Kan Sánchez het volhouden?
Het politieke dilemma van Pedro Sánchez komt erop neer dat hij de komende dagen de grootste uitvoerende kracht moet tonen om zijn voorstel voor continuïteit geloofwaardig te maken, juist op het moment dat hij zich op zijn meest extreme moment van zwakte bevindt. Kracht om zijn bondgenoten en parlementaire aanhangers ervan te overtuigen dat de wetgevende macht een geloofwaardige, minimaal solide toekomst voor zich heeft. Zwakte, gezien het feit dat een partij is uitgeschakeld en hem de uiteindelijke verantwoordelijkheid toeschrijft voor de verkiezing van twee opeenvolgende secretarissen van organisaties die van corruptie worden verdacht. En zwakte van een regering die tijdens de huidige zittingsperiode veel moeite heeft gehad met de uitvoering van haar agenda en achterloopt op haar president. Kan zij, door te vertrouwen op haar draaiboek, onder de huidige omstandigheden standhouden?
Het moet gezegd worden dat zijn partners de eersten zijn die willen dat Sánchez geen verkiezingen uitschrijft, zowel vanwege de tegenvallende resultaten die ze beiden verwachten als vanwege het meer dan waarschijnlijke scenario dat daaruit zou voortvloeien: een PP-VOX-regering. Is dit gedeelde belang voldoende voor Sánchez om van hen een toezegging te eisen om bijvoorbeeld een staatsbegroting voor 2026 goed te keuren, de eerste van de wetgevende vergadering? Het zou een eerste test kunnen zijn van zijn vermogen om het huidige Congres in leven te houden, wat momenteel moeilijk lijkt.
Lees ook Niet iedereen is hetzelfde Jordi Juan
Op economisch vlak zal een ander eerste dossier dat behandeld zal worden, de overnamepoging van BBVA op Sabadell zijn. Verschillende partners, met name Sumar en Junts, verwachten dat de regering eind deze maand met een harde resolutie komt die de operatie zou doen ontsporen. De president van de Generalitat (Catalaanse regering), Salvador Illa, riskeert ook een deel van zijn geloofwaardigheid in dit spel, aangezien hij heeft gewed op het mislukken ervan en de blijvende onafhankelijkheid van de in Valles gevestigde financiële instelling. Maar de vraag is natuurlijk opnieuw: is Sánchez in staat om aan deze wensen te voldoen en het hoofd te bieden aan een groot deel van de Spaanse economische macht en de druk vanuit Brussel om simpelweg groen licht te geven voor de operatie?
Politiek en economisch gezien staan de financiering van Catalonië en de kwijtschelding van een deel van de schulden van de autonome regio's aan de FLA op het snijvlak van politiek en economie. De meerderheid van de door de PP geregeerde regio's handhaaft een fervente oppositie, deels opgelegd door de president van de Autonome Gemeenschap van Madrid, Isabel Díaz Ayuso, met name wat betreft de kwestie van schuldenkwijtschelding, en deels vanwege hun eigen bedenkingen bij het nieuwe model. Het lijkt een utopie om dit doel te bereiken met de extra zwakte die is ontstaan en de dreiging van een dreigende regionale opstand.
Pedro Sánchez met Josep Oliu tijdens de laatste bijeenkomst van de Cercle d'Economia
Mané EspinosaWat de interne politieke macht betreft, is het geschil met de grootste aandeelhouder van PRISA, Joseph Oughourlian, nog steeds niet opgelost. De door de overheid gesteunde partners hadden gehoopt eind deze maand een dubieus bod te kunnen doen om de mediadivisies El País en SER over te nemen. Een bod dat van de baan zou zijn als de directie het vertrouwen in de continuïteit ervan zou verliezen.
De zakenwereld kijkt uit naar de ondergang van Sánchez, behalve in Catalonië.Op het externe front is de grote kwestie de druk vanuit de VS, de NAVO en verschillende EU-partners om de lat hoger te leggen voor publieke defensie-uitgaven, de 5% imperiale belasting die Donald Trump heeft afgekondigd en waartegen Sánchez zich tot nu toe fel verzet heeft. De regering heeft het voor deze post toegewezen bedrag dit jaar al met ongeveer € 7 miljard verhoogd en zal daarom de NAVO-top op 24 en 25 van deze maand bijwonen, met uitgaven die bijna 2% van het bbp bedragen. Maar de marge raakt hier praktisch op. In hoeverre zullen Sumar en Podemos deze uitgaven laten stijgen zonder een crisis te veroorzaken? Het is ook waar dat Europese en NAVO-partners kennis kunnen nemen van de binnenlandse situatie en ervoor kunnen kiezen geen buitensporige druk uit te oefenen, om de definitieve ontsporing van een van de meest pro-Europese regeringen te voorkomen.
Ook op het gebied van de relaties met de economische wereld, met name het bedrijfsleven, is de complexiteit opvallend. Een meerderheid van de Spaanse ondernemers droomt van de val van de regering-Sánchez, met name vanwege het belastingbeleid. De economische elite verlangt naar een fiscale contrarevolutie en hoopt dat een PP-regering, alleen of in samenwerking met Vox, hun ambities zal verwezenlijken.
Lees ook Weerstand bieden is niet alles Lola García
In Catalonië is dit standpunt echter niet hetzelfde. De fiscale ontevredenheid over Sánchez en zijn minister van Financiën en eerste vicepresident, María Jesús Montero, is vergelijkbaar met die in de rest van Spanje en recht evenredig met de hoeveelheid opgebouwde rijkdom. Maar de politieke impact wordt anders gemeten.
In Barcelona was er niet alleen vanaf het begin steun voor het normalisatiebeleid dat Sánchez na de verkiezingen van juli 2023 voerde, waarbij prioriteit werd gegeven aan een investituurpact waaraan, naast de linkse krachten en de Baskische nationalistische PNV, ook de pro-onafhankelijkheidsjunts zouden deelnemen. Zij waren de eerste voorstanders ervan.
Terloops overwogen de Catalaanse leiders de politieke lijn van Carles Puigdemonts partij te heroriënteren naar een vernieuwde versie van de oude, possibilistische lijn van Jordi Pujols Convergència. Om dit te bereiken, was het noodzakelijk om de vrije terugkeer van de in Waterloo geïnstalleerde president te garanderen, met andere woorden, een amnestie. In beide gevallen hebben ze hun doelen bereikt. De amnestie is gaande en Junts heeft gefungeerd als een parlementair bolwerk tegen linkse initiatieven die ze niet aanstonden. Het meest recente voorbeeld is de arbeidstijdverkorting.
Nadat er een compromis over de begroting is bereikt, zal het overnamebod door BBVA als eerste ter sprake komen.De val van de regering-Sánchez zonder dat dit doel is bereikt, zou een ernstige bedreiging vormen voor zowel de politieke rust in Catalonië als de consolidatie van een rechtse nationalistische kracht met invloed in Spanje. Daarom zouden de Catalaanse economische krachten er de voorkeur aan geven dat de huidige situatie voortduurt, tenminste totdat er een amnestie is verleend en deze onomkeerbaar is.
lavanguardia
