De literatuur van Gastón García ‘is vluchtig, geografisch, emotioneel of temporeel’

▲ Voor de Argentijnse auteur moet elke schrijver emigreren en het vaderlandgevoel van zich afschudden. Foto: Atonatiuh S. Bracho

Reyes Martínez Torrijos

Krant La Jornada, maandag 30 juni 2025, p. 5

De roman Instructions to Kill the Father (Alfaguara) heeft als thematische drie-eenheid migratie, vaderschap en weesschap, die de interesses van de auteur, Gastón García Marinozzi, samenvatten.

De verteller vertelde La Jornada dat reizen, van plek naar plek trekken, het mooiste deel van literatuur is. Ten eerste, het componeren, creëren, erover nadenken, schrijven en dus ook lezen. In al mijn boeken zijn de personages en verhalen voortdurend in beweging, geografisch, emotioneel en tijdgebonden .

De roman wordt gekenmerkt door migratie, merkte García Marinozzi (Córdoba, Argentinië, 1974) op. "De schrijvers waar ik het over heb, hebben een bepaalde geschiedenis, een bepaalde relatie met die fysieke of tijdelijke beweging. Ik citeer auteurs zoals Pitol en Piglia, die spreken over de opdracht van de schrijver om te vertrekken, om het gevoel van oorsprong, van nationalisme, van zich af te schudden en op zoek te gaan naar andere verhalen, andere werelden."

De beste van allemaal, Jorge Luis Borges, verliet nooit zijn thuisbibliotheek om zijn beste verhalen te schrijven. Het zou een paradox zijn, maar de rest van ons wordt gedwongen te verhuizen, laat staan ​​te migreren naar een andere taal. Juan Rulfo schrijft opgesloten achter een bureau, net als Borges. Ze hebben allebei iets; er is een reden waarom ze zo bijzonder zijn.

De auteur merkte op dat je niet schrijft voor de tijd waarin je leeft, maar dat je erin schrijft. Het heeft te maken met de manier waarop je leest in de tijd waarin je leeft. Het is alsof je werkt in een specifieke tijd waarin er codes zijn die de artistieke productie definiëren. Je hoopt een soort medeplichtige te vinden in degene die dit boek onder ogen gaat zien .

Hij gelooft in een literatuur van twee mensen: de schrijver en de lezer. Daarom is een ongelezen boek betekenisloos, en creëert een gelezen boek een nieuw universum tussen de lezer en de schrijver. Ik ken veel mensen van mijn generatie die zeer geïnteresseerd zijn in het onderwerp ouderschap, hoe we het benaderen en wat er tegenwoordig met dergelijke kwesties gebeurt .

Hij benadert weesschap vanuit het Freudiaanse perspectief in Totem en Taboe, wat het doden van je vader of moeder betekent, als bijna een verplichting voor iedereen en een manier om door een zekere bevrijding een voet aan de grond te krijgen in de volwassenheid. "Je vader doden is een daad van liefde, van absolute onafhankelijkheid en van menselijke schepping ", aldus de romanschrijver.

Freud, zei Gastón García, schreef dat zodra we het offer hebben gebracht om onze vader te doden, we kunnen leven. Dat is een beslissing in de interessante zin van het leven van ons eigen leven, met de verantwoordelijkheid, vrijheid en pijn die dat met zich meebrengt.

Hij voegde eraan toe dat een leidmotief van zijn boek het moment is waarop de legendarische Aeneas met zijn vader en zoon, Anchises en Ascanius, moet vluchten uit het verslagen Troje. Hij ontvlucht het vuur, de oorlog, en hij moet zijn bejaarde vader op zijn schouders dragen en kan de hand van zijn zoon niet loslaten. Dat beeld is belangrijk voor dit boek, aangezien we constant zo door het leven gaan: of die kinderen er nu zijn of niet, of die vader nu leeft of niet, we dragen ze altijd bij ons .

De auteur, die al 25 jaar uit zijn land weg is, waarvan 17 jaar in Mexico, noemt Aeneas de eerste migrant in de geschiedenis, de eerste die moet vluchten. Hij introduceert de figuren van ballingschap, vluchteling en degene die eropuit moet trekken om zijn eigen leven, dat van zijn vader en dat van zijn zoon te redden, zodat hij een ander leven in vrede kan leiden .

Omgekeerd betekent je vader doden ook bereid zijn om door je kinderen gedood te worden. Er zijn tijden en momenten voor alles, maar dat is waar een kind voor getraind wordt: zijn vader doden wanneer het gepast is .

De journalist voegde eraan toe dat het verhaal niet alleen instructies verkent voor het doden van de vader, maar ook voor het doden van de zoon, het vaderland en het opgroeien met iets achter zich, ook al lijkt migratie al decennialang een vies woord. We bereiken nu nieuwe hoogten in de haatzaaiende uitlatingen hiertegen .

Hij concludeerde: "Laten we niet vergeten dat heel Europa Afrikanen heeft verdreven en dat er zoveel migranten via de Middellandse Zee naar ons toe proberen te komen. Nu zien we het met eigen ogen in Mexico, waar mensen proberen de Verenigde Staten binnen te komen, en in 2026 zullen we nog ergere dingen zien, nu we de waanzin van deze haatdragende leider zien die steeds meer pijn veroorzaakt ."

▲ Xinhua-foto

Krant La Jornada, maandag 30 juni 2025, p. 5

De iconische Chinese opera verlichtte gisteren het Duyet Thi Duong Koninklijk Theater in de Keizerlijke Stad Hue, Vietnam, na een muzikaal optreden van het Guangxi Zhuang Orkest. De locatie is door de Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur van de Verenigde Naties (UNESCO) aangemerkt als immaterieel cultureel erfgoed. Tijdens de voorstelling genoot het publiek van de kleurrijke traditionele kostuums van de groep, afkomstig uit een regio waar de culturen van China en Vietnam samenkomen.