River Plate zorgde voor een doelpuntenfestijn in Córdoba en verpletterde Instituto op de avond van Lencina's dromen.

De jeugdopleiding van River , die onuitputtelijke bron van talent. In de week dat Juan Fernando Quintero in het land arriveerde, Facundo Colidio zijn contract verlengde en Sebastián Driussi 's herstel versnelde, ontwikkelde de ploeg van Núñez een jonge Santiago Lencina , een jongeling die al was begonnen tegen Platense – in de plaats van Franco Mastantuono – en die twee keer scoorde en een geweldige prestatie leverde tegen Instituto . De elegante 19-jarige linkspoot was de ster van de 4-0 overwinning. En wie durft hem nu uit de basisopstelling te halen?

Het was een feest in het Mario Alberto Kempes-stadion , met meer dan 50.000 fans van het Instituto en River Plate op de volle tribunes. Volgens onofficiële gegevens staken de inwoners van Córdoba iets meer dan 500 miljoen pesos in de wacht voor het ontvangen van de bezoekende fans. En dat feest aan de buitenkant werd op het veld geëvenaard, waar beide teams zich overgaven aan het spektakel: ze vielen aan met een veelvoud aan spelers en probeerden hoog druk te zetten. Wat er gebeurde was wat verwacht werd: hiërarchie maakte het verschil . De roem stond op het spel tot de laatste minuten van de eerste helft, toen het geluk Facundo Colidio gunstig gezind was, die dankzij een omweg na een paar gemiste kansen kon vieren.

River Plate is vernieuwd: het lijkt niet langer een saai team. Gallardo's diagnose na het WK voor clubs was duidelijk en hij koos ervoor de gemiddelde leeftijd te verlagen. De verrassing was dit keer Juan Cruz Meza , een 17-jarige aanvallende middenvelder met een loopstijl die vergelijkbaar was met die van Lucho González , die Ian Subiabre verving. Maximiliano's broer kreeg gezelschap van Santiago Lencina , die ook tegen Platense debuteerde.

De meest ervaren speler in de aanval van Núñez was dus de 27-jarige Maximiliano Salas. En River Plate heeft in de slotfase nog meer vitaliteit, ook al kunnen de jongelingen goede en slechte momenten afwisselen. Maar beiden lieten interessante dingen zien. Meza gaf bijvoorbeeld een prachtige pass naar Colidio, die een één-op-één-duel met Manuel Roffo miste. Enkele minuten later knalde de aanvaller een schot over de lat na een pass van Lencina. Daar zal Colidio nog aan moeten werken: hij mist te veel kansen.

Instituto probeerde op momentum de gelijkmaker te maken, maar River was de betere speler. Ze hadden in de eerste helft al verdiensten verzameld. Colidio's twee uitgespeelde kansen werden gevolgd door een kopbal van Lucas Martínez Quarta die naast ging. Colidio's eerste doelpunt, zo werd gezegd, kwam na een afbuiging van Gonzalo Requena, waardoor Roffo uit balans raakte. De 44e minuut was voorbij.

Het tweede doelpunt verdient een aparte alinea, omdat het de nieuwe River aanspreekt: Franco Armani verkleedde zich als Chilavert en zette een tegenaanval in met een lange bal naar Salas, die Turco Asad of Turu Flores in de weg stond. De voormalige speler van Racing stapte naar voren en opende de score voor Colido, die Lencina voor het doel liet staan. Voor de Corzuela, geboren in Chaco, was het zijn eerste vreugdedansje in vijf wedstrijden in de Eerste Divisie . Hij zou natuurlijk niet de enige zijn.

Instituto had het moeilijk in de tweede helft en leek ongeconcentreerd. Sommige spelers waren overprikkeld. Francis Mac Allister kreeg rood voor een brutale tackle op Lencina , Fernando Alarcón kwam één-op-één in aanvaring met Marcos Acuña en Juan Franco raakte met iedereen in gevecht.

En River breidde zich uit met ruimte en balbezit. Lencina's tweede doelpunt kwam na een loopactie van Salas, die eerder zijn eigen doelpunt had gemist. De vierde kwam van invaller Giuliano Galoppo.

River won, ze sloegen de bal af en de fans waren er erg blij mee. Ze vierden het in stijl met de duizenden fans die naar het Kempes-stadion waren gekomen. De jonge Lencina schitterde en een nieuwe energie lijkt zich meester te maken van Gallardo's team. Dat is tenslotte het nieuwe doel.