Eduard Fernández beëindigt zijn geweldige jaar met het winnen van de Nationale Filmprijs

Na de Goya voor Marco , de erkenning als een van de grootste acteurs van het jaar voor het valse slachtoffer van de naziconcentratiekampen en voor zijn onbetwiste hoofdrol in '47 , en de Gouden Medaille voor Verdienste in de Schone Kunsten, heeft Eduard Fernández de Nationale Filmprijs gewonnen, uitgereikt door het Ministerie van Cultuur. Deze onderscheiding sluit het perfecte jaar af voor de Catalaan, die is uitgegroeid tot een van de meest succesvolle acteurs in de Spaanse cinema. Alleen Javier Bardem, de meest internationale acteur van allemaal, overtrof hem in beeldjes, en nu deelt hij ook de ereplaats met hem bij de nationale prijzen.

Volgens de jury werd Eduard Fernández unaniem gekozen omdat hij "een van de meest vooraanstaande acteurs in onze cinema" was en ook omdat hij "een 2024 had met twee uitstekende prestaties in twee totaal verschillende films". "De nobele man die strijdt voor het algemeen belang in El 47 en de rol waarvoor hij de Goya voor Beste Mannelijke Hoofdrol won in Marco , waar hij transformeert in een complexe en tegenstrijdige figuur", zo stellen ze in die conclusies. Sterker nog, niemand twijfelde er tijdens de prijsuitreiking aan dat dit hét jaar zou worden voor de Catalaanse acteur. De vraag is alleen welke van de twee rollen hij uiteindelijk zou winnen.

Vorig jaar erkende de jury het werk van producent en oprichter van Elastica Films, María Zamora, de tweede specialist op dit gebied die de prijs ontving na Esther García in 2018. In de meer dan veertig jaar sinds deze prijs werd uitgereikt, die in 1980 werd ingesteld met de onderscheiding die aan Carlos Saura werd toegekend, hebben slechts twee productiebedrijven hem ontvangen. In zijn 45 jaar is de Nationale Filmprijs voornamelijk toegekend aan de leidende figuren die hun stempel op deze discipline in Spanje hebben gedrukt. Acteurs en actrices zoals Javier Bardem, Carmen Maura, Fernando Fernán Gómez, Penélope Cruz en Marisa Paredes . En regisseurs zoals Saura zelf, Montxo Aramendi, Isabel Coixet, Juan Antonio Bayona, Luis García Berlanga en Vicente Aranda .

Er is echter ook een kleine ruimte voor andere disciplines die de eerste rijen niet monopoliseren qua publieke zichtbaarheid. In 2012 ging de prijs naar kostuumontwerpster Yvonne Blake , de eerste vrouw die deze onderscheiding ontving zonder actrice te zijn geweest. In 2014 ging de prijs ook naar scenarioschrijfster Lola Salvador vanwege haar brede carrière. In 1993 won José Luis Guarner , een van de grote namen in de Spaanse filmkritiek, de prijs al. En een jaar later, in 1994, de historische cameravrouw Juan Mariné , die afgelopen februari overleed en in 2024 de Ere-Goya Award won.

In het afgelopen decennium is de Nationale Filmprijs ook een duidelijke tendens geweest om vrouwen te eren, wat samenvalt met de opkomst van feministische bewegingen in de Spaanse samenleving. Sinds 2016, toen Ángela Molina de prijs ontving, hebben zeven vrouwen hem gewonnen. José Sacristán en Antonio Banderas, naast de onlangs bekroonde Eduard Fernández, zijn de enige mannen in de afgelopen tien jaar die een prijs hebben ontvangen die tevens 30.000 euro kost.