Waarom het de moeite waard is om voor Frankrijk te spelen

Om veiligheidsredenen begint Polen zijn beleid vanzelfsprekend meer op Frankrijk dan op Duitsland te richten. Donderdag was bondskanselier Friedrich Merz in Warschau en werd – volgens Bild – koel ontvangen. Vrijdag bezocht premier Donald Tusk Nancy, waar hij een nieuw vriendschapsverdrag tekende met de Franse president Emmanuel Macron. In deze overeenkomst garanderen beide landen elkaar dat zij elkaar steunen in geval van een militaire dreiging. Het samenvallen van deze twee gebeurtenissen heeft een symbolische dimensie.

Polen wil dat Frankrijk een nucleair wapen over zichzelf en de regio uitspreidt. Frankrijk beseft uiteraard dat zijn rol groeit en zal er economisch voordeel uit willen halen. En als de ene partij iets wil, moet de andere dat ook doen. Veiligheidsgaranties dwingen zo tot nauwere economische samenwerking.

Uiteraard kan Frankrijk de economische rol die Duitsland voor Polen heeft vervuld, niet vervangen. De handelsomzet is vier keer kleiner dan die van Duitsland en de investeringen zijn drie keer kleiner. Maar het versterken van de banden met een geografisch verder weg gelegen partner kan ertoe leiden dat de Poolse economie diverser wordt en minder afhankelijk van één verkoopkanaal en tussenpersonen uit één land.

Er zijn een aantal belangrijke kenmerken van de Franse economie die ervoor kunnen zorgen dat het land de komende tien jaar beter dan Duitsland de rol van Europees leider kan spelen.

Ten eerste is Frankrijk minder afhankelijk van export naar de wereldmarkt dan Duitsland en draagt ​​de binnenlandse vraag meer bij aan de groei. Dit is een element dat een belangrijke rol kan spelen in een tijdperk van handelsonevenwichtigheden en tarievenoorlogen. In Frankrijk bedraagt ​​de export 33% van het BBP, in Duitsland is dat 42%. In Frankrijk zijn consumptie en investeringen goed voor 77 procent. BBP in Duitsland 73 procent Het verschil lijkt niet groot, maar het heeft macro-economische betekenis. Onze buur aan de overkant van de Oder is gevoeliger voor verstoringen van de wereldhandel, en vooral voor conflicten met China en de VS, dan Frankrijk.

Een goed voorbeeld is de auto-industrie, die het middelpunt is geworden van importtarievenoorlogen. De export naar de VS bedraagt ​​0,2 procent. de omzet van bedrijven in deze sector die in Frankrijk gevestigd zijn en maar liefst 7 procent van de bedrijven die in Duitsland gevestigd zijn.

Een ander element dat de Franse economie een voorsprong geeft, is de betere voorbereiding op de energietransitie. De elektriciteitsprijzen liggen in dit land ongeveer 25 procent hoger. lager dankzij de grote energievoorziening uit kerncentrales, die de Duitse regering zojuist heeft stopgezet. In Berlijn is de hoop gevestigd op hernieuwbare energiebronnen, maar tot nu toe leveren ze niet voldoende stroom tegen aantrekkelijke prijzen. Aangezien Europa over het algemeen een probleem heeft met de beschikbaarheid van energiebronnen, kan het energievraagstuk een belangrijke rol spelen. Dit is een van de redenen waarom het volume van de industriële productie in Duitsland momenteel lager ligt dan aan de drempel van de energiecrisis in 2022, en hoger in Frankrijk.

De derde factor die Frankrijk een voordeel geeft, is de gunstigere leeftijdsopbouw van de bevolking. Duitsland vergrijst in rap tempo. De gemiddelde leeftijd in het land ligt boven de 45 jaar en het land behoort tot de hoogste in de EU. Dat betekent niet automatisch dat er economische problemen ontstaan, maar in de praktijk levert het wel een aantal uitdagingen op. Eén daarvan is dat oudere samenlevingen zich minder goed aanpassen aan technologische veranderingen. Frankrijk behoort daarentegen nog steeds tot de jongere landen binnen de EU, met een gemiddelde leeftijd van 42,5 jaar. Hoewel er in totaal 15 miljoen meer Duitsers dan Fransen zijn, is de bevolkingsomvang in de leeftijdscategorie 15 tot 24 jaar van beide landen min of meer gelijk.

Laat me u hier herinneren aan wat de bekende Amerikaanse geopolitiek analist Peter Zeihan, auteur van het boek "The End of the World is Just the Beginning", een jaar geleden over Frankrijk en Duitsland zei: "In uw deel van de wereld geldt wat ik negatief zei over de demografie voor het grootste deel van Europa, maar niet voor Frankrijk en slechts gedeeltelijk voor Polen. We hebben dus twee grote landen met een relatief geavanceerde industriële basis. Frankrijk heeft een nationaal economisch model; het handelt niet in dezelfde mate met de rest van Europa als andere landen. Je kunt dus het wereldwijde handelssysteem opbreken, je kunt zelfs de EU opsplitsen, en Frankrijk zal er nog steeds goed voorstaan."

Dit alles betekent niet dat Duitsland een crisis tegemoet gaat of Frankrijk een rooskleurige toekomst. Dit is niet de juiste manier om naar de vergelijking tussen de twee landen te kijken. Het punt is dat Polen door sterkere economische betrekkingen met Frankrijk een aantal voordelen kan behalen, en daarmee enigszins kan afwijken van het model waarin het land sterk afhankelijk is van één buurland.