De kunst van kostuums: CCXP 2025, een ruimte voor creativiteit, artisticiteit en talent

Joaquín zat twee uur vast in het onleefbare verkeer van Mexico-Stad. Hij kwam niet van ver, maar door het lawaai van de auto's leken de afstanden langer. Hij zag er nieuwsgierig uit, terwijl hij overdag over straat liep. Hij leek niet op de mensen, maar op een wezen uit een andere wereld: gekleed in een enorme rode cape, met kettingen om zijn nek en een masker met rode ogen en opvallende hoorns.

De Uber-chauffeur keek hem af en toe aan via de achteruitkijkspiegel; Zijn blik werd groter toen hij hem op Circuito Interior Street opmerkte, want het monster dat de deur voor hem opendeed, leek totaal niet op de glimlachende jongeman die via de app een auto had aangevraagd.

"Waar ga je heen, jongeman?" vroeg hij met onverholen verbazing.

"Met rare snuiters zoals ik", grapte Joaquín.

Net als honderden anderen bezocht Joaquín CCXP 2025 om een ​​van zijn favoriete dingen te doen: cosplay. Voor degenen die er echt aan toegewijd zijn — zoals alles wat de moeite waard is als het vanuit het hart wordt gedaan — is cosplay een moeilijke kunst die techniek en geduld, vaardigheid en meesterschap vereist — en bovenal een onuitputtelijke verbeelding — om personages uit manga, strips, films en videogames die belangrijk zijn geworden in de populaire cultuur aan te kleden, te interpreteren en "te zijn".

Voor komende zaterdag, de tweede dag van het CCXP Mexico 2025-evenement, besloot Joaquín zich te verkleden als "Alastor", een van de demonen uit de serie "Hazbin Hotel", die een van de populairste series op Prime Video is geworden.

"Het kostte me bijna drie weken om het pak te maken," zegt hij trots, zijn stem nauwelijks hoorbaar achter het masker met de helse ogen. "Ik moest de lichtjes voor de ogen kopen, de hoorns maken, een cape vinden die me paste. En gewoon omdat ik het leuk vind, want ik verdien er niets mee. Maar het is veel werk, je moet er veel tijd in steken, ik werk en mijn ouders steunen me niet, dus het is een beetje ingewikkeld, maar ik ben blij dat ik hier ben.

Hij was niet de enige. Op de tweede dag van CCXP 2025 paradeerden talloze mensen van alle leeftijden, verkleed als hun favoriete personages. Hoewel het onmogelijk leek, toonden de verklede bezoekers tijdens hun optredens meer talent en complexiteit dan de dag ervoor. Ze lieten elkaar zien hoe goed ze waren, erkenden elkaars vaardigheden en deelden hun accounts op sociale media om een ​​onvermoed publiek te bereiken. Zij gaven scherpe kritiek op degenen die de techniek en vaardigheden misten, maar gaven applaus aan degenen die het verdienden. In een stoet van anonieme kunstenaars aan wie door gewone mensen talloze foto's werden opgevraagd.

In de volle gangen van CCXP kon je Marvel- en DC-helden zien, van "Spiderman", "Wolverine", "Gambit", "Jubile" en "Fantastic Four", "Superman", "Batman" en "Green Lantern", de raadselachtige "Mandalorian" met de populaire "Grogu" of "Baby Yoda", "Optimus Prime" uit "Transformers", "Joy" uit "Inside Out", "Cosmo" en "Wanda" uit "The Fairly OddParents", de verschrikkelijke "Skeletor" uit "He-Man", "N.18" en de "Great Saiyaman" uit "Dragon Ball Z", een besmet persoon met de cordyceps-schimmel uit "The Last of Us", heksen, tovenaars, middeleeuwse krijgers, monsters en andere exponenten uit de verbeelding, tot het punt dat je overal op het congres een draak kon tegenkomen.

Het was een explosie van kleur en vaardigheid, van behendigheid en passie om alles wat voorhanden was nuttig te maken. Cosplay is namelijk een moeilijke kunst en het bereiken van een getrouwe weergave van het personage dat gespeeld moet worden is niet per se goedkoop. Het kost tijd, verlangen, geld en liefde. Dat was onder meer het geval voor "The Mandalorian" - de kunstenaar wilde zijn naam liever niet onthullen - waarvan het kostuum rechtstreeks uit de Disneyserie met Pedro Pascal leek te komen. Zijn outfit was zo goed gedaan, met de glans van het metaal op zijn pantser, de wapperende cape en het dodelijke wapen, dat er zelfs een rij mensen stond te wachten om met hem op de foto te gaan.

"Ja, het is duur, ja, het is duur om dit allemaal in elkaar te zetten. Ik ben niet zo van het cosplayen, maar ik heb erover nagedacht, want als je het in elkaar zet, kan het heel mooi worden," zegt de jongeman achter het masker, terwijl hij een knuffel van de populaire "Baby Yoda" vasthoudt. Een vriend die hem vergezelde en die door het publiek onverzettelijk was uitgekozen om de foto's te maken, leek verrast door de reactie van de aanwezigen. Zij volgden de "Mandalorian" alsof hij een verloren beroemdheid was.

"Ik zeg ja, bouw het maar", zei hij.

Leeftijd is geen excuus voor de veeleisende kunst van cosplay. Op CCXP Mexico 2025 waren kinderen, jongeren en ook ouderen aanwezig. Rosa María, 70, fascineerde mensen met haar glinsterende "Minerva McGonagall"-kostuum , de veeleisende maar geliefde lerares uit "Harry Potter". Lachend en blij toonde Rosa María, te midden van de mensen die om een ​​foto vroegen, haar talent met een toverstaf waar licht uitkwam en met zwierige handbewegingen die ook haar pad verlichtten.

"Ik doe al zo'n 18 jaar aan cosplay. Ik kom met mijn familie, mijn dochter en schoondochter zijn hier in de buurt, we doen dit samen", vertelt Rosa María. Haar dochter was namelijk verkleed als "Joy" uit "Inside Out". "Ik voel me gelukkig, iedereen is vriendelijk, iedereen lacht. Ik zeg dat het is alsof je high wordt, maar dan zonder drugs," grapte hij, na een lachbui.

CCXP Mexico 2025 bood deze ontmoetingsplek aan cosplay-artiesten, artiesten die elkaar erkennen en vieren, die zich niet beoordeeld voelen, omdat ze gewoon doen wat ze het liefste doen: er is geen leeftijdsgrens, geen voorwaarden, geen regels. Ook Samuel, verkleed als Spiderman, poseerde lachend met kinderen en volwassenen.

Het maakt mensen niet uit wie hij achter dat masker is: hij is onmiskenbaar degene die langs de muren kruipt, net als zovelen die zich tussen de menigte begaven. Volgens Stan Lee lag het succes van Spiderman in het feit dat hij iedereen kon zijn. Dat wil zeggen, we kunnen allemaal een held zijn. De kunst van cosplay zit hem er dus in dat mensen kunnen zijn wie ze maar willen.

"Je moet er je hart en ziel in leggen. Het kostte me bijna twee uur om hier te komen, toen kwam de file, toen de regen," vertelt deze Mexicaanse Spiderman, trots om, althans voor vandaag, zijn jeugdheld te zijn. "Maar het is iets heel moois, iets wat ik mooi vind. Er heerst hier een gemeenschapsgevoel," concludeerde hij.

YC

Registratie impliceert aanvaarding van de Algemene Voorwaarden