Wat vindt de EU van de amnestie?

Terwijl het Hooggerechtshof en het Constitutionele Hof (CC) in het nieuws zijn, is er een gerechtelijke verantwoordingsprocedure gaande die gevolgen heeft voor de leiders van de onafhankelijkheidsbeweging. Deze procedure dient als voorloper op de toepassing van de amnestiewet door de Europese rechtbanken. De zaak van de Rekenkamer inzake de uitgaven van de 1-0 verkiezingen en de buitenlandse promotie van de Generalitat is de Assepoester van het proces , ver verwijderd van de grootspraak van Manuel Marchena en het politieke gezoem rond het presidentschap van Cándido Conde-Pumpido van de TC. Een jaar na goedkeuring wordt eind juni de grondwettelijke bekrachtiging van de amnestie verwacht , maar de wet is al maandenlang in alle stilte door het Hof van Justitie van de Europese Unie geloodst.

Carles Puigdemont, Oriol Junqueras, Artur Mas en voormalige raadsleden en hoge ambtenaren – in totaal zo'n 35 – moeten € 3,1 miljoen terugbetalen aan de Generalitat (Catalaanse regering) voor de 1-0 stemming, ondanks het feit dat de regering zich niet benadeeld voelt en bovendien de betrokkenen steunt via het Catalaanse Instituut voor Financiën.

De eerste hoorzitting vond plaats in november 2023, maar de onderzoeksrechter, Elena Hernáez – benoemd op voorstel van de PP – stelde de conclusies uit tot januari 2024. De uitspraak werd uitgesteld zonder duidelijke reden, behalve om te wachten op de goedkeuring van de amnestiewet en de toepassing ervan in twijfel te trekken. Hernáez maakte van de boekhoudkundige zaak van 1 oktober de eerste test van de amnestie voor de rechtbank in Luxemburg , waar hij enkele prejudiciële vragen stelde . Het is de proloog van de strijd die het Hooggerechtshof wil voeren tegen de amnestie, zodra deze over enkele weken door het Constitutionele Hof is goedgekeurd.

Tegen de achtergrond van de inzet van duistere diplomatie om te voorkomen dat het Catalaans een officiële taal wordt , is de schaduw van de volksmacht in Europa niet verschenen in het proces dat de Rekenkamer heeft ingezet. De PP is geen partij in de zaak, maar heeft partners in 17 EU-regeringen. Ze hebben zich allemaal teruggetrokken, ook al konden ze wel argumenten aanvoeren.

Eind april hebben het Openbaar Ministerie, het Landelijk Parket en Societat Civil Catalana hun pleidooien ingediend en wachten ze op een openbare hoorzitting. Ook de Europese Commissie neemt voor het eerst een officieel standpunt in, en doet dat opmerkelijk genoeg met de hulp van een Spaanse advocaat. Hij gelooft niet dat betoogd kan worden dat de pro-onafhankelijkheidsleiders de financiële belangen van de EU in gevaar brachten tijdens het onafhankelijkheidsproces . Hij beschouwt het namelijk als speculatie en laat de kwestie over aan de staatsrechtbank.

De advocaat van de Commissie beweert dat het om zelfamnestie gaat en dat dit in strijd is met de scheiding der machten.

De advocaat maakt echter ook een aantal merkwaardige politieke overwegingen over de amnestie: hij vraagt ​​zich af of het een doel van algemeen belang dient; Hij noemt het een zelfamnestie, omdat de stemmen van de begunstigden –Junts en ERC– nodig waren voor de goedkeuring ervan; Hij haalt het rapport van de Commissie van Venetië aan om kritiek te uiten op het feit dat het met spoed en zonder gekwalificeerde meerderheid werd behandeld; Het hof stelt dat de wet niet duidelijk is wat haar werkingssfeer betreft en is van mening dat het opleggen van een uitvoeringstermijn van twee maanden onaanvaardbaar is en dat het bevelen van opschorting van conservatoire maatregelen – zoals het arrestatiebevel tegen Carles Puigdemont – vóórdat is beslist of de amnestie van toepassing is, in strijd is met de scheiding der machten. Een amendement dat de PP zou kunnen ondertekenen.

De Partido Popular baseert haar verzet tegen Sánchez op de juridische onderzoeken die zijn ingesteld tegen zijn vrouw, zijn broer, oud-minister Ábalos en het Leire Díez-complot. En het reproduceert dit in Europa door middel van opportunisme op de korte termijn. Dat deed hij door Teresa Ribera aan te stellen als vicevoorzitter voor Europa om de schande van Carlos Mazón in Valencia te verdoezelen en deze week om de officiële status van het Catalaans te beëindigen. Noch Mazón wordt door de publieke opinie vrijgesproken, noch krijgt Feijóo buiten Vox steun voor zijn alternatief.

Lees ook Doornenkronen, vlaggen en...dode mensen Isabel Garcia Pagan

De amnestiewet is het volgende doel van rechts in Europa en bevestigt de onverenigbaarheid tussen de PP en de Junts. Tijdens de behandeling van het wetsvoorstel dreigde Manfred Weber met de instelling van een onderzoekscommissie door Pedro Sánchez, en Justitiecommissaris Didier Reynders verzekerde hen dat zij waakzaam zouden zijn bij de uitvoering ervan. Een jaar later zijn er 236 zaken gesloten en staan ​​er nog 158 open , aldus Òmnium. Eén daarvan is de Rekenkamer. Het is een stille oorzaak, maar het laat wel sporen na.