In de korte film 'Guayule, baksteen en kalk' vertellen ze het verhaal van de iconische wijk Saltillo

De wijk Guayulera is een van de oudste in Saltillo . De wijk heeft lang genoeg bestaan ​​om van een centrum van economische groei voor de regio uit te groeien tot een gestigmatiseerde wijk. Toch is de wijk nog steeds vol leven en cultuur. Elementen van de geschiedenis worden belicht in de korte documentaire "Guayule, ladrillo y cal."

Deze productie, geregisseerd door Eduardo Villanueva en op basis van een scenario van historicus Luis E. Galindo en Sergio Villanueva , werd gemaakt met de steun van de oproep Korte films in de buurt van het Instituto Municipal de la Culture de Saltillo (IMCS).

"We willen de geschiedenis van La Guayulera bekendmaken, omdat het een emblematische wijk van Saltillo is, maar gestigmatiseerd door bendeactiviteiten en drugsverslaving. Het idee is om dit slechte imago van de wijk tegen te gaan en te vertellen dat er een ander verhaal is, dat van de commerciële en economische ontwikkeling, de geboorte van de baksteen- en kalkindustrie, de verschillende ambachten die er bestonden, dat is wat er echt toe doet", vertelde Luis E. Galindo aan VANGUARDIA, die, toen hij hoorde van het IMCS-voorstel, op zoek was naar een regisseur die dit onderzoek in filmtaal kon vertalen en zijn bondgenoot vond in Eduardo Villanueva.

"De documentaire biedt een kijkje in de guayule-industrie, met de fabriek, de steenfabrieken en de kalkovens, en we ontmoeten enkele sleutelfiguren in deze industrieën. Het vertelt ons hoe ze in de stad terechtkwamen en wat de eerste stappen van de kolonie waren", aldus Villanueva over deze korte film.

Guayule, of rubberplant, is een plant die endemisch is in de regio en waaruit rubber kan worden gewonnen. Rubber wordt en wordt gebruikt in vele industriële sectoren, met name de auto- en militaire industrie. Daarom werd de fabriek die werd opgericht om te profiteren van deze struiken die in het gebied groeiden, een groeicentrum voor Saltillo. Daarnaast waren er de klei- en kalkafzettingen, die de ontwikkeling van een andere industrie bevorderden, de baksteenproductie, die nog steeds kenmerkend is voor dit deel van de stad.

Voor de historicus was dit een kans om de afstammelingen van de eerste kolonisten van de kolonie te ontmoeten, maar ook de kalk- en baksteenmakers die deze traditionele industrie in stand hebben gehouden. Ook kon hij tot nu toe onbekende historische details over het gebied ontdekken.

"Ik wist niet dat de Zwarte Brug het begin van de kolonie markeert en werd gebouwd door Guillermo Purcell voor de Coahuila en Zacatecas-trein, die naar Concepción del Oro ging, maar de eigenaar van het land was Crescencio Rodríguez González, die het land kocht dat voorheen bekendstond als de Galeras hacienda of ranch, vandaar de naam van de heuvel, en de Narros waren de eigenaren," vertelde hij.

Eduardo, die tot een paar jaar geleden in de buurt woonde, merkte op dat hij door het maken van deze documentaire "een plek die je dacht te kennen, kon herontdekken. Doordat ik het geluk had een guayuleplant te zien – ik was 32 en Luis bijna 80 – kon ik meer leren over de plant zelf, en over dat soort ontdekkingen, over plekken die erg belangrijk zijn geweest voor de stad. En als je ze nu ziet, merk je dat soort dingen bijna nooit meer op." Luis benadrukte dat hij met jongeren uit de buurt heeft kunnen werken.

Er is slechts één andere plant waaruit dit type rubber of latex kan worden gewonnen, en dat is een inheemse soort uit Brazilië: de guayule of hevea brasiliensis, die voornamelijk in Azië wordt gekweekt en verwerkt. De documentaire laat echter zien dat er pogingen worden gedaan om van guayule een latexindustrie te maken in het noordoosten van Mexico, wat het economische potentieel van de plant nieuw leven zou kunnen inblazen.

De documentaire is vertoond in samenwerking met de IMCS of onafhankelijk georganiseerd in verschillende delen van de stad, waaronder andere buurten. Hierdoor ontstaat een breder en diepgaander beeld van een buurt waarvan we denken dat we die allemaal kennen.

Eduardo bedankte het team dat de documentaire niet alleen mogelijk maakte, maar deze ook verrijkte en verrijkte met hun ideeën. Hij benadrukte ook de toewijding aan zijn ouders en grootouders, die niet in Saltillo geboren zijn, maar zonder wie hij geen deel zou uitmaken van deze stad en haar geschiedenis.

"Het is een eerbetoon aan degenen die ons naar deze gezegende kolonie hebben gebracht, want de geschiedenis leert ons dat deze op vele manieren gezegend was. De guayule is een zeldzame plant die alleen hier groeit, en de beek maakte, dankzij de grondsoort, de groei van klei en de vorming van kalk door de blauwe steen mogelijk. Diezelfde grond was in staat de basis te vormen voor zo'n koele plek," besloot hij.

De volgende officiële vertoning is aanstaande zaterdag 27 september om 19.00 uur in het Skate Park in de wijk Saltillo 2000, samen met de andere winnaars van de Short Films in the Neighborhood-prijs. De toegang is gratis. Informatie over andere vertoningen vind je op hun Instagrampagina @guayule_estudio.