Beste adaptogene dranken en functionele dranken van 2025: Get Clear

Sentia Spirits is een "0% alcoholvrije botanische drank" die desalniettemin een beetje ooh-la-la belooft – een gevoel waarvan de makers hopen dat het aangenaam genoeg is om er geen veel riskantere shot whisky bij te doen. De GABA-drank van het functionele merk Sentia Spirits is een van de weinige functionele dranken met echte wetenschap erachter, ontwikkeld door een zeer gerenommeerde Britse neuropsychofarmacoloog genaamd David Nutt, hoogleraar aan Imperial College London . Nutt pleit al lang voor oplossingen voor de gezondheidsplaag van alcoholmisbruik, maar houdt ook van de aangename effecten van een glas wijn.

Sentia is deze oplossing, een suspensie van schors, bloemextracten en kruiden – magnolia, ashwagandha, zoethout – die al zijn toegestaan ​​door de FDA en Europese instanties. Elk ingrediënt is ontworpen om de activiteit van een neurotransmitter genaamd GABA te verhogen. Volgens Nutt is GABA verantwoordelijk voor dat eerste aangename gevoel dat je krijgt na een drankje of twee, voordat er meer giftige of krachtige effecten optreden. GABA is een neuroremmer die aanwezig is in vrijwel al het leven op aarde en die neuronen in feite vertelt om wat rustiger aan te doen. Het maakt je wat minder scherp en minder alert.

Hoe dan ook, de drie Sentia-smaken (rood, zwart en goud) kunnen een beetje als een mixdrankje werken, het lekkerst met frisdrank of vruchtensap. En zonder bedwelmend te zijn, zorgen ze er wel voor dat je een beetje ontspant. Drink er een of twee met vrienden en je krijgt een heel lichte roes, maar absoluut geen gevoel van dronkenschap: het is wat Star Trek beweert dat synthehol is. Maar als je dit een gevoel wilt geven alsof je dronken bent, zonder alcohol, zul je teleurgesteld zijn.

De oorspronkelijke selectie GABA-versterkende dranken is inmiddels uitgebreid met een nieuwe generatie dranken van Sentia: een bier-achtige drank genaamd Gabyr, ontworpen om pale ale en stout na te bootsen, en een (vanaf november) uitverkochte "Cask" die meer op whisky lijkt. We kijken ernaar uit om ze te proeven.

Proefnotities van de barman (Sentia Red): In een bar in Philadelphia noemde een barman het "pruimensappotpourri". Een ander zei dat het naar een moerbeikerstkaars rook, maar meer naar een warme drank voor de feestdagen smaakte. Naar mijn mening leent het zich het best voor sangria-achtige fruitsapcocktails – en volgens Nutt is het de populairste smaak.

Functionele opmerkingen: Sentia Black heeft met name een licht stimulerend effect. Maar ze voelen allemaal ondefinieerbaar als iets – een beetje ontspanning, een lichte tinteling op de rand van bewustzijn, een gevoel van potentie, zoals de neurale versie van een niesbui die nooit helemaal komt. Het effect van een enkele shot is van korte duur, misschien 45 minuten. En het blijft subtiel, niet sterk. Maar het vervangt wel handig het gevoel van een eerste, maar geen tweede, drankje.

Sommigen van ons herinneren zich kava nog van de bloeiperiode in de jaren 90 en begin jaren 2000 – een plant die verwant is aan peper en waarvan de wortel kan worden getrokken tot een drankje dat in de Stille Zuidzee al lang geliefd is als ceremoniële plant en sociaal smeermiddel. Het is weer populair geworden onder de wellness-set, als ontspannende en veelal verzachtende zalf tegen angst of als lichte sociale buzz ter vervanging van alcohol. Van de verpakte kavadranken op de markt is Melo mousserende kava degene die ik het beste kan aanbevelen, zowel vanwege de smaak als vanwege de claims over verantwoorde herkomst.

Beide zijn van belang. Verschillende soorten kava (of God verhoede, bladeren en twijgjes in plaats van wortels) hebben verschillende neigingen tot negatieve bijwerkingen en een betere of slechtere smaak. En zelfs op een goede dag kan kavawortel smaken als het likken van modder en stokjes, met een scherpe bitterheid die kan blijven hangen als de angel van een mislukt huwelijk. Melo betrekt uitsluitend "edele" kavasoorten van familieboerderijen op de eilandrepubliek Vanuatu – soorten die bekend staan ​​om hun meer ingetogen en minder giftige effecten, en een lagere bitterheid.

Maar Melo's bananenroomsmaak van mousserende kava wist met name het onaangename potgrondkarakter van kava te maskeren en te vervangen door de smaak van... banaan Laffy Taffy. Ik ben eerlijk gezegd niet eens zo'n fan van bananensnoep, maar zonder suiker of calorieën is dit de meest aangename kavadrank die ik ooit ben tegengekomen (een vrij lage lat, maar wel eentje die hij met verve overwint). De limoen- en POG-smaken van Melo waren minder succesvol in het maskeren van de kenmerkende troebelheid van kava, dus de meesten zullen een smaaksensatie waarnemen die sommelier Sami Gaston uit Portland omschreef als "time-release meststof".

De functionele effecten zijn naar mijn ervaring vrij mild, maar je merkt ze wel degelijk. Ze beginnen na ongeveer 30 minuten en houden uren aan. Dit uitte zich bij mij in een lichte zweverigheid, een beetje spierontspannende couchlock en sociale losheid als ik in een groep ben. Kava heeft in sommige studies een therapeutisch effect op angst. Dit gezegd hebbende, vinden sommigen maag-darmklachten waarschijnlijk prominenter, en kava is ook in verband gebracht met levertoxiciteit wanneer de actieve ingrediënten in doses van meer dan 250 milligram worden ingenomen, of wanneer ze op een slechte manier worden gewonnen of geëxtraheerd. (Een blikje Melo bevat waarschijnlijk tussen de 60 en 150 milligram.) Je wilt ook niet autorijden of alcohol drinken op dezelfde dag.

Proefnotities van de sommelier (Banana Cream): "Dit is echt bananen Laffy Taffy. Als iemand die zowel bananen Runts als bananen Laffy Taffy heeft geproefd, is dit meer melkzuurhoudend... Ik ben verbaasd dat banaan mijn favoriet bleek te zijn (van alle kava-smaken)."

Functionele opmerkingen: Het gevoel begon als een verdoofd tintelend gevoel in de mond en op de tong, vergelijkbaar met Sichuanpeper, gevolgd door een lichte roes in het hoofd na ongeveer 30 minuten, en een warm, fysiek gevoel van ontspanning dat zich van mijn kern tot mijn ledematen lijkt te verspreiden en urenlang aanhoudt. Eén blikje Melo is niet overdreven intens, maar wel aanwezig. Ik val gemakkelijk in slaap, maar ik denk niet dat ik een film zou kijken met te veel subtekst of een te ingewikkelde plot. Ik heb de maagklachten die sommigen meldden, niet ervaren.