Coco Gauff wint Roland Garros. Nieuwe orde in Parijs.

Gauff speelde voor de tweede keer in de finale van Roland Garros, maar er is de afgelopen drie jaar veel in haar veranderd. "Ik had het gevoel dat een nederlaag het einde van de wereld betekende, maar de volgende dag kwam de zon weer op. Ik liep door Parijs en niemand wist dat ik verloren had, niemand gaf erom. Weinig mensen herkenden me. Ik besefte dat hoe belangrijk een moment in ons leven ook is, het in het grote geheel niet veel betekent," zei ze.

Tegenwoordig zou het voor haar moeilijker zijn om onopgemerkt over de Champs-Élysées te lopen. Ze is een Grand Slam-kampioen en een van de bestbetaalde tennissers ter wereld; Amazon adverteerde het toernooi in Frankrijk met de afbeeldingen van Gauff en Sabalenka. Ondanks haar opvoeding op gravel was ze geen favoriet in de finale. Na verloop van tijd begon ze echter de muur te doorbreken met geduldig en methodisch tennis.

Het was een botsing tussen verhitte harten en koele hoofden, waarbij de balans langzaam doorsloeg in het voordeel van degene die haar zenuwen in bedwang kon houden. Gauff was kalm, hield de bal in het spel en gaf haar tegenstander de kans om fouten te maken. Sabalenka had twee tegenstanders: Gauff en zijzelf. De tweede en derde set duurden net zo lang als de eerste. De Wit-Russische won zes games. De stemmen van beide speelsters braken tijdens de decoratieceremonie, toen de organisatoren al bezig waren het dak dicht te doen voor de dubbelfinale.

\N

- Het was mijn slechtste finale ooit. De omstandigheden waren verschrikkelijk en de wind was waanzinnig. Ik probeerde het te begrijpen, maar het was duidelijk niet mijn dag. Ik had het gevoel alsof er ergens iemand stond die me uitlachte. Ik probeer aardig te zijn, maar ik zou kunnen zweren, want anders is het moeilijk uit te leggen wat er gebeurd is, zegt ze. - Świątek had die wedstrijd gewonnen.

- De omstandigheden waren echt zwaar. Het was geen dag voor goed tennis en ik ken niet veel mensen die zo'n dag zouden spelen, zegt de Amerikaanse. - Toen het Amerikaanse volkslied werd gespeeld, had ik een herinnering in mijn hoofd aan hoe ik me voelde toen ik het Poolse volkslied een paar jaar eerder hoorde. Ik wilde de mensen in mijn land iets geven om over te glimlachen, voegt ze eraan toe. Na de wedstrijd was Gauff de eerste die regisseur Spike Lee omhelsde, hoewel ze toegeeft dat ze hem nog nooit eerder had ontmoet.