Nuria Fergó tegen Sonsoles over de kanker van haar vader: "Ik heb God gevraagd hem zonder lijden weg te nemen."

Nuria Fergó bezocht woensdag 25 juni de set van "Y ahora Sonsoles" voor een interview met Sonsoles Ónega. Het gesprek was intiem en diepgaand, waardoor de populaire zangeres haar emoties kon uiten. Het was een zeer warme ontmoeting.

Een van de meest aangrijpende momenten was toen haar werd gevraagd naar het recente overlijden van haar vader, José Fernández, die op 28 maart overleed aan een ernstige vorm van kanker. Een zware klap waar de kunstenares nog steeds van herstelt.

Zo begon hij zijn verhaal, dat Fergó's diepe emotie blootlegde: "Het was een heel plotselinge ervaring. Het was wreed. De dokter vertelde ons dat mijn vader op dat moment veel liefde en gezelschap nodig had."

Ze volgden een medisch advies letterlijk op. "Zijn vrienden, mijn zus, mijn moeder en ik zijn onafgebroken bij hem gebleven. Ik was in Madrid omdat mijn dochter op de middelbare school zat, maar ik was constant in en uit. Ik heb veel tijd met hem doorgebracht. Hij voelde zich zo geliefd en gesteund dat je kon zien dat hij zich op zijn gemak voelde," onthulde ze.

Tot slot sloot Nuria Fergó dit onderwerp af met de volgende overpeinzing: "Hij is zo snel heengegaan, maar vanaf het begin heb ik God gevraagd of hij, als hij hem zou meenemen, tenminste niet zou lijden. We zijn hier slechts op doorreis, en er moet voor iedereen iets te beleven zijn. Hoe is het leven? We moeten evolueren."

Op een meer algemeen niveau maakte de actrice, die beroemd werd door haar rol in Operación Triunfo, een balans op van alles wat ze heeft meegemaakt: "Als ik terugkijk, zie ik zoveel ervaringen. Ik beschouw mezelf als een zeer gelukkig mens, omdat ik mijn doelen heb bereikt en van mijn passie, muziek, heb geleefd. Ik heb een geweldig gezin en geweldige vrienden die me vanaf het begin hebben gesteund en liefgehad. Wat kun je je nog meer wensen? Als er iets ergs gebeurt, zijn ze er."

Ze bekende ook aan Sonsoles Ónega dat ze in therapie is gegaan om bepaalde obstakels te overwinnen: "Dit is een klus die tijd kost, niet twee dagen. Ik werk al een tijdje aan mezelf. Ik heb veel meegemaakt, en mijn rugzak wordt zwaar. Niemand leert je hoe je hem moet legen. Je gaat gewoon door. Er komt een moment dat je lichaam je een signaal geeft, en dan begin je te onderzoeken en hulp te zoeken. Je beseft dat je veel moet helen en in therapie moet gaan, want het zijn 25 jaar met veel ervaringen. Je moet af en toe even stil zijn, je moet naar jezelf luisteren. Als je dat doet en je geest bevrijdt, begin je op een andere manier."