Kan een 'offline zomer' jouw stijl een boost geven?
Style Points is een column over hoe mode en de rest van de wereld met elkaar verbonden zijn.
Toen modems nog banshee-achtige geluiden maakten en webpagina's minuten nodig hadden om te laden, was internet al de drijvende kracht achter mode. Of het nu de opkomst van e-commerce was, de opkomst van streetstyleblogs of het konijnenhol van niche-designerforums, online zijn werd een periscoop buiten de beperkte 'echte' wereld. Later was inloggen op Lookbook of Tumblr een manier om de community te vinden die je in je eigen woonplaats miste. En nu, hoewel het nog steeds een echt medium is, gebeurt alles wat er in de mode gebeurt online, of het nu gaat om TikTok-microtrends of Substack-essays die TikTok-microtrends aan de kaak stellen. De overgave van de fysieke wereld aan de digitale wereld is een soort van uitgemaakte zaak.
Maar wat als dat niet langer het geval is? Samen met een toename van analoog-ofilie – analoge fotografie is terug, gedrukte boeken hebben Kindles overwonnen, tastbare hobby's bieden een tegengif voor schermtijd – is er een nostalgische trend in de mode gekomen. Nieuwe onafhankelijke gedrukte publicaties schieten als paddenstoelen uit de grond en luxehuizen brengen hulde aan literaire figuren . Modetijdschriften en boekenarchieven (zoals de onlangs geopende Library 180) richten zich op creatieve directeurs die helemaal op Instagram zitten en op zoek zijn naar nieuwe visuele mogelijkheden. Zelfs online streeft iedereen ernaar om offline te zijn, hun digitale detoxen vast te leggen en tips te geven om minder naar hun telefoon te kijken, hoewel ze deze berichten natuurlijk wel vanaf hun telefoon uitzenden. Pinterest riep 2025 uit tot een "digitale detoxzomer" nadat bleek dat het aantal zoekopdrachten naar visionboards met een digitaal detox-thema met 273 procent was gestegen. En offline zijn wordt steeds meer een luxe, een teken dat je niet onderhevig bent aan de grillen van Slack of planningssoftware. Net zoals voedselmotieven rond 2022 een vast onderdeel van de mode zijn geworden als symbool voor overvloed, is tijd weg van je mobiele telefoon de ultieme flexplek geworden.
De verkoop van gedrukte boeken steeg in 2024.
Het gaat gepaard met een bredere klaagzang over de manier waarop sociale media ons ertoe hebben aangezet ons allemaal hetzelfde te kleden. Of, zoals Alexandra Hildreth, modenieuwsredacteur bij ELLE, zei in een verklaring die aanleiding heeft gegeven tot meerdere opiniestukken: "Je kunt iemands schermtijd aflezen aan zijn of haar outfit." Hoe meer je je verdiept in de matrix van microtrends, hoe meer het doorsijpelt in je dagelijkse kleding, samen met stijltrends zoals het combineren van voetbalshorts met ballerina's. Als, zoals ze zeggen, extreem online zijn zo'n wurggreep heeft op de manier waarop we ons kleden, wat gebeurt er dan als je de overstap maakt? En is dat echt zo?
Phoebe Taylor , een YouTuber die deze vragen in haar video's heeft onderzocht, is, thematisch gezien, "een beetje off the grid" aan het vakantie vieren. Maar zelfs vóór deze reis gebruikte Taylor haar kanaal vaak om na te denken over de complexiteit van het creëren van een persoonlijke stijl in een digitale wereld. Zo inspireerde het heen-en-weer over mode met een mannelijke blik versus mode met een vrouwelijke blik, wat ze "slut-shaming in een ander lettertype" noemt, een video over "de demonisering van seks in de hedendaagse modedialoog" en hoe "sexy" kleding is verguisd in het online stijldiscours.
"De richting die mode momenteel opgaat, en ik denk dat dat vooral te danken is aan het feit dat het zo online is," zegt ze, "is dat zoveel trends die als modebewust worden beschouwd, vol zitten met tegenstellingen en contrasten... bijna opzettelijk incorrecte dingen die samengaan." (Zoals de eerder genoemde ballerina's met Umbros.) Dat begon als een manier om te bewijzen dat je anders was dan de massa, maar nu zien we het eindeloos herhaald. Ooit gingen we online om te ontsnappen aan de normies om ons heen; nu leven die normies in onze telefoons, onontkoombaar.
Tegenwoordig, zegt Taylor, haalt ze haar inspiratie uit mensen die niet met mode meegaan, zoals "een 80-jarige man die op een avond in de rij voor het ijs stond, een vriend van mij die alleen maar bij Walmart en Goodwill winkelt en niet van het 'kringloopwinkelen op zoek naar coole trends' houdt, en mijn buurvrouw van in de vijftig die al 20 jaar dezelfde garderobe heeft."
Door degenen die enigszins buiten de loop staan na te bootsen, voelt ze zich vrijer om kleding intuïtief samen te stellen, in plaats van te shoppen via de link van een influencer. "Online zijn maakt je ook bang om bepaalde modefouten te maken", voegt Taylor eraan toe. "Het schrikt je af om dingen te dragen, omdat je niet onder de loep wilt worden genomen door al die New Age-moderegels die totaal achterhaalde manieren van denken over mode zijn, opnieuw verpakt in een moderne dialoog." In plaats van zich aan het algoritme te onderwerpen, geven veel makers die ze kent het spel op en "gebruiken dat als reden om gewoon te maken wat ze toch willen."
Dat gezegd hebbende, het vergt veel moeite, zelfs voor een aspirant-Luddiet, om zich volledig los te koppelen van het hedendaagse stijllandschap. Zelfs als je de zomer doorbrengt met grasmaaien, blijft dat online panopticum in je hoofd zitten. Om nog maar te zwijgen van het feit dat "er momenteel zoveel trending is dat zelfs het doelbewust vermijden van trends je niet per se naar je authentieke persoonlijke stijl leidt", zegt Taylor. "Als je ze allemaal vermijdt, probeer je nog steeds strategisch iets te doen wat je misschien niet per se zou vermijden als je helemaal niet online zou zijn. Het is moeilijk om je authentieke balans te vinden tussen: 'Welke trends zouden me daadwerkelijk genoeg boeien om eraan deel te willen nemen als ik niet online was, en aan welke doe ik alleen mee omdat ik online ben?' Om jezelf ervan los te koppelen om authentiek te zijn, zonder ook per ongeluk te veel los te koppelen tot het punt waarop het niet meer authentiek is." Mocht iemand die rekensom doorhebben, laat het me dan weten.
elle
