Liefde, nostalgie, romantiek en... een koude klootzak!

Het was zonder twijfel een van de beste concerten in het kasteel van Przemyśl. De uitvoering van het openingsnummer "Twadzieścia lat blisko mnie", waarmee het publiek kennismaakte met de viering van het 20-jarig jubileum van het Cultuur- en Wetenschapscentrum "Zamek" van Przemyśl, was een voorbode van uitstekend niveau en veel plezier.

De fans van de Przemyśl Big Band, die de zaal tot de nok vulden, transformeerden van luisteraars in mede-uitvoerders van het concert. Ze zongen, "dansten, zittend", lachten en applaudisseerden voor de artiesten. Er waren ook tranen van ontroering, zachte en luidere zuchten. Want hoe kun je niet bezwijken aan emoties als je "Fly Me To The Moon" / Take Me to the Moon / hoort en droomt van een ruimtereis met de legendarische Frank Sinatra, of "Moon River" / Lunar River / ontbijt bij Tiffany's met Audrey Hepburn? "Eye of the Tiger" / Eye of the Tiger /; hoe graag zou ik het willen parafraseren: het oog van de dirigent van de Przemyśl Big Band, Antoni Guran! Onder de kalmte, kalmte en bijna vaderlijke zorg heerste een bekwame en veeleisende "tijger" over het wonderbaarlijke huwelijk van muzikanten - docenten en leerlingen. In de film "Rocky III", waarvoor dit stuk op verzoek van Sylvester Stallone werd geschreven, is het scherpe gegrom van een tijger duidelijk te horen. Blaasinstrumenten "brulden" in de kasteelzaal en leken te zeggen: "alleen de mens en zijn wil om te overleven" /volgens de tekst/. Een merkwaardige cocktail van bigbandrepertoire onderwierp het publiek aan alle mogelijke artistieke "behandelingen", terwijl het tegelijkertijd hun muzikale voorkeuren op de proef stelde. Het belangrijkste, religieuze Amerikaanse lied "Amazing Grace" van John Newton – dat door vele vocalisten is en wordt uitgevoerd – klonk ontroerend en nostalgisch in de a capella-uitvoering van Paulina Muzyczka. De solo-inzet van de trompet, gespeeld door Jacek Łaskarzewski, weerspiegelde perfect het karakter van het stuk.

Het publiek kon zijn applaus niet onderdrukken.

Paulina Muzyczka – zangeres, violiste, componiste en docente. Momenteel dirigeert ze het Przemyśl Gospel Choir, waarmee ze onder andere haar eigen composities uitvoert. Ze geeft gospelmuziekworkshops voor zowel volwassenen als kinderen in heel Polen. Ze heeft samengewerkt met artiesten zoals Gabi Gąsior, Ewa Uryga, Marek Bałata en Mieczysław Szcześniak, en met de bands "Holy Noiz" en "A&D". Ze heeft concerten gegeven met Ive Mendes. Ze nam deel aan opnames van de dvd van de band "Trzecia Godzina Dnia", getiteld "Liczy się każdy dzień". Ze was zangeres en violiste in de band Jarmuła Band, die concerten gaf in Polen en daarbuiten om Joodse muziek en cultuur te promoten. Ze bracht ook een album uit met deze band. Ze verdiepte haar ervaring als docent door zangles te geven aan de Yamaha School. Ze concentreert zich momenteel op de release van een soloalbum dat alle ritmes combineert waarmee ze in de loop der jaren in aanraking is gekomen. Ze speelt gospel, jazz, r&b, klezmer, Balkan en etnische muziek.

Paulina is afgestudeerd aan de middelbare muziekschool in Przemyśl en daarom geeft het haar veel vreugde en voldoening om samen met haar vrienden en haar peetvader, de geweldige saxofonist Stanisław Kłos, onder leiding van de voormalige directeur en docent Antoni Guran muziek te maken, zoals ze zelf zegt.

Alle nummers die de zanger ten gehore bracht, waren zeer populair en werden enthousiast toegejuicht door het publiek. "Hello Dolly" - het beroemde nummer van Louis Armstrong - werd op een grappige manier door Paulina gebruikt om haar moeder te begroeten, door er "Hallo Lucy" tussen te voegen. Zo begroette de artiest ook de directeur van PCKiN Zamek, Renata Nowakowska, zingend: "Hallo Reniu, hoe gaat het met je, Reniu". De volgende tekst van het lied, "En je behoudt de stijl, kleintje, die van jaren geleden, kleintje", was perfect gecomponeerd met de diavoorstelling van Renata Nowakowska's foto's uit het verleden en verschillende concerten die op het scherm werden gepresenteerd.

Het publiek raakte in vervoering door het gezang van Kuba Prachowski en Paulina Muzyczka.

Reis naar de jaren dertig

Toen Kuba Prachowski het publiek binnenstormde – net als Eugeniusz Bodo – met het nummer "I'm such a cold bastard", werd het publiek mee teruggenomen naar de jaren dertig en zong enthousiast fragmenten van het nummer mee in de microfoon die Kuba vasthield.

Kuba Prachowski – een artiest bekroond met de prestigieuze Grand Prix van het internationale festival Carpathia en bekend van het programma "Mam Talent". Hij trad op tijdens het Opole Festival, Sopot Top Trendy en andere grote podia, en zijn muziek was ook te horen in de serie "39 i pół". De artiest won de tweede plaats in de Poolse voorselectie voor het Eurovisiesongfestival in 2018. Op een geheel eigen manier betoverde hij het publiek niet alleen met zijn zang, maar ook met zijn podiumbewegingen.

Mieczysław – een oude Slavische naam – spreekt onder andere over het vermogen om anderen te leiden. Alles klopt! Zo leidde Mieczysław Nyczek het concert – op een volkomen briljante manier. In zijn vertelling greep hij naar de geschiedenis van belangrijke gebeurtenissen, verrast met vragen waarop hij antwoorden verwachtte; hij organiseerde een wedstrijd met prijzen voor het publiek. De sfeer van vriendschap, vreugde – kortom, een familiebijeenkomst – is zijn werk.

Er was die avond veel geweldige muziek! Naast de genoemde nummers kon het publiek ook genieten van fantastische optredens zoals: "O7 Zgłoś Się", "A Day In The Life Of A Fool", "I Feel Good", "Over The Rainbow", "Love" en "Peter Gunn".

Natuurlijk waren er toegiften, die – uitgevoerd door het duo Paulina en Kuba – het publiek met hun interessante, perfect samenklankende stemmen uit elkaar dreven en het de artiesten moeilijk maakten om het podium te verlaten. Voor de liefhebbers van interessante weetjes: Paulina en Kuba "praten" niet alleen met elkaar op het podium, maar waren ook jarenlang buren in een van de woonwijken van Przemyśl.

De meeste muzikanten van de Przemyśl Big Band zijn bedachtzaam.

Wat is het toch fijn om in een mooie stad te wonen, met mooie, getalenteerde mensen – om trots op te zijn en lof te krijgen voor je eigen mensen!

Lucyna Rudawska