Weken gingen voorbij en Hellas stond nog steeds bovenaan in de Serie A. Zoals vermeld in het boek "Lo scudetto del Verona" was de algemene mening dat het team vroeg of laat de eerste plaats zou verliezen. Dat is niet gebeurd: het team bestond niet alleen uit goede spelers, maar was ook hecht. Iedereen hielp elkaar en we waren vrienden.
Dit blijkt uit het feit dat het grootste deel van het team Oud & Nieuw samen in de bergen (in Cavalese) doorbracht. Op een gegeven moment hief Fanna zijn glas en zei dat 1985 "ons jaar" zou worden. En dat is ook precies wat er gebeurde, want Hellas verloor slechts twee wedstrijden (1-2 – in januari tegen Avellino en in april tegen Torino), deelde de eerste plaats slechts in één ronde (20 januari) met Inter en vierde op 12 mei, één ronde voor het einde van het seizoen, de kampioenstitel na een gelijkspel tegen Atalanta. Tussen 21.00 en 22.00 uur verzamelden zich bijna 30.000 mensen op de Piazza Bra in Verona. ventilatoren. De droom is uitgekomen.
Tot op de dag van vandaag herinnerd
Dit verhaal speelt zich af in een ander tijdperk van voetbal, maar de Scudetto die Hellas won, is tot op de dag van vandaag een onschatbare les voor de sport. Die club had niet hetzelfde budget als zijn grotere rivalen. Hij liet zien dat het mogelijk is om in de loop van de tijd een goed team te creëren, met spelers die geen sterren zijn, maar die hun vaardigheden nog wel kunnen verbeteren. Wat telt zijn de ideeën en de visie op voetbal die Mascetti en Bagnoli hadden. Menselijke relaties zijn belangrijk.
"De relatie tussen Bagnoli en zijn spelers vormt de kern van dit verhaal", vertelde Paolo Condo aan journalist Gianluca Vighini uit Verona. De spelers van Hellas hebben tot op de dag van vandaag nog steeds contact met elkaar en sommigen van hen gaan zelfs nog op bezoek bij Bagnoli, die nog altijd in Verona woont. De stad van Romeo en Julia zal deze helden eeuwig dankbaar zijn.
