukte hij.

De uitdaging, zo waren de sprekers het erover eens, is om te bewegen in de richting van een cultureel bestuur waarin gemeenschappen de hoofdrolspelers zijn in het beheer van hun eigen erfgoed, en te breken met de gecentraliseerde visie die historisch gezien heeft gedefinieerd wat en hoe het bewaard moet worden. — KARLA ACOSTA CASTILLO